Μαστίγωσαν gay Ιρανούς

Ο gay super hero μου έστειλε το link το οποίο έχει φωτογραφίες απο τα πληγωμένα σώματα ενος gay ζευγαριού. Δέχτηκαν 80 βουρδουλιές για το κακούργημά τους.

http://www.irqo.net/IRQO/English/pages/059.htm

ΤΟ 70% του πλυθυσμού του Ιράν είναι νέοι 15-29 ετών. Μαθαίνοντας για το ποσοστό αυτό και διαβάζοντας για την ελπιδοφόρα νέα γενιά των Ιρανών θα έλπιζε κανείς πως τα πράγματα θα άλλαζαν...Δυστηχώς απέχουν μακράν.

Το Brokeback Mountain στην Ελλάδα

όπως μα το μεταφέρει η Helena Smith

Άρθρο απο το περιοδικό New Statesman; 3/13/2006, Vol. 135 Issue 4783, p16.

Brokeback Olympus απο HELENA SMITH


Ι wept when I saw Brokeback Mountain, but I wasn’t alone. When I looked around, nearly everyone crowded into the cinema in Athens was weeping by the time the credits came up. Or looking really rather shocked. The gay cowboys had got the audience good. If every nation has a secret, for the Greeks it is their troubled relationship with homosexuality. This may surprise those who, like the Italians, still think of the act as amore greco. The ancient Greeks, of course, loved sex and thought little of immortalising their homoeroticism in vase paintings, poetry, comedy and sculpture. When it came to Eros, Sappho’s “loosener of limbs”, there was social acceptance in abundance. Modern Greeks, and the Orthodox Church, take a less forgiving view, and there are rules. The first is that gay sex, which is practised widely, not least by “happily” married heterosexuals, should never be flaunted. Men in cars crammed with baby buggies may cruise the parks and their wives may bed one another after lunch, but such things are to be enjoyed, not discussed. The second rule is: you are gay only if you’re out there screaming.

Then and only then will Archbishop Christodoulos, Greece’s fiery spiritual leader, denounce you (as is his wont) as a “pervert” and “sinner”. Denial extends to the nation’s gay artists. These include practically every major painter, poet, composer and singer (chanteuses being particularly prone to lesbianism) produced by Greece in the past century. But mention their sexuality and you draw a blank. Unsurprisingly, queer politics, like sexual labels, arrived in Athens late. Until the 1980s the boundaries between gay and straight sex were blurred. Homosexuality was the exclusive reserve of the overly effeminate, a despised tag slapped on those deviant enough to allow themselves to be buggered. (Greece’s penal code still refers to passive partners in gay relationships pejoratively.) Real men conformed. They were serious about their masculinity. They got married. Then they made their boyfriends best man, and
godfather to their first-born.

“Greeks would rather live in Byzantium than old Athens, which is why this is the most homophobic society in the western world,” says Grigoris Vallianatos, among the few brave enough to be a gay activist. “We’re not conservative; we’re hypocritical. Anything goes, anything is done, but nothing is said.”Small wonder that Brokeback Mountain should cause such a stir. Housewives, students, mothers, intellectuals, clerics, columnists and angry thirtysomethings have all unexpectedly rushed to air their views – both in the media and on cinema websites – as if collectively haunted by the message it conveys. Is this, they ask, the beginning of gay people becoming more visible in Greece? Won’t homosexuality be contagious if even Marlboro men do it? Does this mean we’re about to end our own conspiracy of silence? Gay activists are delighted. The film has done more than make Greeks confront some awkward truths: it has laid the groundwork for a debate around gay marriage, an issue that has yet to be taken seriously in the land that invented homosexuality.

¨Ενα λουλούδι για την Αμαλία

Που και που έμπαινα και διάβαζα το blog της Αμαλίας. Σήμερα έμαθα ότι έφυγε πριν απο λίγες μέρες.

Μαζί της τα έπαιρνα στην κράνα για την απανθρωπιά και την βρωμιά που υπάρχει γύρω μας. Ο αγώνας της ας γίνει παράδειγμα για όλους.

ΚΛΕΙΣΤΕ την TV και διαβάστε το ιστολόγιο της fakellaki.blogspot.com/

1o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών ταινιών της Αθήνας

Την Πέμπτη ξεκινά και στην Αθήνα το 1o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών ταινιών της Αθήνας. Το νούμερο 1 αποτελεί υπόσχεση και για την διοργάνωση και άλλων φεστιβάλ. Καλή αρχή λοιπόν και καλή επιτυχία που θα είναι σίγουρη!!!

