Σύντομα θα λάβει θέση στο τοίχο του γραφείου για να θυμίζει την κατάσταση στην οποίαείναι το σπίτι: οι κάλτσες και ο καφές της Κατερίνας και οι τσάντες μου με τα βιβλία και τις σημειώσεις ατάκτως απλωμένα σε όλο το σαλόνι.
Τετάρτη, Ιουλίου 16, 2008
Wenn wir zusammen sind, ist alles andere pupsegal
που σημαίνει (στο περίπου) Αν είμαστε μαζί τίποτε άλλο δεν αξίζει
Σύντομα θα λάβει θέση στο τοίχο του γραφείου για να θυμίζει την κατάσταση στην οποία
Σύντομα θα λάβει θέση στο τοίχο του γραφείου για να θυμίζει την κατάσταση στην οποία
Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2008
Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008
Έρευνες, έρευνες..
Σε χθεσινό άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο διαβάζουμε:
Οι ομοφυλοφιλικές τάσεις είναι καταγεγραμμένες στη μορφολογία του εγκεφάλου, όπως διαπιστώνει νέα έρευνα του φημισμένου σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα, ενισχύοντας
αντίστοιχες έρευνες του παρελθόντος. Η μελέτη βασίστηκε σε μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου 90 ενηλίκων και επικεντρώθηκε στο μέγεθος των δύο ημισφαιρίων. Διαπίστωσε,
λοιπόν, ότι στους ομοφυλόφιλους άνδρες και τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες τα δύο
ημισφαίρια του εγκεφάλου τους είναι συμμετρικά, ενώ στις ομοφυλόφιλες γυναίκες και τους ετεροφυλόφιλους άνδρες το δεξί είναι μεγαλύτερο. Επίσης η πρώτηκατηγορία εμφανίζει περισ
σότερες συνδέσεις νευρώνων στην αριστερή πλευρά της αμυγδαλής, ενώ η δεύτερη στη δεξιά πλευρά της.
Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι διαφορές αυτές πιθανότατα αναπτύσσονται στη διάρκεια της κύησης.
Σας δίνουμε τις περιλήψεις απο άλλες 2 πρόσφατα δημοσιευμένες έρευνες
Patrick Leung, Stephen Erich and Heather Kanenberg. A comparison of family functioning in gay lesbian, heterosexual and special needs adoptions.
Children and Youth Services Review, Volume 27, Issue 9, September 2005, Pages 1031-1044
The purpose of this study was to identify possible contributing factors to family functioning in three types of adoptive families: those headed by gays/lesbians, those headed by heterosexuals, and those involving the adoption of children with special needs. These three adoptive family types were examined concurrently so that commonalities and differences could be identified and considered for use in adoption practice. A multiple regression analysis was used to assess the relationship between the dependent variable (standardized family functioning score) and independent variables (child behavior scores, special needs adoption, gay/lesbian headed families, age at adoption and at interview, diagnoses of disabilities, total social support score, number of previous placements, previous abuse and co-sibling adoption).
Children and Youth Services Review, Volume 27, Issue 9, September 2005, Pages 1031-1044
The purpose of this study was to identify possible contributing factors to family functioning in three types of adoptive families: those headed by gays/lesbians, those headed by heterosexuals, and those involving the adoption of children with special needs. These three adoptive family types were examined concurrently so that commonalities and differences could be identified and considered for use in adoption practice. A multiple regression analysis was used to assess the relationship between the dependent variable (standardized family functioning score) and independent variables (child behavior scores, special needs adoption, gay/lesbian headed families, age at adoption and at interview, diagnoses of disabilities, total social support score, number of previous placements, previous abuse and co-sibling adoption).
Results indicated no negative effects for the parenting of adopted children by gay/lesbian headed families. Higher levels of family functioning were found to be associated with special needs, younger, and non-disabled child adoptions. Gay/lesbian headed family adoptions of older children, non-sibling group adoptions, and children with more foster placements also experienced higher levels of family functioning. Implications include the need to (1) place a child in an adoptive family as early as possible, (2) ensure strong support networks for adoptive families of children with disabilities and with those who adopt sibling groups, and (3) encourage the practice of adoption by gay/lesbian headed families, especially for older children.
Three-Year Follow-Up of Same-Sex Couples Who Had Civil Unions in Vermont, Same-Sex Couples Not in Civil Unions, and Heterosexual Married Couples Developmental Psychology, Volume 44, Issue 1, January 2008, Pages 102-116Kimberly F. Balsam, Theodore P. Beauchaine, Esther D. Rothblum and Sondra E. Solomon
This study was a 3-year follow-up of 65 male and 138 female same-sex couples who had civil unions in Vermont during the 1st year of that legislation. These couples were compared with 23 male and 61 female same-sex couples in their friendship circles who did not have civil unions and with 55 heterosexual married couples (1 member of each was a sibling to a member of a civil union couple). Despite the legalized nature of their relationships, civil union couples did not differ on any measure from same-sex couples who were not in civil unions.
However, same-sex couples not in civil unions were more likely to have ended their relationships than same-sex civil union or heterosexual married couples. Compared with heterosexual married participants, both types of same-sex couples reported greater relationship quality, compatibility, and intimacy and lower levels of conflict. Longitudinal predictors of relationship quality at Time 2 included less conflict, greater level of outness, and a shorter relationship length for men in same-sex relationships and included less conflict and more frequent sex for women in same-sex relationships at Time 1.
Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008
Go queer!
Στο περιοδικό Σινεμά, τεύχος Μαρτίου, υπάρχει ένα μικρό (αλλά πολύ σημαντικό) αφιέρωμα στις ευρωπαϊκές ταινίες που βοήθησαν την Ευρώπη να "βγεί απο την ντουλάπα". Επίσης, στο ίδιο τεύχος υπάρχει και μια λίστα με τα 10 πιο δημοφιλή gay τραγούδια. Στο site του περιοδικού θα βρείτε και βίντεο απο τις ταινίες (http://www.cinemag.gr/article.asp?catid=10169&subid=2&tag=7519&pubid=818376)
Για την ώρα μένουμε στις πολύ ωραίες ταινίε¨ς που προτείνουν:
Βλέποντας αυτό το μήνα τους«Μάρτυρες» του Αντρέ Τεσινέ διαπιστώνεις πόσο επάξια συνεχίζουν μία διαδρομή που βοήθησε το ευρωπαϊκό σινεμά να κηρύξει σταδιακά τη δική του σεξουαλική επανάσταση και να απενεχοποιήσει έννοιες όπως «gay», «lesbian», «trans» και όλα όσα κρύβονται πίσω τους.
15 Γαλλία Αγρια Βλαστάρια / (Les Roseaux Sauvages, 1994) του Αντρέ Τεσινέ
Στη διχασμένη από τον γαλλοαλγερινό πόλεμο γαλλική επαρχία του 1962, τέσσερις νεαροί ερωτεύονται, ερωτοτροπούν και επαναστατούν απέναντι στην καταπιεστική ενήλικη τάξη πραγμάτων. Υποδειγματικός χειρουργός της μεταιχμιακής αυτής ηλικίας και της αμφίρροπης σεξουαλικότητας, όπως είχε ήδη αποδείξει με το πιο τολμηρό «Δε Φιλώ Στο Στόμα», ο Τεσινέ τοποθετεί την πρώτη ανώριμη επαφή του μπερδεμένου Φρανσουά με τον απλά παρορμητικό συμμαθητή του, Σερζ, στο γενικότερο πλαίσιο σύγχυσης μιας εφηβείας που αναζητά ταυτότητα και ταξική συνείδηση. Με απόλυτη ειλικρίνεια στη σκιαγράφηση της σεξουαλικής αφύπνισης, τα «Αγρια Βλαστάρια» σηματοδοτούν πάνω απ όλα το τέλος μιας εποχής σε ένα οδυνηρό πορτρέτο ενηλικίωσης που αγγίζει, αλλά παραδέχεται ότι δεν μπορεί να ξεδιαλύνει τα μυστήρια της ανθρώπινης καρδιάς παντός φύλου. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, FOX LORBER
14 Σουηδία Δείξε Μου Αγάπη / (Fucking Amal, 1998) του Λούκας Μούντισον
Girl meets girl σχεδόν κατά λάθος στην πιο βαρετή κωμόπολη της Σουηδίας, όμως, ο θεός του έρωτα έχει άλλα (πιο πονηρά) σχέδια και ό,τι ξεκινά ως κακόγουστο, παιδιάστικο πείραγμα ανάμεσα σε δύο δεκατετράχρονες συμμαθήτριες εξελίσσεται σε απρόσμενη τρυφερότητα, προορισμένη να αναστατώσει για πάντα και με τον πιο αναπάντεχο τρόπο την μικρή αποχαυνωμένη κοινωνία. Η εσωστρεφής Αγκνες και η ναρκισσευόμενη Ελιν μοιάζουν όσο η μέρα με τη νύχτα, με αφορμή όμως ένα φιλί-στοίχημα, δύο αφοπλιστικές ερμηνείες από τις ανήλικες πρωταγωνίστριες και σχεδόν DΟGΜΑτικό ύφος, ο πρωτοεμφανιζόμενος Λούκας Μούντισον μεταμορφώνει ό,τι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα ακόμη γλυκερό, διδακτικό teen comedy made in Hollywood στο πιο δροσερό λεσβιακό φιλμ της τελευταίας δεκαετίας Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
13 Βέλγιο Je, Tu, Lui, Elle / (1974)
της Σαντάλ Ακερμάν
