Με αφορμή το τελευταίο post του φίλου μου GordonGR αναρωτιέμαι αν η αποχή από το πιο απλό πράγμα μέχρι το πιο ουσιαστικό είναι η καλύτερη λύση. Απέχω άρα δίνω λύση; Απέχω για να μην μπλέξω; Απέχω γιατί βαριέμαι; Απέχω γιατί δεν πιστεύω; Στην ζωή μου όσες φορές δεν ήμουν παρόν ήταν γιατί πίστευα ότι αυτό είναι το σωστό και μ αυτό τον τρόπο δηλώνω κάτι... ένα μεγάλο τίποτα...
Πλέον πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος για να μάθεις να διεκδικείς, να πιστέψεις στον εαυτό σου, να μην φοβάσαι τους άλλους είναι να είσαι ΠΑΡΟΝ, και να επικοινωνείς.
Άραγε πως θα μας φαινόταν σε μάθημα σεξουαλικής αγωγής επειδή θα αναφερόταν κατά 99% στην ετεροφυλοφιλική συνουσία να δίναν το δικαίωμα με μια απλή δήλωση οι ομοφυλόφιλοι να μην ήταν παρόν? Αντί να διεκδικήσουμε μέσα στην ώρα του μαθήματος να λένε και πράγματα που ενδιαφέρουν τους ομοφυλόφιλους και όχι μόνο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἀπὸ χθὲς ποὺ διάβασα τὸ σχόλιό σας, μὲ ἔχει ἀπασχολήσει ἀρκετά. Καὶ ὁ παραλληλισμὸς μὲ τὴ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ μὲ ἀποστόμωσε λίγο...
Γενικὰ συμφωνῶ ὅτι ἡ ἀποχὴ δὲν λύνει ποτὲ προβλήματα. Ἡ παρουσία τὰ λύνει. Ὅμως, στὸ Γυμνάσιο καὶ στὸ Λύκειο πηγαίνουν παιδιὰ καὶ ἔφηβοι ἡλικίας 12-17. Δὲν ξέρω πῶς ἀντιμετωπίσατε ἐσεῖς ἐκείνη τὴν περίοδο, γιὰ μένα ὅμως ἦταν ἀπὸ τὶς χειρότερες τῆς ζωῆς μου, γιὰ πολλοὺς λόγους, δύο ἐκ τῶν ὁποίων ἦταν ὅτι εἶμαι ὑπέρβαρος καὶ ὁμοφυλόφιλος. Τὸ τελευταῖο ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ κάνω ἑκείνη τὴν περίοδο ἦταν νὰ ἀντισταθῶ στοὺς/στὶς θεολόγους. Ἄλλωστε τί θὰ μποροῦσα νὰ κάνω; θὰ τοὺς ἔπειθα ὅτι εἶχαν λάθος; ὅτι ἡ κατήχηση ποὺ μᾶς ἔκαναν ἦταν ἄδικη καὶ μισαλλόδοξη καὶ ἀσύμβατη μὲ τὴ γενικὴ ἀρχὴ τῆς ἀγάπης ποὺ ἐπικαλοῦνταν; μήπως κι αὐτοὶ/ὲς δὲν τὸ ἤξεραν (στὴν πλειοψηφία τους;) Θέατρο παίζαμε κι ἐμεῖς κι αὐτοί/ές.
Δυστυχῶς αὐτὴ τὴ στιγμὴ στὸ σχολεῖο δὲν διδάσκεται ἡ ἱστορία καὶ ἡ φιλοσοφία τῶν θρησκευτικῶν ρευμάτων ἀπὸ τὴν αὐγὴ τοῦ χρόνου ὣς σήμερα, ἀλλὰ γίνεται κατήχηση στὶς ἰδέες τῆς ὀρθοδοξίας, μὲ μιὰ μικρὴ ἀναφορὰ (τουλάχιστον στὰ δικά μου χρόνια, στὴ Β΄ Λυκείου) στὶς ἄλλες δύο μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες, ἀνεπαρκῆ καὶ ὑποτιμητική. Ἂν γινόταν τὸ πρῶτο συμφωνῶ ὅτι θά 'πρεπε νὰ μένουν καὶ οἱ μὴ Χ.Ο. μαθητὲς/τριες, ὅμως τώρα δὲν βρίσκω τὸ λόγο. Ἄλλωστε, ἐκτιμῶ ὅτι εἶναι προσωρινὸ μέτρο, μέχρις ὅτου ἀλλάξει φιλοσοφία τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση, αὐτὸ ποὺ ζητᾶμε εἶναι νὰ γίνει ἰσότιμα· ἂν δὲν γίνει ἰσότιμα, τότε δὲν ξέρω πῶς πρέπει νὰ φερθοῦμε, ἀλλὰ κι αὐτὸ ὡς κατήχηση θὰ λειτουργεῖ.
Τι καλά που γράφετε τώρα πιο συχνά!
geonurse
Αν η εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής, που το πιθανότερο είναι να διδάσκεται από ανίδεους ή προκατειλημμένους καθηγητές, αποτελέσει άλλον έναν τρόπο επιβεβαίωσης της κυρίαρχης κανονικότητας, να λείπει.
Ευχαριστούμε πολύ geonurse,
Φίλε gordongr σαφώς και καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς όλοι μας λίγο πολύ έχουμε αντιμετωπίσει την ανοησία των ανθρώπων και δε την ανάγκη τους να είναι κομμάτι του συστήματος, βέβαια και εγώ εκείνη την περίοδο της ζωής μου δεν είχα ούτε την σκέψη που έχω τώρα, ούτε την δυνατότητα να αντικρούσω καθηγητές Χριστιανούς ορθόδοξους. Αλλά παρόλα αυτά έκανα ερωτήσεις και υπήρχαν και άλλα παιδιά τα οποία αντιδρούσαν σε ότι άκουγαν.
Όπως ανέφερες τα παιδιά είναι έφηβοι ηλικίας 12-17 που σημαίνει ότι για να μην συμμετέχουν πρέπει να αποφασίσουν οι γονείς τους, οπότε πάλι στα ίδια δεν ερχόμαστε? προσωπικά δεν θεωρώ τις ηλικίες αυτές τόσο μικρές και πιστεύω ότι πρέπει να μάθουν να αντιδρούν στον οποιοδήποτε, αφού δεν μαθαίνουμε τίποτα από το μάθημα των θρησκευτικών τουλάχιστον ας το χρησιμοποιήσουν για εξάσκηση στην αντίδραση προς τους ανθρώπους ...
erva_cidreira, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, απλά έκανα έναν παραλληλισμό σε σχόλιο του gordongr.
Δημοσίευση σχολίου