Αναδημοσιεύουμε απο Gayworld

Για πρώτη φορά στην Αθήνα διοργανώνεται ενα κινηματογραφικό φεστιβαλ για το lgbt κοινό της πόλης. Έτοιμαστείτε να απολαύσετε όλες τις υπέροχες ταινίες που επιτέλους δείχνουν την queer κουλτούρα μας όπως πραγματικά είναι.
1o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών ταινιών της Αθήνας
Athens 1st Gay & Lesbian Film Festival

Πέμπτη 31 Μαΐου – Κυριακή 3 Ιουνίου 2007

Κινηματογράφος Τριανόν, Κοδριγκτώνος 21,Πατησίων 101, ΜΕΤΡΟ Βικτώρια, τηλ: 2108215469, 2108222702 (Ο Κινηματογράφος Τριανόν έχει τη δυνατότητα μετατροπής σε θερινό)
*Το εισιτήριο θα είναι 6 ευρώ για κάθε προβολή. Δεν θα υπάρχει ημερήσιο*
Για πρώτη φορά στην πόλη μας διοργανώνεται ένα Gay & Lesbian Film Festival. Ξεκινάει από τους δικούς μας Έλληνες σκηνοθέτες και απλώνεται σε όλες τις βραβευμένες και μη ταινίες που έχουν ξεχωρίσει σε Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Κων. Γιανναρης, Χρήστος Δήμας, Todd Verrow, Michael Stock και πολλά άλλα ονόματα που μπορείτε να δείτε αναλυτικά παρακάτω, έρχονται να φέρουν στην μεγάλη οθόνη όλο το εύρος της queer κουλτούρας. Τόσο θεματολογικα, όσο και καλλιτεχνικά το τετραήμερο φεστιβάλ επιθυμεί να καλύψει αυτό που ονομάζουμε queer cinema σε πραγματικές διαστάσεις και με ταινίες που δύσκολα φτάνουν όχι μόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά και στα μέχρι σήμερα κινηματογραφικά φεστιβάλ που διοργανώνονται στην πόλη μας.
Ταινίες κινηματογραφικά εύκολες αλλά και δύσκολες για τον μέσο θεατή, θεματολογίες προσιτές αλλά και ιδιαίτερες, χιούμορ, δράμα, αποδοχή απόρριψη, σεξουαλικότητα, ταυτότητα φύλου, ανατροπές και μυστήρια, ντοκιμαντέρ και μικρού μήκους για τα μικρά μεγάλα προβλήματα αλλά και τις χαρές και τους έρωτες της queer ζωής μας.
Ο μήνας Ιούνιος είναι ο Παγκόσμιος μήνας Ομοφυλόφιλης Περηφάνιας (Pride Month). Στα πλαίσια των εκδηλώσεων που θα γίνουν σε όλες τις χώρες και σε όλα τα μέρη του πλανήτη και φυσικά και στην πόλη μας, ξεκινάμε φέτος ένα θεσμό που εδώ και χρόνια υπάρχει σε πάνω από 200 πόλεις και χώρες σε όλο τον κόσμο. Ένα Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών ταινιών.Μετά από 2 χρόνια μιας σειράς επιτυχημένης διοργάνωσης προβολών και κινηματογραφικών φεστιβάλ στην Αθήνα (που είναι πάντα sold out), η Proud Promotions επιλέγει τον Κινηματογράφο Τριανον για το τετραήμερο Φεστιβάλ. Ο Κινηματογράφος “Τριανόν” λειτουργεί από το 1961 με πρώτη ταινία που προβλήθηκε το “Ποτέ την Κυριακή”. Κατά τη δεκαετία του '70 υπήρξε ο πιο επιτυχημένος εμπορικός κινηματογράφος. Το 1997 ανακαινίζεται ριζικά και στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά σε προβολές ποιοτικών ταινιών, αποκτώντας το status μιας άριστης κινηματογραφικής αίθουσας. Συνεργάζεται στενά με το Κέντρο Κινηματογράφου σε κινηματογραφικές και μουσικές εκδηλώσεις και έχει φιλοξενήσει αφιερώματα μεγάλων κινηματογραφικών φεστιβάλ της Ελλάδας, όπως το Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας και της Θεσσαλονίκης, αφιερώματα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας κ.ά.

Ακριβώς για αυτούς του λόγους θεωρούμε ότι το Πρώτο της Αθήνας Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών Ταινιών αξίζει να φιλοξενηθεί στον πιο σημαντικό και ποιοτικό κινηματογράφο που έχει η πόλη μας και πάντα με την επίσημη έγκριση και συνεργασία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Στο 1o Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών ταινιών της Αθήνας θα παρακολουθήσετε ταινίες μεγάλες και μικρού μήκους, βραβευμένες ή ταινίες που ξεχώρισαν στα TeddyAwards, στο Panorama, στο SundanceFestival αλλά και σε μεγάλα Ευρωπαϊκά Queerκαι μη FilmFestivals.