Η ταινία που θα τοποθετούσε τη Βελγίδα Σαντάλ Ακερμάν στην προνομιούχα ομάδα avant garde καλλιτεχνών όπως οι συγγραφείς Μαργκερίτ Ντιράς και Αλέν Ρομπ Γκριγιέ και οι σκηνοθέτες Ζαν Λικ Γκοντάρ και Αλέν Ρενέ ξεκινάει με την ίδια την σκηνοθέτιδα ξαπλωμένη και γυμνή σε ένα κρεβάτι. Χωρισμένο σε τρία νοητά μέρη, το «Εγώ, Εσύ, Αυτός, Αυτή» (όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο τίτλος) εξερευνά στην πραγματικότητα τη γυναικεία ψυχή με έναν τρόπο που δεν εξαντλείται στις ερωτικές της περιπτύξεις με έναν φορτηγατζή ή μία άλλη γυναίκα. Μέσα από τις τυπικές εκφάνσεις της ζωής μίας γυναίκας, η Ακερμάν φτιάχνει χώρο πίσω από τον ρεαλισμό για να τοποθετήσει τον οργιώδη φεμινισμό της και τελικά να μιλήσει για τη μοναξιά του φύλου της, έτσι όπως καμία γυναίκα σκηνοθέτις δεν τόλμησε ποτέ. Σαν μία σεξουαλική πράξη (όπως αυτή των δύο γυναικών στο τρίτος μέρος της ταινίας) που περισσότερο από ερωτισμό αναδίδει απόγνωση. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
12 Μ.Βρετανία Victim / (1961)του Μπέιζιλ Ντίαρντεν
Σε μια εποχή που στη Βρετανία οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών θεωρούνταν ακόμα αδίκημα (η νομοθεσία άλλαξε έξι χρόνια μετά), το «Victim» υπήρξε όχι μόνο η πρώτη αγγλόφωνη ταινία που τόλμησε να ξεστομίσει τη λέξη ομοφυλόφιλος αλλά και μια θαρραλέα και ενδεχομένως αυτοκτονική κίνηση καριέρας από έναν σκηνοθέτη κωμωδιών του στούντιο Ιλινγκ και έναν ανερχόμενο ζεν πρεμιέ. Πολλοί συνάδελφοί του απέρριψαν τρομοκρατημένοι το ρόλο του παντρεμένου δικηγόρου που πέφτει θύμα εκβιασμού λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων, όμως ο Ντερκ Μπόγκαρντ επιβίωσε πεισματικά και μετατράπηκε σταδιακά σε gay icon. Διατηρώντας ακέραιο το σασπένς των νουάρ καταβολών του, το «Victim» κατέρριψε τα υποτιμητικά στερεότυπα κι έβγαλε το αγγλικό σινεμά μια για πάντα από την «ντουλάπα». Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
11 Μ.Βρετανία Μaurice / (1987) του Τζέιμς Άιβορι
Στην Εδουαρδιανή Αγγλία, ο έρωτας μεταξύ ανδρών σπάνια είχε άλλη έκβαση πέρα από τη συναισθηματική καταπίεση ή την κοινωνική κατακραυγή. Από το «Μaurice» παρελαύνει κάθε πιθανή επιλογή ενός ομοφυλόφιλου «εποχής», από το «καμουφλάζ» ενός γάμου μέχρι το ριψοκίνδυνο ψωνιστήρι. Ανιχνεύοντας όμως τα ερωτικά σκιρτήματα τριών ανδρών στο συντηρητικό πανεπιστημιακό περιβάλλον του Κέμπριτζ, οι Τζέιμς Αϊβορι και Ισμαήλ Μέρτσαντ, εμπνευσμένοι ίσως από τη δική τους πολύχρονη κοινή πορεία μέσα και έξω από τα πλατό, επέλεξαν για την πιο έκδηλα «gay» ταινία τους τον διακριτικό θρίαμβο του έρωτα κόντρα στις ίδιες προκαταλήψεις που οδήγησαν τον Ε.Μ. Φόρστερ να κρατήσει το ομότιτλο μυθιστόρημά του αδημοσίευτο μέχρι τον θάνατό του. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, ΟDΥSSΕΥ
10 Μ.Βρετανία Ωραίο Μου Πλυντήριο / (My Beautiful Laundrette, 1985) του Στίβεν Φρίαρς
Σύμβολο της κοινωνικής ενσωμάτωσης των εθνικών μειονοτήτων στη δύσθυμη Αγγλία της Θάτσερ, το «Πλυντήριο» του Φρίαρς στεγάζει όχι μονάχα τις φιλοδοξίες ενός νεαρού Πακιστανού μετανάστη αλλά και το αναπάντεχο ειδύλλιό του με έναν περιθωριακό Βρετανό. Στον κυκεώνα του φυλετικού ρατσισμού όπου περιδινούνται οι δύο αταίριαστοι εραστές, το ρομαντικό τους σμίξιμο απελευθερώνει εντάσεις από την καταπιεστική αίσθηση καθήκοντος απέναντι στη συνασπισμένη κοινότητά του πρώτου και τους πρώην συντρόφους του δεύτερου στο Εθνικό Μέτωπο. Μέσα σε έναν περίπλοκο και εχθρικό κόσμο, το αγκάλιασμά τους στο ημίφως του -σαν καταφύγιο- μικρού μαγαζιού κατορθώνει χωρίς πολλά λόγια να γεφυρώσει έστω και προσωρινά όλα όσα μοιάζουν ασύμβατα. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, MGM
9 Γαλλία Nous Etions Un Seul Homme / (1979)του Φιλίπ Βαλουά
Δύο άντρες συναντιούνται σε ένα δάσος. Ενας πληγωμένος Γερμανός στρατιώτης και ένας Γάλλος χωρικός που θα αναλάβει τη φροντίδα του. Η γνωριμία και η τελική σεξουαλική «συμφιλίωση» τους («Φίλα με σαν να ήμουν γυναίκα») με φόντο τις τελευταίες μέρες του Β Παγκοσμίου Πολέμου, θα μπορούσε να είναι μία τραγική πράξη αντιπολεμικής εκεχειρίας. Αν πρωτίστως δεν ήταν μία από τις πιο σκληρές και ταυτόχρονα λυρικές ερωτικές ιστορίες του γαλλικού σινεμά, βραβευμένη το 1979 με το Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες. Μία απόδειξη πως ό,τι χωρίζει παραμένει πρωτίστως αυτό που τελικά μπορεί να ενώσει. Μ.Κ.
ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ DVD
8 Ισπανία Κακή Εκπαίδευση / (La Mala Educacion, 2004) του Πέδρο Αλμοδόβαρ
Χρόνια στο κουρμπέτι του ομοερωτισμού (με αποκορύφωμα τον «Νόμο Του Πόθου»), o Αλμοδόβαρ συνοψίζει τις εμμονές του σε μια ταινία που μοιάζει με λεξικό βασικών όρων της πληθωρικής φιλμογραφίας του. Χωρίς να αποτάσσεται το camp παρελθόν του αλλά παντρεύοντάς το με την πιο πρόσφατη σοδειά στιβαρού δράματος, χρωματίζει τις αναμνήσεις από το καθολικό σχολείο των παιδικών του χρόνων με νουάρ τόνους και βάζει τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ να μεταμορφώνεται πρωτεϊκά από θύμα κακοποίησης ενός ιερέα σε άνδρα-πειρασμό, γυναίκα και ερωτικό αντικείμενο. Σε αυτό το παρενδυτικό συνονθύλευμα κινηματογραφικών ειδών ο Αλμοδόβαρ χώρεσε ίσως την πιο μοιραία, ερωτική ταινία του. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, ΟDΕΟΝ
7 Μ.Βρετανία Νighthawks / (1978) των Ρον Πεκ και Πολ Χάλαμ
Επειτα από αγωνιώδη, τριετή αναζήτηση χρηματοδότησης οι Πεκ και Χάλαμ μετρίασαν τη φιλοδοξία τους να δημιουργήσουν την «απόλυτη gay ταινία» και αρκέστηκαν να αποτυπώσουν ρεαλιστικά τι ακριβώς σήμαινε να είναι κανείς ομοφυλόφιλος στην Αγγλία των 70s. Κινηματογραφώντας χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης τις ατέρμονες, ενοχικές περιπλανήσεις ενός καθηγητή στα μπαρ του Σόχο, καθώς αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη μέσα από μια σειρά περιστασιακών συνευρέσεων, οι σκηνοθέτες έπλασαν έναν μικρό φιλμικό θησαυρό. Η ειλικρίνεια τους δίχασε το κοινό, απαγορεύτηκε στην Ελλάδα(!) και βρήκε άξια συνέχεια στο ακόμη πιο έντονα αυτοβιογραφικό «Strip Jack Νaked» (1991) του Ρον Πεκ. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, SECOND RUΝ
6 Μ.Βρετανία Sebastiane/ (1976)του Ντέρεκ Τζάρμαν
Με την κληρονομιά του Φελίνι και του Παζολίνι να βαραίνει επικίνδυνα πάνω από τα γυμνά κορμιά των ηρώων του «Sebastiane», δύσκολα μπορεί κανείς να μην υποκλιθεί στην ικανότητα του Τζάρμαν να αναιρεί τα προφανή, ξεγυμνώνοντας με αιρετική διάθεση την Ιστορία. Κι όμως η δική του εκδοχή πάνω στην ιστορική φιγούρα του Αγίου Σεβαστιανού, που εδώ και για τις ανάγκες της μυθοπλασίας φέρεται ως Ρωμαίος στρατιώτης σε μόνιμη εξορία, μοιάζει πέρα για πέρα ακριβής. Μεταφρασμένoς εξ ολοκλήρου στα λατινικά, υπό τους ηλεκτρονικούς ακροβατισμούς του Μπράιαν Ινο και με διαστάσεις σαφώς «αναγεννησιακές», ο «άγιος» του Τζάρμαν φέρει πάνω στο γυμνασμένο του σώμα τα βέλη της εξουσίας, μόνο που η πραγματική θυσία του δεν είναι η υπεράσπιση της πίστης του αλλά η ολοκληρωτική αφιέρωσή του στην από τη φύση της αιρετική σεξουαλική επιθυμία. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, SECOND SΙGΗΤ
5 Ιταλία Θάνατος Στη Βενετία / (Morte Α Venezia, 1971) του Λουκίνο Βισκόντι
Ποτέ άλλοτε η ερωτική εμμονή δεν είχε τόσο πένθιμη όψη όσο στην κατά Βισκόντι εκδοχή του μυθιστορήματος του Τόμας Μαν. Με φόντο μια Βενετία που αποσυντίθεται υπό την απειλή της χολέρας και μετατρέπεται σταδιακά σε υγρό μαυσωλείο, ένας συνθέτης (Ντερκ Μπόγκαρντ) παθιάζεται ανεπανόρθωτα με έναν νεαρό, ξανθό άγγελο (Μπιόρν Αντρεσεν) γνωρίζοντας ότι εκείνος δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί ποτέ πραγματικά γι αυτόν. Στοιχειωμένη από τις μελωδίες του Μάλερ, η ωδή του Βισκόντι στον ανεκπλήρωτο πόθο και τις καταπιεσμένες επιθυμίες αιχμαλώτισε μέσα της την απόλυτη κινηματογραφική απεικόνιση του πλατωνικού έρωτα και της χιμαιρικής αναζήτησης της τελειότητας. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, WΑRΝΕR
4 Γαλλία Αγριες Νύχτες / (Les Nuits Fauves, 1992) του Σιρίλ Κολάρ
Το πιο προσωπικό και άγριο ημερολόγιο που κινηματογραφήθηκε ποτέ γύρω από το AIDS παραμένει βαθιά πληγωμένο από τον θάνατο του δημιουργού του (πρώην ροκ σταρ και συγγραφέα Σιρίλ Κολάρ), λίγες μέρες πριν το φιλμ κερδίσει το βραβείο Σεζάρ καλύτερης ταινίας. Η ιστορία του Ζαν (τον υποδύεται ο ίδιος ο σκηνοθέτης) που αποφασισμένος να αγνοήσει την «αρρώστια» ρίχνεται με τα μούτρα στη «ζωή», η σεξουαλική του σχέση του με μία 17χρονη κοπέλα κι έναν νέο - Ναζί παίχτη του ράγκμπι και η εξομολόγηση πως «μερικές φορές θα έκανα τα πάντα για να ξεχάσω πως πεθαίνω» μοιάζουν να καταρρέουν μπροστά στην ερμηνεία ζωής του Κολάρ. Μέσα από το θράσος, την ελευθεριότητα και τον τρόμο που κρύβουν τα μάτια του, ο σπαρακτικός αποχαιρετισμός του θα θυμίζει για πάντα πως ο θάνατος είναι απλά κάτι που δεν θα μπορέσεις να νικήσεις ποτέ. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, G.C.Τ.Η.V.
