Παρασκευή, Ιουλίου 28, 2006

Τι χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει;

Με αφορμή την υπόθεση κακοποίησης ενός επτάχρονου αγοριού στην Θεσσαλονίκη που χαροπαλεύει στο Ιπποκράτειο...

Σε σημερινό της άρθρο η εφημερίδα Μακεδονία αναφέρει τα ακόλουθα στοιχεία σε σχέση με την κακοποίηση ανηλίκων:
‘Συχνότερο είδος κακοποίησης παιδιών είναι η παραμέληση –εγκατάλειψη (260 υποθέσεις), ενώ δεύτερη (98) υποθέσεις έρχεται η σωματική κακοποίηση. Ακολουθούν η σεξουαλική κακοποίηση (19) υποθέσεις, η εξώθηση σε επαιτεία (11 υποθέσεις) και η εξώθηση ανηλίκου στην πορνεία (8 υποθέσεις). [...] Συνολικά 20 υποθέσεις παιδιών, τα οποία κακοποιούνται στην Θεσσαλονίκη, καταγγέλθηκαν στο ‘Χαμόγελο του Παιδιού’ μόνο το α’ εξάμηνο του 2006.[...] Πανελλαδικά έφτασαν σοβαρές καταγγελίες κακοποίησης που αφορούσαν 396 παιδιά!’

Μετά από όλα αυτά αναρωτιέμαι:
Γιατί κάποιοι γίνονται γονείς ενώ καλά καλά δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους να φροντίζουν, ούτε τα νεύρα τους να ελέγξουν, ούτε και έχουν ‘δουλέψει’ λίγο με τον εαυτό τους;

Τι χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει παρά αγάπη, ζεστασιά, υπομονή, φροντίδα, σεβασμό στην προσωπικότητά του, εφόδια για να γίνει μια προσωπικότητα που θα μπορεί να σταθεί δυνατή απέναντι στις αντιξοότητες της ζωής;

Γιατί δεν επιτρέπεται σε κάποιους ανθρώπους, που έχουν τα εχέγγυα να προσφέρουν ένα ζεστό περιβάλλον αλλά πάνω από όλα αγάπη, να αποκτήσουν ένα παιδί και να δημιουργήσουν μια οικογένεια;

Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που θέλουν να αποκτήσουν μια οικογένεια και παιδιά...

Κάποιοι δεν μπορούν γιατί λόγοι υγείας δεν τους επιτρέπουν να κάνουν παιδιά. Τότε αποδύονται σε έναν χρονοβόρο και ψυχοφθόρο αγώνα ενάντια σε ένα αρτηριοσκληρωτικό νομικό πλαίσιο προκειμένου να υιοθετήσουν κάποιο παιδί. Αν δεν τα καταφέρουν καταφεύγουν στις παράνομες υιοθεσίες.

Υπάρχει και μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, οι ομοφυλόφιλοι, που δεν τους αναγνωρίζεται όχι μόνο το δικαίωμα να συζούν και να απολαμβάνουν τα δικαιώματα που παρέχει η πολιτεία στους πολίτες της πόσο μάλλον το δικαίωμα να υιοθετήσουν παιδιά ή να δημιουργήσουν μια οικογένεια.


Και αυτό είναι μια πολύ μεγάλη αδικία...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

"Γιατί κάποιοι γίνονται γονείς ενώ καλά καλά δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους να φροντίζουν, ούτε τα νεύρα τους να ελέγξουν, ούτε και έχουν ‘δουλέψει’ λίγο με τον εαυτό τους;"

ΕΛΑ ΝΤΕ!!! τοσα χρονια και μενα αυτη ειναι η απορια μου... προφανως το "δικαιωμα" αυτο τους το δινει η συνηθεια, εθιμικα που λεμε, και ΦΥΣΙΚΑ το οτι ειναι ετεροφυλοφιλοι και μπορουν να σπερνουν και και γεννανε ολουθε και ανεξελεγκτα...ακραιο? μαλον καθημερινο θα το ελεγα...

παρ'ολ'αυτα το οτι οι γονεις μου εβγαλαν ενα τοσο ισορροπημενο ατομο οπως εγω (και δε θελω αντιρρησεις...) μου δινει δυναμη να πιστευω πως εγω θα τα καταφερω καλυτερα οταν παρω μια τετοια αποφαση.

οσο για το τι χρειαζεται ενα παιδι...αγαπη και ανοιχτη (οσον αφορα τις αποψεις) ακροαση!