Όπως και στο 9ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών ταινιών θα επανερχόμαστε με λεπτομέρειες για τις ταινίες. Αν και τέτοιες πληροφορίες θα βρείτε και στο Lesbian.gr

Διπλό χτύπημα κατά των ομοφυλοφίλων στη Ρωσία

Ρώσοι εθνικιστές και ακραίοι ορθόδοξοι κατά διαδηλωτών ομοφυλοφίλων στη Μόσχα

Όχι μόνο οι ρωσικές αρχές αλλά και διάφοροι ρατσιστές-σεξιστές στη Ρωσία, καταφέρθηκαν κατά των ομοφυλοφίλων διαδηλωτών που, παρά την απαγόρευση της κινητοποίησης τους, επιχείρησαν να διαδηλώσουν το δικαίωμα τους στην ελευθερία της έκφρασης και του λόγου, δείχνοντας ακόμη μια φορά το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στη Ρωσία με το σεβασμό ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Η ρωσική αστυνομία συνέλαβε ομοφυλόφιλους που διαδήλωναν με αίτημα να τους επιτραπεί να πραγματοποιήσουν παρέλαση για την ημέρα της ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας (Gay Pride Day) στο κέντρο της Μόσχας, καθώς εθνικιστές με συνθήματα, όπως ‘θάνατος στους ομοφυλόφιλους’, γρονθοκοπούσαν και κλοτσούσαν τους διαδηλωτές. Η αστυνομία συνέλαβε τους διαδηλωτές έξω από το δημαρχείο της Μόσχας, την ώρα που προσπαθούσαν να επιδώσουν αίτημα με το οποίο ζητούσαν από τον δήμαρχο της ρωσικής πρωτεύουσας Γιούρι Λουκόφ – ο οποίος έχει χαρακτηρίσει τις παρελάσεις των ομοφυλόφιλων σατανικές πράξεις – να άρει την απαγόρευση της παρέλασης. Σύμφωνα με τον διοργανωτή της παρέλασης Νικολάι Αλεξέγιεφ, περίπου 30 αγωνιστές για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων συνελήφθησαν. Μεταξύ των συλληφθέντων βρισκόταν ο ιταλός ευρωβουλευτής Μάρκος Καπάτο και ο γερμανός βουλευτής των Πρασίνων Φόλκερ Μπέκ, οι οποίοι αφέθηκαν αργότερα ελεύθεροι.

Κατά τη διαδήλωση, ρώσοι εθνικιστές και ακραίοι ορθόδοξοι, που κρατούσαν εικόνες στα χέρια, καταδίκαζαν την ομοφυλοφιλία ως ‘αμαρτία’, ενώ ομάδα γεροδεμένων νεαρών ανδρών με χειρουργικές μάσκες δήλωναν ότι αυτές θα τους προστατεύσουν από την ‘ομοφυλοφιλική αρρώστια’ ‘Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας’ δήλωσε ο νεαρός ομοφυλόφιλος Αλεξέι, καθώς από την μύτη του έτρεχε αίμα. Ο Αλεξέι είχε ξυλοκοπηθεί απέναντι από το γραφείο του δημάρχου από έναν άνδρα που φώναζε ότι ‘ι ομοφυλόφιλοι είναι διεστραμμένοι’. Ο Ρίτσαρντ Φέρμπράς, ομοφυλόφιλος τραγουδιστής του βρετανικού πόπ συγκροτήματος ‘Right Said Fred, γρονθοκοπήθηκε στο πρόσωπο και δέχτηκε κλωτσιές από πολέμιο των ομοφυλόφιλων, την ώρα που έδινε συνέντευξη σε δημοσιογράφο του ‘Ρόιτερ’.

Ζητούν παρέμβαση Μέρκελ. ‘ Σήμερα φάνηκε για άλλη μια φορά ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται συστηματικά στη Ρωσία του Πούτιν.’ Δήλωσε η Πρόεδρος του γερμανικού Κόμματος των Πρασίνων Κλαούντια Ροθ, αναφερόμενη στο γερμανό βουλετύη Φόλκερ Μπεκ, ο οποίος συνελήφθη για σύντομο χρονικό διάστημα από τη ρωσική αστυνομία κατα τη διαδήλωση αυτή. Η Ροθ σημείωσε ότι ζήτησε από τη γερμανίδα καγκελάριο να μιλήσει για το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία με το ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στην σύνοδο κορυφής των G8τον ερχόμενο μήνα στη Γερμανία.