3 Δ.Γερμανία Η Χρονιά Με Τα 13 Φεγγάρια / (Ιn Εinem Jahr Μit 13 Monden, 1978) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Χρόνια πριν, ο Ερβιν ήταν άντρας. Αυτός που αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε στη ζωή του τού είχε πει «Κρίμα που δεν είσαι γυναίκα». Χρόνια μετά ο Ερβιν είναι πια γυναίκα με το όνομα Ελβίρα. Μόνη και διαλυμένη πλησιάζει στο τέλος, αντιμέτωπη με όλα όσα δεν την άφησαν ποτέ να γίνει ευτυχισμένη. Περισσότερο ακόμη και από τη πιο διάσημη «γκέι» ταινία του ανοιχτά ομοφυλόφιλου Φασμπίντερ, τον «Καυγατζή», η «Χρονιά Με Τα 13 Φεγγάρια» παραμένει ίσως η πιο γενναιόδωρη δήλωση του σκηνοθέτη πάνω στην ομοφυλοφιλία, τον τρανσβεστισμό και τη «χαμένη» ερωτική ταυτότητα - και τα τρία σοβαροί λόγοι για να βρεθείς οριστικά και αμετάκλητα στο περιθώριο. Ενα σχεδόν αυτοβιογραφικό πικρό χρονικό μίας ζωής που δεν αξίζει να υπάρχει αν δεν είσαι ικανός να σε «αγαπήσουν». Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, FΑΝΤΟΜΑ
2 Δ.Γερμανία Ταξί Για Τα Αποχωρητήρια /(Taxi Zum Clo, 1980) του Φρανκ Ρίπλο
Οταν ο κριτικός Στίουαρτ Μπάιρον έγραφε για το αυτοβιογραφικό φιλμ του Ρίπλο πως είναι «το πρώτο αριστούργημα που γυρίστηκε ποτέ για την mainstream ζωή των ομοφυλόφιλων» ήξερε πως θα ήταν και το τελευταίο. Οχι μόνο γιατί, λίγο μετά, το AIDS θα βύθιζε τον gay κινηματογράφο σε ένα σκοτάδι αυτο-λογοκρισίας, αλλά κυρίως γιατί το «Ταξί» με την εικόνα ενός καθηγητή γυμνασίου που διορθώνει τα τεστ των μαθητών του σε μία τουαλέτα με glory holes μοιάζει ακόμη και σήμερα σοκαριστική. Στην εποχή του, όμως, το «Ταξί» κατάφερε να τρυπώσει στο mainstream κύκλωμα με την πρόφαση της κοινωνικής κωμωδίας και με την έξοδο του στην Αμερική το 1981 πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες που γνώρισε ποτέ μία gay ταινία. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, CΙΝΕVΙSΤΑ
1 Γαλλία Un Chant D Amour / (1950)του Ζαν Ζενέ
Η μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα και ακτιβιστή διαρκεί μόλις 26 λεπτά, αλλά προλαβαίνει σε εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο, χωρίς ίχνος λέξης ή μουσικής να αποτυπώσει με ανατριχιαστικό τρόπο την (απαγορευμένη) επιθυμία. Οι ήρωες του, δύο φυλακισμένοι σε απόλυτη απομόνωση που αναζητούν απεγνωσμένα τρόπο να επικοινωνήσουν, εξαφανίζουν τον τοίχο που τους χωρίζει με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο. Μοναδικός μάρτυρας τους ο ηδονοβλεψίας φύλακας -σύμβολο εξουσίας- που θα ζηλέψει συμμετέχοντας στο άκρως φετιχιστικό και φαντασιωσικό τους παραλήρημα. Οι τρεις τους θα γίνουν ταυτόχρονα θύτες και θύματα μίας σεξουαλικής απελευθέρωσης που θα έκανε το «τραγούδι της αγάπης» του Ζενέ μία από τις πρωταρχικές αναφορές του queer cinema με την πρώτη στην ιστορία του μη πορνογραφικού κινηματογράφου απεικόνιση πέους σε στύση, μετέπειτα βάση για το πειραματικό κινηματογραφικό έργο του Αντι Γουόρχολ και του Ντέρεκ Τζάρμαν. Καταδικασμένο να παραμένει απαγορευμένο ακόμη και σήμερα στις περισσότερες χώρες ανά τον πλανήτη αλλά ελεύθερο παρά την επιθυμία του ίδιου του δημιουργού του που προόριζε το έργο του ως αυστηρά κομμάτι μόνο για συλλέκτες τέχνης. Μ. Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, BFI
Για την ώρα μένουμε στις πολύ ωραίες ταινίε¨ς που προτείνουν:
Βλέποντας αυτό το μήνα τους«Μάρτυρες» του Αντρέ Τεσινέ διαπιστώνεις πόσο επάξια συνεχίζουν μία διαδρομή που βοήθησε το ευρωπαϊκό σινεμά να κηρύξει σταδιακά τη δική του σεξουαλική επανάσταση και να απενεχοποιήσει έννοιες όπως «gay», «lesbian», «trans» και όλα όσα κρύβονται πίσω τους.
15 Γαλλία Αγρια Βλαστάρια / (Les Roseaux Sauvages, 1994) του Αντρέ Τεσινέ
Στη διχασμένη από τον γαλλοαλγερινό πόλεμο γαλλική επαρχία του 1962, τέσσερις νεαροί ερωτεύονται, ερωτοτροπούν και επαναστατούν απέναντι στην καταπιεστική ενήλικη τάξη πραγμάτων. Υποδειγματικός χειρουργός της μεταιχμιακής αυτής ηλικίας και της αμφίρροπης σεξουαλικότητας, όπως είχε ήδη αποδείξει με το πιο τολμηρό «Δε Φιλώ Στο Στόμα», ο Τεσινέ τοποθετεί την πρώτη ανώριμη επαφή του μπερδεμένου Φρανσουά με τον απλά παρορμητικό συμμαθητή του, Σερζ, στο γενικότερο πλαίσιο σύγχυσης μιας εφηβείας που αναζητά ταυτότητα και ταξική συνείδηση. Με απόλυτη ειλικρίνεια στη σκιαγράφηση της σεξουαλικής αφύπνισης, τα «Αγρια Βλαστάρια» σηματοδοτούν πάνω απ όλα το τέλος μιας εποχής σε ένα οδυνηρό πορτρέτο ενηλικίωσης που αγγίζει, αλλά παραδέχεται ότι δεν μπορεί να ξεδιαλύνει τα μυστήρια της ανθρώπινης καρδιάς παντός φύλου. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, FOX LORBER
14 Σουηδία Δείξε Μου Αγάπη / (Fucking Amal, 1998) του Λούκας Μούντισον
Girl meets girl σχεδόν κατά λάθος στην πιο βαρετή κωμόπολη της Σουηδίας, όμως, ο θεός του έρωτα έχει άλλα (πιο πονηρά) σχέδια και ό,τι ξεκινά ως κακόγουστο, παιδιάστικο πείραγμα ανάμεσα σε δύο δεκατετράχρονες συμμαθήτριες εξελίσσεται σε απρόσμενη τρυφερότητα, προορισμένη να αναστατώσει για πάντα και με τον πιο αναπάντεχο τρόπο την μικρή αποχαυνωμένη κοινωνία. Η εσωστρεφής Αγκνες και η ναρκισσευόμενη Ελιν μοιάζουν όσο η μέρα με τη νύχτα, με αφορμή όμως ένα φιλί-στοίχημα, δύο αφοπλιστικές ερμηνείες από τις ανήλικες πρωταγωνίστριες και σχεδόν DΟGΜΑτικό ύφος, ο πρωτοεμφανιζόμενος Λούκας Μούντισον μεταμορφώνει ό,τι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα ακόμη γλυκερό, διδακτικό teen comedy made in Hollywood στο πιο δροσερό λεσβιακό φιλμ της τελευταίας δεκαετίας Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
13 Βέλγιο Je, Tu, Lui, Elle / (1974)
της Σαντάλ Ακερμάν
Η ταινία που θα τοποθετούσε τη Βελγίδα Σαντάλ Ακερμάν στην προνομιούχα ομάδα avant garde καλλιτεχνών όπως οι συγγραφείς Μαργκερίτ Ντιράς και Αλέν Ρομπ Γκριγιέ και οι σκηνοθέτες Ζαν Λικ Γκοντάρ και Αλέν Ρενέ ξεκινάει με την ίδια την σκηνοθέτιδα ξαπλωμένη και γυμνή σε ένα κρεβάτι. Χωρισμένο σε τρία νοητά μέρη, το «Εγώ, Εσύ, Αυτός, Αυτή» (όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο τίτλος) εξερευνά στην πραγματικότητα τη γυναικεία ψυχή με έναν τρόπο που δεν εξαντλείται στις ερωτικές της περιπτύξεις με έναν φορτηγατζή ή μία άλλη γυναίκα. Μέσα από τις τυπικές εκφάνσεις της ζωής μίας γυναίκας, η Ακερμάν φτιάχνει χώρο πίσω από τον ρεαλισμό για να τοποθετήσει τον οργιώδη φεμινισμό της και τελικά να μιλήσει για τη μοναξιά του φύλου της, έτσι όπως καμία γυναίκα σκηνοθέτις δεν τόλμησε ποτέ. Σαν μία σεξουαλική πράξη (όπως αυτή των δύο γυναικών στο τρίτος μέρος της ταινίας) που περισσότερο από ερωτισμό αναδίδει απόγνωση. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
12 Μ.Βρετανία Victim / (1961)του Μπέιζιλ Ντίαρντεν
Σε μια εποχή που στη Βρετανία οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών θεωρούνταν ακόμα αδίκημα (η νομοθεσία άλλαξε έξι χρόνια μετά), το «Victim» υπήρξε όχι μόνο η πρώτη αγγλόφωνη ταινία που τόλμησε να ξεστομίσει τη λέξη ομοφυλόφιλος αλλά και μια θαρραλέα και ενδεχομένως αυτοκτονική κίνηση καριέρας από έναν σκηνοθέτη κωμωδιών του στούντιο Ιλινγκ και έναν ανερχόμενο ζεν πρεμιέ. Πολλοί συνάδελφοί του απέρριψαν τρομοκρατημένοι το ρόλο του παντρεμένου δικηγόρου που πέφτει θύμα εκβιασμού λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων, όμως ο Ντερκ Μπόγκαρντ επιβίωσε πεισματικά και μετατράπηκε σταδιακά σε gay icon. Διατηρώντας ακέραιο το σασπένς των νουάρ καταβολών του, το «Victim» κατέρριψε τα υποτιμητικά στερεότυπα κι έβγαλε το αγγλικό σινεμά μια για πάντα από την «ντουλάπα». Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2,