(Απο το σημερινό φύλλο της εφημερίδας 'Θεσσαλονίκη')

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΛΕΣΒΙΩΝ ΚΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Απο e-mail της κας Ρούλας Σκούταρη και στην ιστοσελίδα

http://users.otenet.gr/~scoutari/statistics.htm

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΛΕΣΒΙΩΝ ΚΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Διάβαζα λοιπόν τις προάλλες ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο. Το βιβλίο «Gay! Γιατί;» της παιδοψυχολόγου Μαριάννας Λαγουμίδου. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι τόσο γιατί καταφέρνει να «ανακαλύψει» ή να «αποκαλύψει» τα αίτια της ομοφυλοφιλίας, όπως αναγράφεται στον υπότιτλο άλλωστε, υπάρχουν αίτια; - αλλά κυρίως γιατί αναφέρεται σε σχετικές έρευνες ξεκινώντας από την κλίμακα του Kinsey και φτάνοντας μέχρι το τέλος σχεδόν του 20ου αιώνα.Ο Alfred Kinsey λοιπόν είναι γνωστός σε παγκόσμιο επίπεδο για τις έρευνες του σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα, στην Αμερική, στα μέσα του 20ου αιώνα και για την περίφημη σχετική κλίμακά του. Είναι ο «πατέρας» του 10%, αυτός που σύμφωνα με τις έρευνες και τις μετρήσεις του ανήγαγε το ποσοστό της ομοφυλοφιλίας στο 10% του πληθυσμού.Αργότερα, το 1986, έχουμε την κατάθεση της άποψης 50 ερευνητών διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι εκφράζουν την συμφωνία ότι η κλίμακα του Kinsey, παρ’ όλο που είναι ακόμη πολύ χρήσιμη, υποτιμά την αξία της αγάπης, του σεξουαλικού γοήτρου, της φαντασίας και της αυτο-αξιολόγησης του ατόμου, γιατί δεν θέτει με βάση τέτοια χαρακτηριστικά τα άτομα σε διαφορετικές βαθμίδες της κλίμακας.Και μετά από αρκετά χρόνια, το 2003, έχουμε το επιστημονικό περιοδικό Focus, όπου στο τεύχος Νο 45, σ’ ένα αφιέρωμα για την ομοφυλοφιλία, αναφέρει ότι το 49% των εφήβων απλώς «πειραματίζεται» με την ομοφυλοφιλία.Άρα, βάσει όλων αυτών των δεδομένων, η ομοφυλοφιλία ως βίωμα ή ως συναισθηματική κατάσταση αποτελεί, λίγο-πολύ, μια πανανθρώπινη εμπειρία.Σίγουρα, όλες αυτές οι έρευνες με τις στατιστικές και τα ποσοτικά δεδομένα που τις ακολουθούν έχουν το ενδιαφέρον τους για όλες και όλους, για όλη την κοινωνία.Όμως, η διεκδίκηση δικαιωμάτων από την πλευρά των συνδικαλιστικών οργανώσεων των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών και η κατοχύρωση δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες από την πλευρά της πολιτείας είναι θεμιτό να στηρίζεται στις στατιστικές και στα ποσοτικά δεδομένα;Η απάντησή μου εδώ είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ και θα εξηγήσω αμέσως γιατί.Η κατοχύρωση δικαιωμάτων για όλους/ες τους πολίτες και τις πολίτισσες θα πρέπει να είναι θέμα αρχής για μια δημοκρατική κι ευνομούμενη πολιτεία.Μια πολιτεία που στηρίζεται στις αρχές της ισονομίας θα πρέπει να μεριμνά για τον σεβασμό και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων των πολιτών της.Το ζητούμενο δεν είναι αν οι ομοφυλόφιλοι κι οι λεσβίες αποτελούν το 10% ή το 50% ή έστω το 1% μιας κοινωνίας αλλά το αν και κατά πόσο στα πλαίσια της κοινωνίας αυτής κατοχυρώνονται ίσα δικαιώματα κι ελευθερίες για όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως και άσχετα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή οποιοδήποτε άλλο γνώρισμα κάθε κατηγορίας ανθρώπων.Η κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες είναι θέμα δημοκρατικής διακυβέρνησης, αποτελεί την πεμπτουσία της ίδιας της δημοκρατίας.Πριν από μερικές ημέρες, το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα ενάντια στην ομοφυλοφοβία. Στην Ευρώπη πάμε καλά κι αυτό τείνει να επηρεάσει και να παρασύρει και τις πιο συντηρητικές χώρες ακόμα.Στην Ελλάδα, πώς πάμε; Ακόμα δεν έχουμε δει την κατοχύρωση του αστικού δικαιώματος του γάμου για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες. Ένα δημοκρατικό κενό που άμεσα θα πρέπει να καλυφθεί.Πριν λίγες μέρες, στις 17 Μάη, είχαμε την παγκόσμια μέρα κατά της ομοφυλοφοβίας. Ποιο είναι όμως το αντίβαρο στην ομοφυλοφοβία; Είναι η κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας. Όσο περισσότερα δικαιώματα κατακτάμε τόσο περισσότερο αντιστρέφουμε το κλίμα προς όφελός μας.Σίγουρα, η ομοφυλοφοβία πάνω απο όλα είναι πάθηση, κοινωνικο-ψυχολογική πάθηση. Όμως, να μην ξεχνάμε ότι οι θεσμοί έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα, εκπαιδεύουν τους ανθρώπους.Κι εδώ ακριβώς έγκειται ο ρόλος μιας δημοκρατικής πολιτείας. Να διαπαιδαγωγήσει τους πολίτες της στις αρχές της ελευθερίας, της ισονομίας και στο σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των πολιτών, όλων των ανθρώπων ανεξαιρέτως.Και μόνο μια τέτοια στάση μπορεί να αντιστρέψει το διάχυτο ομοφυλοφοβικό κλίμα και την ρατσιστική διάθεση σε βάρος λεσβιών κι ομοφυλόφιλων.Κατοχυρώνοντας δικαιώματα σε θεσμικό επίπεδο αμβλύνονται κι αναχαιτίζονται οι ομοφυλοφοβικές τάσεις και διαθέσεις σε κοινωνικό επίπεδο.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας,Ρούλα Σκούταρη

Ελληνικό Playback Θέατρο

Την Τετάρτη στις 23:00 και στα πλαίσια του 9ου Πανοράματος Ομοφυλοφιλικών ταινιών θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια 'παράσταση' απο το Ελληνικό Playback Theater http://www.playbacktheater.gr/
Είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω κάποιες εκδηλώσεις του Playback και νομίζω πως όσοι και όσες επιλέξετε να πάτε θα μείνετε γοητευμένοι

Τι γίνεται όμως σε μια παράστασή της ομάδας αυτής;

Ακολουθεί απόσπασμα απο την ιστοσελίδα
http://www.petrostheodorou.gr/playback/general-gr.html

... Κατ' αρχήν, ένα σχήμα PLAYBACK αποτελείται από 5-7 ηθοποιούς, έναν μουσικό, και τον συντονιστή, που είναι ο συνδετικός κρίκος του σχήματος με τους θεατές και υπεύθυνος για τη ροή της παράστασης.

... Η παράσταση αποτελείται από διάφορα μέρη που κυλούν σε μία τελετουργική ατμόσφαιρα, και μπορεί να πραγματοποιείται με πολλούς τρόπους και παραλλαγές, ή ακόμη και να αναπτύσσεται ως προς μιά ορισμένη θεματολογία

.... Ο πυρήνας της είναι η αφήγηση ιστοριών, στιγμιότυπων ή και ονείρων από τους θεατές, και η άμεση αυτοσχεδιαστική εκδραμάτισή τους από τους ηθοποιούς, βάσει ορισμένων τεχνικών. ... Κάποιος από τους θεατές αφηγείται μία ιστορία ή κάποιο στιγμιότυπο της ζωής του, διαλέγει τους ηθοποιούς που προτιμά γιά τους διάφορους ρόλους, και παρακολουθεί την ιστορία του να "ανα-δημιουργείται" ("play-back") μπροστά του, χωρίς καμμιά προετοιμασία.

... Το βασικότερο είναι ότι και η πιό απλή, καθημερινή ιστορία, καθώς ζωντανεύει, παύει να είναι μιά απλή σειρά γεγονότων και λέξεων. Μέσα από τους ηθοποιούς επανακτά συγκινησιακό υπόβαθρο, ή αν, ως αφήγηση, διέθετε ήδη τέτοια βάση, την τονίζει ακόμη περισσότερο.

... Ο αφηγητής, βρίσκει (ή ξαναβρίσκει) το δικό του συναισθηματικό κομμάτι της ιστορίας, που συχνά είναι αποδυναμωμένο, ή επιλεκτικά φιλτραρισμένο. Η ιστορία δεν είναι πιά μιά νεκρή μνήμη στριμωγμένη σε έναν νοητικό μόνο χώρο λεκτικής έκφρασης.

... Ευχάριστη ή δυσάρεστη, αποκτά διαστάσεις σε πολυδιάστατα βιωματικά επίπεδα, και ο αφηγητής έχει την ευκαιρία να της προσδώσει την ολότητα που θέλει εκείνη τη στιγμή, ως ένα πλήρες βίωμα του.

9ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών ταινιών - Πρόγραμμα 7 -8 -9 Μαϊου

Δευτέρα 7 Μαΐου
20:00
Αφιέρωμα στην Πάτρα Σεραφιμίδου και στον Βαγγέλη Γιαννέλο

20:30
Το μυστικό του Brokeback Mountain του Άνγκ Λί, H.Π.Α, 2005, 134 λεπτά

23:00
Ο παράδεισος είναι μακριά - Far from Heaven του Todd Haynes, Η.Π.Α., 2002, 103 λεπτά
Τρίτη 8 Μαΐου
20:30
C.R.A.Z.Y του Jean- Marc Vallee, Καναδάς-Γαλλία, 2005, 127 λεπτά

23:00
TransAmerika του Duncan Tucker, Η.Π.Α, 2005, 103 λεπτά
Τετάρτη 9 Μαΐου
20:30
Breakfast on Pluto - Πρόγευμα στον Πλούτωνα του Neal Jordan 2005 Ιρλανδία 123 λεπτά

23:00
Playback Θέατρο


Λήξη του Πανοράματος

Unveiled - Ξένο Δέρμα

Ιρανή - Λεσβία - Ζητά πολιτικό άσυλο στην Γερμανία. Ακούγεται σαν τα τρια κακά της μοίρας μου αλλά η πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία.