11 Μ.Βρετανία Μaurice / (1987) του Τζέιμς Άιβορι
Στην Εδουαρδιανή Αγγλία, ο έρωτας μεταξύ ανδρών σπάνια είχε άλλη έκβαση πέρα από τη συναισθηματική καταπίεση ή την κοινωνική κατακραυγή. Από το «Μaurice» παρελαύνει κάθε πιθανή επιλογή ενός ομοφυλόφιλου «εποχής», από το «καμουφλάζ» ενός γάμου μέχρι το ριψοκίνδυνο ψωνιστήρι. Ανιχνεύοντας όμως τα ερωτικά σκιρτήματα τριών ανδρών στο συντηρητικό πανεπιστημιακό περιβάλλον του Κέμπριτζ, οι Τζέιμς Αϊβορι και Ισμαήλ Μέρτσαντ, εμπνευσμένοι ίσως από τη δική τους πολύχρονη κοινή πορεία μέσα και έξω από τα πλατό, επέλεξαν για την πιο έκδηλα «gay» ταινία τους τον διακριτικό θρίαμβο του έρωτα κόντρα στις ίδιες προκαταλήψεις που οδήγησαν τον Ε.Μ. Φόρστερ να κρατήσει το ομότιτλο μυθιστόρημά του αδημοσίευτο μέχρι τον θάνατό του. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, ΟDΥSSΕΥ
10 Μ.Βρετανία Ωραίο Μου Πλυντήριο / (My Beautiful Laundrette, 1985) του Στίβεν Φρίαρς
Σύμβολο της κοινωνικής ενσωμάτωσης των εθνικών μειονοτήτων στη δύσθυμη Αγγλία της Θάτσερ, το «Πλυντήριο» του Φρίαρς στεγάζει όχι μονάχα τις φιλοδοξίες ενός νεαρού Πακιστανού μετανάστη αλλά και το αναπάντεχο ειδύλλιό του με έναν περιθωριακό Βρετανό. Στον κυκεώνα του φυλετικού ρατσισμού όπου περιδινούνται οι δύο αταίριαστοι εραστές, το ρομαντικό τους σμίξιμο απελευθερώνει εντάσεις από την καταπιεστική αίσθηση καθήκοντος απέναντι στη συνασπισμένη κοινότητά του πρώτου και τους πρώην συντρόφους του δεύτερου στο Εθνικό Μέτωπο. Μέσα σε έναν περίπλοκο και εχθρικό κόσμο, το αγκάλιασμά τους στο ημίφως του -σαν καταφύγιο- μικρού μαγαζιού κατορθώνει χωρίς πολλά λόγια να γεφυρώσει έστω και προσωρινά όλα όσα μοιάζουν ασύμβατα. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, MGM
9 Γαλλία Nous Etions Un Seul Homme / (1979)του Φιλίπ Βαλουά
Δύο άντρες συναντιούνται σε ένα δάσος. Ενας πληγωμένος Γερμανός στρατιώτης και ένας Γάλλος χωρικός που θα αναλάβει τη φροντίδα του. Η γνωριμία και η τελική σεξουαλική «συμφιλίωση» τους («Φίλα με σαν να ήμουν γυναίκα») με φόντο τις τελευταίες μέρες του Β Παγκοσμίου Πολέμου, θα μπορούσε να είναι μία τραγική πράξη αντιπολεμικής εκεχειρίας. Αν πρωτίστως δεν ήταν μία από τις πιο σκληρές και ταυτόχρονα λυρικές ερωτικές ιστορίες του γαλλικού σινεμά, βραβευμένη το 1979 με το Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες. Μία απόδειξη πως ό,τι χωρίζει παραμένει πρωτίστως αυτό που τελικά μπορεί να ενώσει. Μ.Κ.
ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ DVD
8 Ισπανία Κακή Εκπαίδευση / (La Mala Educacion, 2004) του Πέδρο Αλμοδόβαρ
Χρόνια στο κουρμπέτι του ομοερωτισμού (με αποκορύφωμα τον «Νόμο Του Πόθου»), o Αλμοδόβαρ συνοψίζει τις εμμονές του σε μια ταινία που μοιάζει με λεξικό βασικών όρων της πληθωρικής φιλμογραφίας του. Χωρίς να αποτάσσεται το camp παρελθόν του αλλά παντρεύοντάς το με την πιο πρόσφατη σοδειά στιβαρού δράματος, χρωματίζει τις αναμνήσεις από το καθολικό σχολείο των παιδικών του χρόνων με νουάρ τόνους και βάζει τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ να μεταμορφώνεται πρωτεϊκά από θύμα κακοποίησης ενός ιερέα σε άνδρα-πειρασμό, γυναίκα και ερωτικό αντικείμενο. Σε αυτό το παρενδυτικό συνονθύλευμα κινηματογραφικών ειδών ο Αλμοδόβαρ χώρεσε ίσως την πιο μοιραία, ερωτική ταινία του. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, ΟDΕΟΝ
7 Μ.Βρετανία Νighthawks / (1978) των Ρον Πεκ και Πολ Χάλαμ
Επειτα από αγωνιώδη, τριετή αναζήτηση χρηματοδότησης οι Πεκ και Χάλαμ μετρίασαν τη φιλοδοξία τους να δημιουργήσουν την «απόλυτη gay ταινία» και αρκέστηκαν να αποτυπώσουν ρεαλιστικά τι ακριβώς σήμαινε να είναι κανείς ομοφυλόφιλος στην Αγγλία των 70s. Κινηματογραφώντας χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης τις ατέρμονες, ενοχικές περιπλανήσεις ενός καθηγητή στα μπαρ του Σόχο, καθώς αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη μέσα από μια σειρά περιστασιακών συνευρέσεων, οι σκηνοθέτες έπλασαν έναν μικρό φιλμικό θησαυρό. Η ειλικρίνεια τους δίχασε το κοινό, απαγορεύτηκε στην Ελλάδα(!) και βρήκε άξια συνέχεια στο ακόμη πιο έντονα αυτοβιογραφικό «Strip Jack Νaked» (1991) του Ρον Πεκ. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, SECOND RUΝ
6 Μ.Βρετανία Sebastiane/ (1976)του Ντέρεκ Τζάρμαν
Με την κληρονομιά του Φελίνι και του Παζολίνι να βαραίνει επικίνδυνα πάνω από τα γυμνά κορμιά των ηρώων του «Sebastiane», δύσκολα μπορεί κανείς να μην υποκλιθεί στην ικανότητα του Τζάρμαν να αναιρεί τα προφανή, ξεγυμνώνοντας με αιρετική διάθεση την Ιστορία. Κι όμως η δική του εκδοχή πάνω στην ιστορική φιγούρα του Αγίου Σεβαστιανού, που εδώ και για τις ανάγκες της μυθοπλασίας φέρεται ως Ρωμαίος στρατιώτης σε μόνιμη εξορία, μοιάζει πέρα για πέρα ακριβής. Μεταφρασμένoς εξ ολοκλήρου στα λατινικά, υπό τους ηλεκτρονικούς ακροβατισμούς του Μπράιαν Ινο και με διαστάσεις σαφώς «αναγεννησιακές», ο «άγιος» του Τζάρμαν φέρει πάνω στο γυμνασμένο του σώμα τα βέλη της εξουσίας, μόνο που η πραγματική θυσία του δεν είναι η υπεράσπιση της πίστης του αλλά η ολοκληρωτική αφιέρωσή του στην από τη φύση της αιρετική σεξουαλική επιθυμία. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, SECOND SΙGΗΤ
5 Ιταλία Θάνατος Στη Βενετία / (Morte Α Venezia, 1971) του Λουκίνο Βισκόντι
Ποτέ άλλοτε η ερωτική εμμονή δεν είχε τόσο πένθιμη όψη όσο στην κατά Βισκόντι εκδοχή του μυθιστορήματος του Τόμας Μαν. Με φόντο μια Βενετία που αποσυντίθεται υπό την απειλή της χολέρας και μετατρέπεται σταδιακά σε υγρό μαυσωλείο, ένας συνθέτης (Ντερκ Μπόγκαρντ) παθιάζεται ανεπανόρθωτα με έναν νεαρό, ξανθό άγγελο (Μπιόρν Αντρεσεν) γνωρίζοντας ότι εκείνος δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί ποτέ πραγματικά γι αυτόν. Στοιχειωμένη από τις μελωδίες του Μάλερ, η ωδή του Βισκόντι στον ανεκπλήρωτο πόθο και τις καταπιεσμένες επιθυμίες αιχμαλώτισε μέσα της την απόλυτη κινηματογραφική απεικόνιση του πλατωνικού έρωτα και της χιμαιρικής αναζήτησης της τελειότητας. Θ.Π.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, WΑRΝΕR
4 Γαλλία Αγριες Νύχτες / (Les Nuits Fauves, 1992) του Σιρίλ Κολάρ
Το πιο προσωπικό και άγριο ημερολόγιο που κινηματογραφήθηκε ποτέ γύρω από το AIDS παραμένει βαθιά πληγωμένο από τον θάνατο του δημιουργού του (πρώην ροκ σταρ και συγγραφέα Σιρίλ Κολάρ), λίγες μέρες πριν το φιλμ κερδίσει το βραβείο Σεζάρ καλύτερης ταινίας. Η ιστορία του Ζαν (τον υποδύεται ο ίδιος ο σκηνοθέτης) που αποφασισμένος να αγνοήσει την «αρρώστια» ρίχνεται με τα μούτρα στη «ζωή», η σεξουαλική του σχέση του με μία 17χρονη κοπέλα κι έναν νέο - Ναζί παίχτη του ράγκμπι και η εξομολόγηση πως «μερικές φορές θα έκανα τα πάντα για να ξεχάσω πως πεθαίνω» μοιάζουν να καταρρέουν μπροστά στην ερμηνεία ζωής του Κολάρ. Μέσα από το θράσος, την ελευθεριότητα και τον τρόμο που κρύβουν τα μάτια του, ο σπαρακτικός αποχαιρετισμός του θα θυμίζει για πάντα πως ο θάνατος είναι απλά κάτι που δεν θα μπορέσεις να νικήσεις ποτέ. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, G.C.Τ.Η.V.