Την ταινία είχα την ευκαρία να την δώ στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Στο link

http://www.filmfestival.gr/2005/index.php?age=filmdetails&ln=gr&box=internationall&id=118

μπορείτε να διαβάσετε για την ταινία που ήταν εκτός συναγωνισμού ενώ στο ακόλουθο άρθρο του περιοδικού Off Our Backs θα διαβάσετε μια κριτική για το έργο

Henderson, Behi ‘New International Films Directed by Women’ Off Our Backs 2006, 36.3: 90-91

After it is discovered that a young woman in Iran has been in a lesbian relationship with a married woman, she escapes to Germany to find political asylum. Her application is rejected and she faces deportation until she finds a way to stay by taking the identity of another Iranian (a male detainee) who has committed suicide. In order to earn money for bribes for her forged documents, Fariba takes a job at a sauerkraut factory. It is there that she meets Anne—a very caring German woman—who wants to be close to Fariba because she finds "him" to be a gentleman.

Inspired cinematography and remarkable performances combine to tell a captivating story that reveals the struggles of refugees, the pain of loneliness, the dilemmas of gender, and the power of love. The concept of Fariba being "unveiled" works twofold. In Iran, she was forced to cover her hair and her extemal appearance. In Germany her disguise as a man, however, prevents her from revealing her own essence of being, and proves to be at times unbearable. The boys at the factory taunt Fariba for not wanting to take a shower with them. She has to go to the bathroom at very specific times and constantlyfears that someone will walk in on her. When Anne shows a keen interest in Fariba, the jealousyand hostility of the other men at the factory escalate.

Maccarone works some incredibly touching scenes into the movie that pairs the tension of Fariba's false identity with lighter moments of sentimental life encounters. In a dinner scene at Anne's house, Fariba suddenly finds out that she's gotten her period. With great fear that she'll be discovered, she swiftly reaches for Tampax in the bathroom. Suddenly, Anne's child walks in and asks why "he" would need a tampon. Completely shaken, Fariba quickly devises the excuse that she was going to make submarines out of them and float them in the bathtub for the child.

Though there are many humorous and sentimental moments contained in "Unveiled," Fariba's luck eventually runs out and she leams that she would soon be deported. Having no one to help her, she is forced to reveal her true identity and turn to Anne for help.

This deeply moving and intimate yet universally appealing film will be remembered long after the credits roll. Director Angelina Maccarone was the winner of 1998 Outfest Audience Awardforherfihn "Every Thing Will Be Fine."

Τέλος, διαβάστε στο blog http://gayrightsgreece.blogspot.com/ το άρθρο ΕΝΑΣ ΙΡΑΝΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Καλή προβολή σε όσες και όσους το δούν σήμερα στις 9 και την Κυριακή στις 11 το βράδυ

9ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών - Πρόγραμμα 4-5-6 Μαϊου

Παρασκευή 4 Μαΐου:
20:30
ΈναρξηΟμιλίες από: Νότης Φόρσος (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
Γιώργος Τσιτιρίδης (Σύμπραξη Κ.τ.Ο.)
Karl-Heinz Pahlmann (διευθυντής Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης)
Σύντομοι χαιρετισμοί από Χορηγούς επικοινωνίας.

*****21:00 - Μην Το χάσετε
Ξένο δέρμα της Angelina Maccarone, Γερμανία/Αυστρία, 2005, 97 λεπτά (Θα προλογίσει ο διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης, κ. Karl-Heinz Pahlmann)

Υπόθεση
Είναι νέα, είναι όμορφη, είναι έξυπνη. Και της αρέσουν οι γυναίκες. Αυτό σημαίνει ότι στην πατρίδα της, το Ιράν, η διερμηνέας Fariba μπορεί να τιμωρηθεί με τη θανατική ποινή. Αφού οι αμείλικτοι προασπιστές της ηθικής ανακαλύψουν τη λεσβιακή της σχέση, η ηρωίδα θα δραπετεύσει με προορισμό τη Γερμανία. Η αίτησή της για άσυλο στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης απορρίπτεται και έπεται η απέλασή της. Η αυτοκτονία ενός ιρανού συγκρατούμενού της, της δίνει μια διέξοδο από την απελπιστική της κατάσταση. Η Fariba υιοθετεί την ταυτότητά του και με το όνομα Siamak Mustafai της χορηγείται προσωρινή άδεια παραμονής στην επαρχία του Σβάμπεν. Όμως κι εκεί η ομοφυλοφιλία δεν είναι αποδεκτή και τα προβλήματα συνεχίζουν….. (Ταινία του Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe)