3 Δ.Γερμανία Η Χρονιά Με Τα 13 Φεγγάρια / (Ιn Εinem Jahr Μit 13 Monden, 1978) του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Χρόνια πριν, ο Ερβιν ήταν άντρας. Αυτός που αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε στη ζωή του τού είχε πει «Κρίμα που δεν είσαι γυναίκα». Χρόνια μετά ο Ερβιν είναι πια γυναίκα με το όνομα Ελβίρα. Μόνη και διαλυμένη πλησιάζει στο τέλος, αντιμέτωπη με όλα όσα δεν την άφησαν ποτέ να γίνει ευτυχισμένη. Περισσότερο ακόμη και από τη πιο διάσημη «γκέι» ταινία του ανοιχτά ομοφυλόφιλου Φασμπίντερ, τον «Καυγατζή», η «Χρονιά Με Τα 13 Φεγγάρια» παραμένει ίσως η πιο γενναιόδωρη δήλωση του σκηνοθέτη πάνω στην ομοφυλοφιλία, τον τρανσβεστισμό και τη «χαμένη» ερωτική ταυτότητα - και τα τρία σοβαροί λόγοι για να βρεθείς οριστικά και αμετάκλητα στο περιθώριο. Ενα σχεδόν αυτοβιογραφικό πικρό χρονικό μίας ζωής που δεν αξίζει να υπάρχει αν δεν είσαι ικανός να σε «αγαπήσουν». Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, FΑΝΤΟΜΑ
2 Δ.Γερμανία Ταξί Για Τα Αποχωρητήρια /(Taxi Zum Clo, 1980) του Φρανκ Ρίπλο
Οταν ο κριτικός Στίουαρτ Μπάιρον έγραφε για το αυτοβιογραφικό φιλμ του Ρίπλο πως είναι «το πρώτο αριστούργημα που γυρίστηκε ποτέ για την mainstream ζωή των ομοφυλόφιλων» ήξερε πως θα ήταν και το τελευταίο. Οχι μόνο γιατί, λίγο μετά, το AIDS θα βύθιζε τον gay κινηματογράφο σε ένα σκοτάδι αυτο-λογοκρισίας, αλλά κυρίως γιατί το «Ταξί» με την εικόνα ενός καθηγητή γυμνασίου που διορθώνει τα τεστ των μαθητών του σε μία τουαλέτα με glory holes μοιάζει ακόμη και σήμερα σοκαριστική. Στην εποχή του, όμως, το «Ταξί» κατάφερε να τρυπώσει στο mainstream κύκλωμα με την πρόφαση της κοινωνικής κωμωδίας και με την έξοδο του στην Αμερική το 1981 πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες που γνώρισε ποτέ μία gay ταινία. Μ.Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, CΙΝΕVΙSΤΑ
1 Γαλλία Un Chant D Amour / (1950)του Ζαν Ζενέ
Η μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα και ακτιβιστή διαρκεί μόλις 26 λεπτά, αλλά προλαβαίνει σε εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο, χωρίς ίχνος λέξης ή μουσικής να αποτυπώσει με ανατριχιαστικό τρόπο την (απαγορευμένη) επιθυμία. Οι ήρωες του, δύο φυλακισμένοι σε απόλυτη απομόνωση που αναζητούν απεγνωσμένα τρόπο να επικοινωνήσουν, εξαφανίζουν τον τοίχο που τους χωρίζει με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο. Μοναδικός μάρτυρας τους ο ηδονοβλεψίας φύλακας -σύμβολο εξουσίας- που θα ζηλέψει συμμετέχοντας στο άκρως φετιχιστικό και φαντασιωσικό τους παραλήρημα. Οι τρεις τους θα γίνουν ταυτόχρονα θύτες και θύματα μίας σεξουαλικής απελευθέρωσης που θα έκανε το «τραγούδι της αγάπης» του Ζενέ μία από τις πρωταρχικές αναφορές του queer cinema με την πρώτη στην ιστορία του μη πορνογραφικού κινηματογράφου απεικόνιση πέους σε στύση, μετέπειτα βάση για το πειραματικό κινηματογραφικό έργο του Αντι Γουόρχολ και του Ντέρεκ Τζάρμαν. Καταδικασμένο να παραμένει απαγορευμένο ακόμη και σήμερα στις περισσότερες χώρες ανά τον πλανήτη αλλά ελεύθερο παρά την επιθυμία του ίδιου του δημιουργού του που προόριζε το έργο του ως αυστηρά κομμάτι μόνο για συλλέκτες τέχνης. Μ. Κ.
DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 2, BFI
Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2008
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ KAΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ / A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS!
Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.
Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.
Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ
In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.
But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.
According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.
The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.
This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.
GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION
...................................................................................
Στην πρωτουβουλία ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ συμμετέχουν το εξής ιστολόγια:
http://alloparmenos.blogspot.com/
http://alximist.blogspot.com/
http://aphroditescomments.blogspot.com/
http://apsoy.blogspot.com/
http://billzk.blogspot.com/
http://celsius33.blogspot.com/
http://changegreecenow.blogspot.com/
http://cookiebashing.blogspot.com/
http://darkenlight.wordpress.com/
http://dreamsgr.blogspot.com/
http://hotel-iris.blogspot.com/
http://enteka.blogspot.com/
http://erisabetsu.blogspot.com/
http://equilibrium-chaos.blogspot.com/
http://etalon-etalon.blogspot.com/
http://ethanandthecity.wordpress.com/
http://hfaistiwnas.blogspot.com/
http://elementstv.blogspot.com/
http://www.folkefiende.blogspot.com/
http://freedomisland.wordpress.com/
http://www.gaynewsingreek.blogspot.com/
http://www.gayrightsgreece.blogspot.com/
http://giaskepsou.blogspot.com/
http://gordongr.blogspot.com/
http://www.greek-lolita.blogspot.com/
http://gsus-saved.blogspot.com/
http://isimeria.blogspot.com/
http://istherelifeafterbirth.blogspot.com/
http://keen-on-boys.blogspot.com/
http://kousouri.blogspot.com/
http://www.lastnightidreamtthatsomebodylovedme.com/
http://mahler76.blogspot.com/
http://my-greece.blogspot.com/
http://www.nanakos.blogspot.com/
http://www.naterradosdeuses.blogspot.com/
http://naytilostoydiadiktyoy.blogspot.com/
http://neverlandean.blogspot.com/
http://nocturnegr.blogspot.com/
http://novideodoni.wordpress.com/
http://novito.blogspot.com/
http://paolofuego.blogspot.com/
http://poontangdee.wordpress.com/
http://povofag.blogspot.com/
http://raresteak.wordpress.com/
http://revqueer.blogspot.com/
http://sensualmonk.blogspot.com/
http://thebsouth.blogspot.com/
http://the-hourglass-of-life.blogspot.com/
http://themotorcycleboy.blogspot.com/
http://thesparrow.wordpress.com/
http://the-wrong-guy.blogspot.com/
http://www.toksilotisarkoudas.blogspot.com/
http://tobriki.blogspot.com/
http://toumanidis.blogspot.com/
http://u-blogme.blogspot.com/
http://www.umhomemgrego.blogspot.com/
http://www.unamiradagay.blogspot.com/
http://xomeritis.blogspot.com/
Πέμπτη, Μαρτίου 13, 2008
There is something going on
Μόνο something???
BIG thing θα το λέγαμε
Ερωτώμενος ο Αρχιεπίσκοπος χθες για την γνώμη του σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης ανέφερε ότι οι καιροί αλλάζουν.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Θοδωράκης είχε παρουσιάσει στην εκπομπή του σχετικό θέμα με ομοφυλοφιλία.
Οι συζητήσεις στα παράθυρα και παραθυρόφυλα της TV για το θέμα της ενσωμάτωσης των ομοφυλοφίλων στο νομοσχέδιο.
Τα άρθρα στις εφημερίδες, τα πολύ πετυχημένα post στο freedomisland, οι ανακοινώσεις της Σύμπραξης εδώ στη Θεσσαλονίκη, οι κινήσεις της ΟΛΚΕ και η συνάντηση με Υπουργό Δικαιοσύνης..
Οι καιροί αλλάζουν και οι ομοφυλόφιλοι είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν οργανωμένα.
Σήμερα διαβάστε αυτό το άρθρο που θα βρείτε στα ΝΕΑ
«Χωράει κι εμάς ο πολιτικός γάμος»
Δύο γυναίκες σχεδιάζουν να παντρευτούν την επόμενη εβδομάδα στην Καισαριανή
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σίλα Αλεξίου silal@dolnet.gr Στέλιος Βραδέλης svradelis@dolnet. gr
Στην Καισαριανή θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, ο πρώτος πολιτικός γάμος ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει στα «ΝΕΑ» ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, μέλος της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδος.
«O γάμος θα είναι μεταξύ δύο γυναικών και θα γίνει σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο νόμος 1250/82, ο οποίος ορίζει τον πολιτικό γάμο», λέει ο κ. Βαλλιανάτος, που επικαλείται την επιστημονική άποψη της καθηγήτριας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Θεοφανώς Παπαζήση. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση, «στον νόμο για τον πολιτικό γάμο δεν υπάρχει πρόβλεψη για το φύλο των δύο ατόμων που παντρεύονται. Συνεπώς είναι νομικά κατοχυρωμένος ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων». Ο κ. Βαλλιανάτος επικαλείται επίσης και τον Αλέξη Τσίπρα: «Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΝ, σε ομιλία του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων στο gay pride της Αθήνας πριν από τρία χρόνια, είχε υποστηρίξει ότι “με το ισχύον νομικό σύστημα, δηλαδή τον νόμο 1250/82 που καθορίζει τις προϋποθέσεις του πολιτικού γάμου, απλά χρειάζεται δήμαρχος που να καταλαβαίνει», θυμάται ο κ. Βαλλιανάτος, που επικαλείται και συναντήσεις με το Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΝ. « Η θέση μας είναι υπέρ του πολιτικού γάμου και μεταξύ ομοφυλοφίλων», είπε στα «ΝΕΑ» ο μέχρι χθες υπεύθυνος του Τμήματος κ. Χρ. Παπαδόπουλος.
Ο δήμαρχος Καισαριανής
«Δεν έχω καμία αντίρρηση να τελέσω αυτόν τον γάμο, εφόσον καλύπτεται από νομικής πλευράς», λέει στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος Καισαριανής Σπύρος Τζόκας, ο οποίος ωστόσο διευκρινίζει πως δεν έχει ενημερωθεί ακόμη επισήμως για τον επικείμενο γάμο. Όπως αποκαλύπτουν στα «ΝΕΑ» μέλη της ΟΛΚΕ, «την ίδια ημέρα που θα πραγματοποιηθεί ο γάμος στην Καισαριανή, θα επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί και γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλου ζευγαριού αντρών σε δήμο της Θεσσαλονίκης. Την επόμενη εβδομάδα μάλιστα περιμένουμε την απάντηση δημάρχου από νησί του Αιγαίου, ο οποίος αν και εκλέγεται με το ΠΑΣΟΚ, μας πρότεινε να πραγματοποιηθούν γάμοι ομοφυλοφίλων στο νησί του». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΟΛΚΕ, δεκάδες είναι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια που περιμένουν τις αντιδράσεις από τους επικείμενους γάμους, προκειμένου να προχωρήσουν και αυτοί. Την επικείμενη τέλεση του πρώτου πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων ανήγγειλαν οι εκπρόσωποι της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας στον υπουργό Δικαιοσύνης, από τον οποίο ζητούν να επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, όπως και ο νόμος 1250/1982 που καθιερώνει τον πολιτικό γάμο.
BIG thing θα το λέγαμε
Ερωτώμενος ο Αρχιεπίσκοπος χθες για την γνώμη του σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης ανέφερε ότι οι καιροί αλλάζουν.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Θοδωράκης είχε παρουσιάσει στην εκπομπή του σχετικό θέμα με ομοφυλοφιλία.
Οι συζητήσεις στα παράθυρα και παραθυρόφυλα της TV για το θέμα της ενσωμάτωσης των ομοφυλοφίλων στο νομοσχέδιο.
Τα άρθρα στις εφημερίδες, τα πολύ πετυχημένα post στο freedomisland, οι ανακοινώσεις της Σύμπραξης εδώ στη Θεσσαλονίκη, οι κινήσεις της ΟΛΚΕ και η συνάντηση με Υπουργό Δικαιοσύνης..
Οι καιροί αλλάζουν και οι ομοφυλόφιλοι είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν οργανωμένα.
Σήμερα διαβάστε αυτό το άρθρο που θα βρείτε στα ΝΕΑ
«Χωράει κι εμάς ο πολιτικός γάμος»
Δύο γυναίκες σχεδιάζουν να παντρευτούν την επόμενη εβδομάδα στην Καισαριανή
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σίλα Αλεξίου silal@dolnet.gr Στέλιος Βραδέλης svradelis@dolnet. gr
Στην Καισαριανή θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, ο πρώτος πολιτικός γάμος ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει στα «ΝΕΑ» ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, μέλος της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδος.
«O γάμος θα είναι μεταξύ δύο γυναικών και θα γίνει σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο νόμος 1250/82, ο οποίος ορίζει τον πολιτικό γάμο», λέει ο κ. Βαλλιανάτος, που επικαλείται την επιστημονική άποψη της καθηγήτριας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Θεοφανώς Παπαζήση. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση, «στον νόμο για τον πολιτικό γάμο δεν υπάρχει πρόβλεψη για το φύλο των δύο ατόμων που παντρεύονται. Συνεπώς είναι νομικά κατοχυρωμένος ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων». Ο κ. Βαλλιανάτος επικαλείται επίσης και τον Αλέξη Τσίπρα: «Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΝ, σε ομιλία του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων στο gay pride της Αθήνας πριν από τρία χρόνια, είχε υποστηρίξει ότι “με το ισχύον νομικό σύστημα, δηλαδή τον νόμο 1250/82 που καθορίζει τις προϋποθέσεις του πολιτικού γάμου, απλά χρειάζεται δήμαρχος που να καταλαβαίνει», θυμάται ο κ. Βαλλιανάτος, που επικαλείται και συναντήσεις με το Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΝ. « Η θέση μας είναι υπέρ του πολιτικού γάμου και μεταξύ ομοφυλοφίλων», είπε στα «ΝΕΑ» ο μέχρι χθες υπεύθυνος του Τμήματος κ. Χρ. Παπαδόπουλος.
Ο δήμαρχος Καισαριανής
«Δεν έχω καμία αντίρρηση να τελέσω αυτόν τον γάμο, εφόσον καλύπτεται από νομικής πλευράς», λέει στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος Καισαριανής Σπύρος Τζόκας, ο οποίος ωστόσο διευκρινίζει πως δεν έχει ενημερωθεί ακόμη επισήμως για τον επικείμενο γάμο. Όπως αποκαλύπτουν στα «ΝΕΑ» μέλη της ΟΛΚΕ, «την ίδια ημέρα που θα πραγματοποιηθεί ο γάμος στην Καισαριανή, θα επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί και γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλου ζευγαριού αντρών σε δήμο της Θεσσαλονίκης. Την επόμενη εβδομάδα μάλιστα περιμένουμε την απάντηση δημάρχου από νησί του Αιγαίου, ο οποίος αν και εκλέγεται με το ΠΑΣΟΚ, μας πρότεινε να πραγματοποιηθούν γάμοι ομοφυλοφίλων στο νησί του». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΟΛΚΕ, δεκάδες είναι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια που περιμένουν τις αντιδράσεις από τους επικείμενους γάμους, προκειμένου να προχωρήσουν και αυτοί. Την επικείμενη τέλεση του πρώτου πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων ανήγγειλαν οι εκπρόσωποι της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας στον υπουργό Δικαιοσύνης, από τον οποίο ζητούν να επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, όπως και ο νόμος 1250/1982 που καθιερώνει τον πολιτικό γάμο.
Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008
Προτάσεις για Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ, 7/3 έως 16/3 2008
Πολλά και ενδιαφέροντα όπως κάθε χρόνο εδώ και 10 χρόνια πιά..Κάποιες ταινίες με ενδιαφέρον είναι
She' s a boy I knew
A Jihad for Love
Η Τζιχάντ του έρωτα / Παρβέζ Σάρμα
Σε μια εποχή που το Ισλάμ δέχεται μεγάλη επίθεση τόσο εκ των έσω όσο και εκ των έξω, η Τζιχάντ του έρωτα είναι ένα τολμηρό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε σε δώδεκα χώρες και σε εννιά γλώσσες. Ο μουσουλμάνος ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης Παρβέζ Σάρμα πήγε εκεί όπου η σιωπή είναι πιο εκκωφαντική, κινηματογραφώντας με τεράστιο κίνδυνο σε χώρες όπου δεν τίθεται καν θέμα κυβερνητικής άδειας. Πρόκειται για το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που διερευνά τα πολύπλοκα ανά την υφήλιο σταυροδρόμια του Ισλάμ και της ομοφυλοφιλίας. Ο Παρβέζ εισχωρεί στους διαφορετικούς κόσμους του Ισλάμ, ρίχνοντας φως σε ιστορίες τόσο ποικίλες όσο και το ίδιο το Ισλάμ. Η ταινία διατρέχει ένα ευρύ γεωγραφικό τόξο, παρουσιάζοντάς μας ιστορίες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν, την Τουρκία, την Αίγυπτο, τη Νότια Αφρική και τη Γαλλία. Κινηματογραφώντας πάντα κρυφά και πάντα με τη ματιά του Μουσουλμάνου, ο Παρβέζ κάνει μια ταινία μέσα από την πίστη, σκιαγραφώντας το Ισλάμ με το σεβασμό που δείχνουν γι’ αυτό και οι ίδιοι οι χαρακτήρες-πρωταγωνιστές του
Δείτε και την ιστοσελίδα http://www.ajihadforlove.com/
Αίθουσα ΦPINTA ΛIAΠΠA Τρίτη, 11 Μαρτίου 2008 - 22:00
Ολύμπιον Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 0:30
Campillo sí, quiero/ Καμπίγιο ναι, δέχομαι / Αντρές Ρούβιο
Tον Ιούνιο του 2005, το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, δίνοντας έτσι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της υιοθεσίας. Σε κάποιες πόλεις, όπως το Βαγιαδολίδ, μία από τις μεγαλύτερες στην Ισπανία, οι δήμαρχοι εφεσίβαλαν την εφαρμογή του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος Φρανθίσκο Μαρότο από το Καμπίγιο δε Ράνας, ένα μικρό χωριό πενήντα κατοίκων στα βάθη των βουνών της Γουαδαλαχάρα, βγήκε μπροστά και είπε: «Εγώ παντρεύω!» Ο Ρέι, αμερικανός ομοφυλόφιλος, και ο ισπανός φίλος του, Πέπε, φτάνουν στο Καμπίγιο για να παντρευτούν
OΛYMΠION: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 19:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Σάββατο, 15 Μαρτίου 2008 - 22:00
Την ήξερα όταν ήταν αγόρι / Γκουέν Χόουερθ
TZON KAΣΣABETHΣ: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 23:00
TΩNIA MAPKETAKH: Κυριακή, 16 Μαρτίου 2008 - 22:30
Δείτε την ιστοσελίδα http://www.artflick.com/
She' s a boy I knewCampillo sí, quiero/Campillo Yes, I Do
A Jihad for LoveΗ Τζιχάντ του έρωτα / Παρβέζ Σάρμα
Σε μια εποχή που το Ισλάμ δέχεται μεγάλη επίθεση τόσο εκ των έσω όσο και εκ των έξω, η Τζιχάντ του έρωτα είναι ένα τολμηρό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε σε δώδεκα χώρες και σε εννιά γλώσσες. Ο μουσουλμάνος ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης Παρβέζ Σάρμα πήγε εκεί όπου η σιωπή είναι πιο εκκωφαντική, κινηματογραφώντας με τεράστιο κίνδυνο σε χώρες όπου δεν τίθεται καν θέμα κυβερνητικής άδειας. Πρόκειται για το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που διερευνά τα πολύπλοκα ανά την υφήλιο σταυροδρόμια του Ισλάμ και της ομοφυλοφιλίας. Ο Παρβέζ εισχωρεί στους διαφορετικούς κόσμους του Ισλάμ, ρίχνοντας φως σε ιστορίες τόσο ποικίλες όσο και το ίδιο το Ισλάμ. Η ταινία διατρέχει ένα ευρύ γεωγραφικό τόξο, παρουσιάζοντάς μας ιστορίες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν, την Τουρκία, την Αίγυπτο, τη Νότια Αφρική και τη Γαλλία. Κινηματογραφώντας πάντα κρυφά και πάντα με τη ματιά του Μουσουλμάνου, ο Παρβέζ κάνει μια ταινία μέσα από την πίστη, σκιαγραφώντας το Ισλάμ με το σεβασμό που δείχνουν γι’ αυτό και οι ίδιοι οι χαρακτήρες-πρωταγωνιστές του