23:00
C.R.A.Z.Y του Jean- Marc Vallee, Καναδάς-Γαλλία, 2005, 127 λεπτά
Το C.R.A.Z.Y είναι μια ταινία που μας μιλάει για την ζωή ενός αγοριού του Ζάκ και της οικογένειας του από το 1960 ως την ενηλικίωση του το 1980 μέσα από ένα μουσικό ταξίδι με σπουδαία τραγούδια των David Bowie, Rolling Stones Elvis, Jefferson Airlane.Ο Ζάκ αφηγείται ο ίδιος την ζωή του και την προσπάθεια της οικογένειάς του να αγγίξει την ευτυχία. Απεικονίζει μια ολόκληρη εποχή ,την εποχή της αμφισβήτησης, των μικρών και μεγάλων επαναστάσεων, των συμβιβασμών και το τέλος της αθωότητας. Οι εισπράξεις της ταινίας έχουν ξεπεράσει τα 6.000.000 $ στον Καναδά (πρώτη σε εισπράξεις ταινία της χρονιάς) και τα 2.000.000 $ στη Γαλλία. Στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Τορόντο αναδείχθηκε η καλύτερη ταινία από τον Καναδά.

Σαββάτο 5 Μαΐου:
20:00
Βιβλιοπαρουσίαση: «Οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια»: Νίκος Χατζητρύφων, Θεοφανώ Παπαζήση Συζήτηση: «πολιτικός γάμος ομόφυλων πολιτών»: Οδυσσέας Αναστασόπουλος (Πρόεδρος Σύμπραξης) Δημήτρης Τσαμπρούνης (Μέλος της ΟΛΚΕ) Μαριαννέλα Κλόκα ( Εκδότρια City Uncovered)

21:00
Ο παράδεισος είναι μακριά - Far from Heaven του Todd Haynes, Η.Π.Α., 2002, 103 λεπτά

Ένα δυνατό μελόδραμα με όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να κάνουν μια ταινία απλά υπέροχη. Η Κάθυ (Τζούλιαν Μούρ) είναι μια κλασική Αμερικανίδα νοικοκυρά. Έχει έναν πετυχημένο σύζυγο, χρήματα, παιδιά και κοινωνικό status. Όλα στην ζωή της αλλάζουν, όταν ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της είναι ομοφυλόφιλος. Παράλληλα παρακολουθούμε τη σχέση της Κάθυ με το μαύρο κηπουρό Ρέιμοντ και τις ρατσιστικές αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σ’ αυτόν. Όλοι οι χαρακτήρες τις ταινίας καταπιέζουν – και καταπιέζονται - όχι από πρόθεση, αλλά για να πραγματοποιήσουν της επιθυμίες τους …, ωστόσο ανακαλύπτουν ότι ο Παράδεισος είναι μακριά

23:15
Θεατρική Παράσταση: «Το κορμί» από το Μικρό Θέατρο στην αίθουσα Ολύμπιον.

«Το Κορμί» του Λουί Αλφάρο παίχτηκε από το Μικρό Θέατρο με επιτυχία την θεατρική περίοδο 2005-2006, ταξίδεψε στην Κύπρο, παίχτηκε ξανά στη Θεσσαλονίκη και έρχεται τώρα στο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών για μια και μοναδική παράσταση. Το Κορμί δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί στην Ελλάδα από άλλον θίασο. Πρόκειται για την ιστορία της σχέσης μεταξύ μιας μητέρας, πόρνης στο επάγγελμα, και του ομοφυλόφιλου γιου της –καρπός των επαγγελματικών της συνευρέσεων- ο οποίος εκπορνεύεται και ο ίδιος και είναι φορέας του HIV. Με φόντο το Aids δύο μοναχικοί ταξιδιώτες με αρκετή αίσθηση αυτοσαρκασμού διασχίζουν τις τελευταίες τους στιγμές με χιούμορ και φαντασία. Στοιχεία της Παράστασης Μετάφραση : Αθηνά Παραπονιάρη Σκηνοθεσία: Έβη Δημητροπούλου Σκηνικά: Αναστασία Χαρμούση Κοστούμια : Γιώργος Παναγιάρης Μουσική Επιμέλεια : Κοσμάς Εφραιμίδης Φωτισμοί: Θοδωρής Καραπνίτσιος Διανομή Πώλυ : Στέλιος Ανδρονίκου Μαμά : Ελισάβετ Σταυρίδου Τζόκερ : Ηλέκτρα Γωνιάδου
00:30
Party έναρξης στο Egli Egla (ΕΛΙ ΕΛΑ ), Λ. Βύρωνος 5 (Διαγώνιος) Με show από την Δήμητρα Παξινού και κλήρωση ενός Διημέρου στη Χαλκιδική για 2 άτομα