Δείτε και την ιστοσελίδα http://www.ajihadforlove.com/
Αίθουσα ΦPINTA ΛIAΠΠA Τρίτη, 11 Μαρτίου 2008 - 22:00
Ολύμπιον Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 0:30
Campillo sí, quiero/ Καμπίγιο ναι, δέχομαι / Αντρές Ρούβιο
Tον Ιούνιο του 2005, το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, δίνοντας έτσι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της υιοθεσίας. Σε κάποιες πόλεις, όπως το Βαγιαδολίδ, μία από τις μεγαλύτερες στην Ισπανία, οι δήμαρχοι εφεσίβαλαν την εφαρμογή του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος Φρανθίσκο Μαρότο από το Καμπίγιο δε Ράνας, ένα μικρό χωριό πενήντα κατοίκων στα βάθη των βουνών της Γουαδαλαχάρα, βγήκε μπροστά και είπε: «Εγώ παντρεύω!» Ο Ρέι, αμερικανός ομοφυλόφιλος, και ο ισπανός φίλος του, Πέπε, φτάνουν στο Καμπίγιο για να παντρευτούν
OΛYMΠION: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 19:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Σάββατο, 15 Μαρτίου 2008 - 22:00
Την ήξερα όταν ήταν αγόρι / Γκουέν Χόουερθ
Μέσα από αρχειακό υλικό και κινούμενα σχέδια, η σκηνοθέτις καταγράφει τη μεταμόρφωσή της από άντρα σε γυναίκα, κυρίως μέσα από τα λόγια της αγχώδους αλλά γεμάτης αγάπη οικογένειάς της, του καλύτερού των φίλων της και της συζύγου της. Καθώς η οικογένειά της (συμπεριλαμβανομένου και του αστυνομικού πατέρα της) αφηγείται το πώς βίωσε την αλλαγή φύλου της σκηνοθέτιδας, η ταινία μάς καλεί να αναθεωρήσουμε τις αντιλήψεις μας για το ρόλο που παίζουν τα ονόματα, τα ρούχα, η κοινωνία και η ανατομία στη διαμόρφωση της σεξουαλικής ταυτότητας. Μια κωμική, συγκινητική και κεφάτη αυτοβιογραφική ταινία που επικεντρώνεται στις διαπροσωπικές σχέσεις μιας οικογένειας η οποία νιώθει ξαφνικά τους δεσμούς της να δυναμώνουν, καθώς ξεπερνά τις προκαταλήψεις της απέναντι στο φύλο και τη σεξουαλικότητα.
TZON KAΣΣABETHΣ: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 23:00
TΩNIA MAPKETAKH: Κυριακή, 16 Μαρτίου 2008 - 22:30
Δείτε την ιστοσελίδα http://www.artflick.com/
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 20, 2008
Sidaction
Ο Γιώργος Τσιτιρίδης μας έστειλε αυτό το video..αν τα γαλλικά μου δεν με άφησαν αναφέρει οτι πεθαίνει ενας άνθρωπος απο AIDS (sida στα γαλλικά) κάθε 10'. Θα το βρείτε και στην ιστοσελίδα
http://www.lepoison.com/sidaction/
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 15, 2008
In Election '08, is there a place for gay rights?
Άρθρο του Bruce Kluger στην USA Today Feb. 6, 2008
In the first episode of the new season of The L Word, Showtime's libidinous lesbian soap opera, the character Tasha has a crisis. Black, beautiful and enlisted in the National Guard, she is accused of violating the Pentagon's "don't ask, don't tell" policy, which forbids gay personnel from revealing their sexual orientation, or face discharge.
Rather than ship out to Iraq as planned, Tasha returns home to her surprised lover, Alice. Angry at a government she wants to serve and ashamed at being victimized by this abhorrent policy, Tasha keeps her thoughts to herself and, instead, pushes Alice against the wall, tears off her clothes and ... well, you get the picture.
Only on American TV could a knotty policy issue be upstaged by a really hot sex scene.
In the 15 years since President Clinton approved "don't ask, don't tell," the social stigma often tagged to homosexuality has, in many cases, dropped away like molting feathers. Cultural entertainment has helped fuel this transformation, incorporating gay themes into content in an easier, breezier way.
Will & Grace and Ellen (arguably the godparents of the "gay sitcom") exploded onto TV screens in the mid-'90s, followed soon by Queer Eye for the Straight Guy, a reality show that used gay sensibilities as a hip prism through which to examine fashion trends and romance. The edgier Queer as Folk and The L Word proved to viewers that the trials, trysts and truths of gay relationships weren't all that different from straight ones.
More recently, gay roles have increasingly popped up on the big screen -- such as Steve Carell's hilariously tortured Proust scholar in Little Miss Sunshine -- not so much for an exploration of their sexuality as for what their characters lend to the story.
Yet this significant step forward carries with it a liability: As entertainment executives conscientiously work to bring the gay experience into the mainstream in a non-political way, they also run the risk of neglecting the real-life struggles gays continue to face.
In January alone, courtrooms nationwide were buzzing with cases concerning basic civil rights protection for gays and lesbians. Gay marriage -- a successful wedge issue in the 2004 elections -- has become a non-issue in 2008, an ironic defeat for gay activists left staring at constitutional amendments banning same-sex wedlock in 26 states. And, yes, "don't ask, don't tell" continues to inflame defenders of free speech everywhere -- gay and straight alike.
According to a 60 Minutes investigation in December, the policy has resulted in the ouster of more than 12,000 members of the armed forces, even as three-quarters of Americans tell pollsters that openly gay men and women should be allowed to serve.
Despite such overwhelming numbers, the presidential candidates have barely touched on the subject, focusing instead on such poll-tested topics as the economy and the war in Iraq. (No surprise there. Why tackle a "fringe issue" when there are masses to rally?)
Which is why, libidinous eye candy notwithstanding, it is heartening to see The L Word march up to "don't ask, don't tell" in this season's storyline. Like other TV fare that zooms in on real-life injustices, it is exercising its conscience.
"I believe that Americans really do care about 'don't ask, don't tell,' even if it's not at the top of their candidate issues checklists," the series' creator and executive producer, Ilene Chaiken, told me by e-mail. "We went with the storyline because the subject touches on gay issues in the broadest sense -- issues of equality and discrimination."
The Super Tuesday turnout reaffirms that the USA is once again ready for a national conversation. Let's just hope that the discussion includes gay citizens, too. It would be nice to see Tasha, among others, live happily ever after.
In the first episode of the new season of The L Word, Showtime's libidinous lesbian soap opera, the character Tasha has a crisis. Black, beautiful and enlisted in the National Guard, she is accused of violating the Pentagon's "don't ask, don't tell" policy, which forbids gay personnel from revealing their sexual orientation, or face discharge.
Rather than ship out to Iraq as planned, Tasha returns home to her surprised lover, Alice. Angry at a government she wants to serve and ashamed at being victimized by this abhorrent policy, Tasha keeps her thoughts to herself and, instead, pushes Alice against the wall, tears off her clothes and ... well, you get the picture.
Only on American TV could a knotty policy issue be upstaged by a really hot sex scene.
In the 15 years since President Clinton approved "don't ask, don't tell," the social stigma often tagged to homosexuality has, in many cases, dropped away like molting feathers. Cultural entertainment has helped fuel this transformation, incorporating gay themes into content in an easier, breezier way.
Will & Grace and Ellen (arguably the godparents of the "gay sitcom") exploded onto TV screens in the mid-'90s, followed soon by Queer Eye for the Straight Guy, a reality show that used gay sensibilities as a hip prism through which to examine fashion trends and romance. The edgier Queer as Folk and The L Word proved to viewers that the trials, trysts and truths of gay relationships weren't all that different from straight ones.
More recently, gay roles have increasingly popped up on the big screen -- such as Steve Carell's hilariously tortured Proust scholar in Little Miss Sunshine -- not so much for an exploration of their sexuality as for what their characters lend to the story.
Yet this significant step forward carries with it a liability: As entertainment executives conscientiously work to bring the gay experience into the mainstream in a non-political way, they also run the risk of neglecting the real-life struggles gays continue to face.
In January alone, courtrooms nationwide were buzzing with cases concerning basic civil rights protection for gays and lesbians. Gay marriage -- a successful wedge issue in the 2004 elections -- has become a non-issue in 2008, an ironic defeat for gay activists left staring at constitutional amendments banning same-sex wedlock in 26 states. And, yes, "don't ask, don't tell" continues to inflame defenders of free speech everywhere -- gay and straight alike.
According to a 60 Minutes investigation in December, the policy has resulted in the ouster of more than 12,000 members of the armed forces, even as three-quarters of Americans tell pollsters that openly gay men and women should be allowed to serve.
Despite such overwhelming numbers, the presidential candidates have barely touched on the subject, focusing instead on such poll-tested topics as the economy and the war in Iraq. (No surprise there. Why tackle a "fringe issue" when there are masses to rally?)
Which is why, libidinous eye candy notwithstanding, it is heartening to see The L Word march up to "don't ask, don't tell" in this season's storyline. Like other TV fare that zooms in on real-life injustices, it is exercising its conscience.