Κυριακή 6 Μαΐου:

19:30
«Προώθηση της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας». Στόχοι και αναμενόμενα συμπεράσματα Προγράμματος Υπ. Ανάπτυξης και Κοινωνικής Πολιτικής»
Μιλούν: «Σύμπραξη Κ.Ο.»: Οδυσσέας Αναστασόπουλος Γεώργιος ΤσιτιρίδηςΝ. Χατζητρύφων &Εκπρόσωποι από την οργάνωση «ΑΝΤΙΓΟΝΗ»

20:30
Breakfast on Pluto - Πρόγευμα στον Πλούτωνα του Neal Jordan, Ιρλανδία, 2005, 123 λεπτά Θα προλογίσει την ταινία η Πρόεδρος του ΣΑΤΤΕ Χριστίνα Σουλουκίδη

Η μητέρα του παρατάει τον Πάτρικ μέσα σε ένα καλάθι στην πόρτα του ιερέα της ενορίας. Μεγαλώνει μέσα σε θετή οικογένεια και από μικρός παρουσιάζει μια συμπεριφορά «διαφορετική» από των άλλων παιδιών. Θέλει να τον αποκαλούν "ψιψίνα", ντύνετε με γυναικεία ρούχα , κάνει την επανάσταση του. Μετά από την αποκάλυψη για την πραγματική του μητέρα και βλέποντας ότι η μικρή πόλη που μένει δεν τον χωράει ποια, μετακομίζει στο Λονδίνο και τριγυρνάει μέσα στη μεγαλούπολη ντυμένος γυναίκα και αναζητώντας εκείνη που τον εγκατέλειψε. Η ταινία περικλείει όλα εκείνα τα στοιχεία του Νίλ Τζόρνταν, όπως τον γνωρίσαμε μέσα από το Μικρό Χασάπη και το Παιχνίδι των Λυγμών.


23:00
Ξένο δέρματης Angelina Maccarone, Γερμανία/Αυστρία, 2005, 97 λεπτά

Cindy Lauper - True Colors Tour

Η Cyndi Lauper (http://www.cyndilauperonline.com/) δημιούργησε το True Colors music tour που θα είναι μία ετήσια συναυλία Gay and Lesbian Pride και που θα ταξιδέψει σε πολλές πόλεις στις ΗΠΑ απο τις 8/6 έως τις 30/6 2007. Άλλοι καλλιτέχνες που θα συμμετέχουν είναι Erasure, Debbie Harry, Dresden Dolls, Misshapes

Για κάποιο λόγο δεν μπορώ να ανεβάσω βίντεο απο you tube οπότε σας δίνω το link
http://www.youtube.com/watch?v=uwX17HAoBa8

You with the sad eyes
don't be discouraged
oh I realize
it's hard to take courage
in a world full of people
you can lose sight of it all
and the darkness inside you
can make you fell so small

But I see your true colors
shining through
I see your true colors
and that's why I love you
so don't be afraid to let them show
your true colors true colors are beautiful
like a rainbow

Show me a smile then
don't be unhappy,
can't remember
when I last saw you laughing
if this world makes you crazy
and you've taken all you can bear
you call me up
because you know I'll be there

And I'll see your true colors
shining through
I see your true colors
and that's why I love you
so don't be afraid to let them show
your true colors
true colors are beautiful
like a rainbow

Υπενθύμιση 9ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών

9ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών 3-9 Μαΐου 2007 - Ολύμπιον

Το πρόγραμμα σήμερα και αύριο είναι:

Πέμπτη 3 Μαΐου:

20:30TransAmerika του Duncan Tucker, Η.Π.Α, 2005, 103 λεπτά

23:00Το μυστικό του Brokeback Mountainτου Άνγκ Λί, H.Π.Α., 2005, 134 λεπτά

Παρασκευή 4 Μαΐου:

20:30ΈναρξηΟμιλίες από: Νότης Φόρσος (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) Γιώργος Τσιτιρίδης (Σύμπραξη Κ.τ.Ο.) Karl-Heinz Pahlmann (διευθυντής Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης) Σύντομοι χαιρετισμοί από Χορηγούς επικοινωνίας.

21:00 Ξένο δέρμα της Angelina Maccarone, Γερμανία/Αυστρία, 2005, 97 λεπτά
(Θα προλογίσει ο διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης, κ. Karl-Heinz Pahlmann)

23:00C.R.A.Z.Y του Jean- Marc Vallee, Καναδάς-Γαλλία, 2005, 127 λεπτά