"I believe that Americans really do care about 'don't ask, don't tell,' even if it's not at the top of their candidate issues checklists," the series' creator and executive producer, Ilene Chaiken, told me by e-mail. "We went with the storyline because the subject touches on gay issues in the broadest sense -- issues of equality and discrimination."
The Super Tuesday turnout reaffirms that the USA is once again ready for a national conversation. Let's just hope that the discussion includes gay citizens, too. It would be nice to see Tasha, among others, live happily ever after.
Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2008
Seni seviyorum
Δευτέρα πρωϊ..κίνηση, οδηγώ για την δουλειά, σκέφτομαι τις εξετάσεις σου, τα διαβάσματα μου, τά άρθρα, μα πότε τελείωσε το σ/κ...;
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 08, 2008
Os Tribalistas - Velha Infância
πως είναι όταν αισθάνεσαι όμορφα όταν ακούς κάτι και ας μην καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο ποιητής;...
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 07, 2008
Πόσο διαφορετικές είναι οι gay σχέσεις;
Άρθρο στο περιοδικό Time:
Cloud, John. Are Gay Relationships Different? Time 1/28/2008, 171.4: 78-80.
Why gay couples have more equality and less tension at home--but still split up more often than straight pairs.
Michael and I had been together 7 1?2 years when I moved out in late 2006. We met at a bar just after Christmas 1998; I had seen Shakespeare in Love with a couple of friends, and I was feeling amorous, looking for Joseph Fiennes. Michael hit on one of my friends first, but the two didn't click, so Michael settled for me.
That was one of our most reliable stories to tell friends over dinner. It never ceased to get the table laughing, Michael and me most of all, because it was preposterous to think we wouldn't have ended up together. We were so happy, our love unshakable.
I went home with Michael the night we met, and figuratively speaking, I didn't leave again for those 7 1?2 years. The breakup sucked, the more so because it was no one's fault. Our relationship had begun to suffer the inanition of many marriages at seven years. (The seven-year itch isn't a myth; the U.S. Census Bureau says the median duration of first marriages that end in divorce is 7.9 years.) Michael and I loved each other, but slowly--almost imperceptibly at first--we began to realize we were no longer in love. We were intimate but no longer passionate; we had cats but no kids.
Things drifted for a while. There was some icky couples counseling ("Try a blindfold") and therapeutic spending on vacations, clothes, furniture. We were lost. The night Michael wouldn't stay up to watch The Office finale with me, I knew I had to move out. Yes, he was tired, but if he couldn't give me the length of a sitcom--Jim and Pam are going to kiss!--then we were really done.
What followed for me, in no meaningful order, was intense exercise and weight loss; fugue states punctuated by light psychotherapy, heavy drinking and moderate drug use; really good sex; Italian classes (where I learned to pronounce il mio divorzio perfectly); and marathons of cooking. I had always enjoyed the kitchen, but now I would make pumpkin ravioli from scratch on Thursday and cook a black bass in parchment on Friday and bake an olive-oil cake on Saturday. The fridge was stuffed; my friends were ecstatic and full. But in the mornings, alone before dawn, a jolt of terror: What had I done?
Finally I started reading the academic research on relationships, which is abundant and, surprisingly, often rigorous. I wondered whether Michael and I could have done more to save our union. What impact had our homosexuality had on the longevity, arc and dissolution of our relationship? Had we given up on each other because we were men or because we were gay? Or neither? Friends offered clichés: Some people just aren't meant for each other. But our straight friends usually stayed married. Why not us?
When I was 13, I secretly read my parents' old copy of Dr. David Reuben's Everything You Always Wanted to Know About Sex, first published in 1969. Standing nervously at the bookshelf, I was poised to replace the volume quickly if I heard footsteps. The chapter on homosexuality explained, "The homosexual must constantly search for the one man, the one penis, the one experience, that will satisfy him. He is the sexual Diogenes, always looking for the penis that pleases. That is the reason he must change partners endlessly. [In gay marriages] the principals never stop cruising. They may set up housekeeping together, but the parade of penises usually continue [sic] unabated ... Mercifully for both of them, the life expectancy of their relationship together is brief." My face went hot with embarrassment.
I know now that the book was blithe and stupid, but I think many people, gay and straight, assume gay men are worse at maintaining relationships than straight people are. I needed experts, answers. I was also curious if I should be so upset about my breakup. As a society, we treat single people over 30 with condescension or pity, but maybe the problem was that I had hurtled into a serious relationship too young. I know that in my 20s I had wanted to impress my family and my heterosexual friends with my stability. Maybe I should have waited.
Research on gay relationships is young. The first study to observe how gays and lesbians interact with their partners during conversations (monitoring facial expressions, vocal tones, emotional displays and physical reactions like changes in heart rate) wasn't published until 2003, even though such studies have long been a staple of hetero-couple research. John Gottman, a renowned couples therapist who was then at the University of Washington, and Robert Levenson, a psychology professor at the University of California, Berkeley, led a team that evaluated 40 same-sex couples and 40 straight married couples. The psychologists concluded that gays and lesbians are nicer than straight people during arguments with partners: they are significantly less belligerent, less domineering and less fearful. Gays and lesbians also use humor more often when arguing (and lesbians use even more humor than gays, which I hereby dub "the Ellen DeGeneres effect"). The authors concluded that "heterosexual relationships may have a great deal to learn from homosexual relationships."
But Gottman and Levenson also found that when gay men initiate difficult discussions with their partners, the partners are worse than straight or lesbian couples at "repairing"--essentially, making up. Gottman and Levenson suggest that couples therapists should thus focus on helping gay men learn to repair.
The therapist Michael and I hired did not encourage us to repair. She didn't have to. Our relationship had become so etiolated and dull that we didn't even have proper fights. We carried an aura of passivity, and the therapist wanted to see passion. She was smart to ask for it. Gottman, Levenson and their colleagues found that gays and lesbians who exhibit more tension during disagreements are more satisfied with their relationships than those who remain unruffled. For straight people, higher heart rates during squabbles were associated with lower relationship satisfaction. For gays and lesbians, it was just the opposite. Gays conduct their relationships as though they are acting out some cheesy pop song: You have to make my heart beat faster for me to love you. For gays, it is apathy that murders relationships, not tension. Straight people more often prefer a lento placidity.
Why would gays show more beneficence in arguments, do a worse job of repairing after bad fights and find palpitation satisfying? Researchers have long noted that because gender roles are less relevant in gay and lesbian relationships--it's a canard that in most gay couples, one partner plays wife--those relationships are often more equal than heterosexual marriages. Both guys do the dishes; both women grill the steaks. Straight couples often argue along gender lines: the men are at turns angry and distant, the women more prone to lugubrious bursts. Gays and lesbians may be less tetchy during quarrels because they aren't forced into a particular role.
"In heterosexual couples," Levenson says, "men become very sensitive to their wives' sadness and anger. It's toxic to most straight men and disappointing. They want their wives to idolize them, and they are very, very good anger detectors. And they don't see any of it as funny. In gay couples, there's a sense of 'We're angry, but isn't this funny?'"
No one is sure why gay men are worse at making up after fights, but I have a theory: it's less important for their sex lives. Probably because they don't have women to restrain their evolutionarily male sexual appetites, gay men are more likely than straight and lesbian couples to agree to nonmonogamy, which decreases the stakes for not repairing. And according to a big study from Norway published in The Journal of Sex Research in 2006, gay men also consume more porn than everyone else, making them more "partner-independent."
Finally, I think gay and lesbian couples may prefer more heart-racing during conflict because of what happens to gays and lesbians as kids. Although the world is changing--more than 3,700 schools now have student clubs that welcome gays--many gay kids still grow up believing that what they want is disgusting. They repress for years, and when they finally do have relationships, they need them to carry sufficient drama into those emotional spaces that were empty for so long. Gays need their relationships to scorch.
That's one reason gays and lesbians end relationships sooner than heterosexuals. In a 2004 paper, psychology professor Lawrence Kurdek of Wright State University in Ohio reported that over a 12-year period, 21% of gay and lesbian couples broke up; only 14% of married straight couples did. Too many gay relationships are pulled by the crosscurrents of childhood pain, adult expectation and gay-community pathologies like meth addiction. Kurdek has also found that members of gay and lesbian couples are significantly more self-conscious than straight married people, "perhaps due to their stigmatized status," he writes.
Legalizing same-sex marriage would probably help prolong gay relationships, if only because of the financial and legal benefits married couples enjoy. Federal benefits are unavailable to lesbian and gay couples even in Massachusetts, the only state that allows those couples to obtain marriage licenses. Kurdek says in a 1998 Journal of Marriage and the Family paper that even though gay and lesbian relationships end more often than straight marriages, they don't degrade any faster. In other words, it takes squabbling gay and straight couples the same amount of time to enter what is known as "the cascade toward divorce." But straight couples more often find a way to stop the cascade. For gays, breaking up usually means simply moving out, not hiring divorce attorneys.
Today Michael and I are friends. On Christmas Eve, we gathered a group, and I made an enthusiastic attempt at the traditional Italian seven-fishes feast. I'm in better shape now than I was in high school, which fits with psychologist Bella DePaulo's finding (in her fascinating 2006 book on single life, Singled Out) that the period around divorce is associated with improvements in health. Divorced men are also, not surprisingly, happier than men stuck in bad marriages.
And yet if ours had been a straight marriage, I have little doubt we would still be together. We had financial security and supportive families. We almost certainly would have had children. This isn't regret--fighting my homosexuality would be like shouting against the rain. But while the researchers are certainly right that straight couples have something to learn from gay couples, I think the inverse is true as well.
THE RESEARCH
A team of psychologists found that gay and lesbian couples argue less belligerently than straight pairs.
They're also more likely to use humor in an argument
The authors wrote that 'heterosexual relationships may have a great deal to learn from homosexual relationships'
Still, gay men are worse at making up after fights, and gays and lesbians split up more often than straight couples
Cloud, John. Are Gay Relationships Different? Time 1/28/2008, 171.4: 78-80.
Why gay couples have more equality and less tension at home--but still split up more often than straight pairs.
Michael and I had been together 7 1?2 years when I moved out in late 2006. We met at a bar just after Christmas 1998; I had seen Shakespeare in Love with a couple of friends, and I was feeling amorous, looking for Joseph Fiennes. Michael hit on one of my friends first, but the two didn't click, so Michael settled for me.
That was one of our most reliable stories to tell friends over dinner. It never ceased to get the table laughing, Michael and me most of all, because it was preposterous to think we wouldn't have ended up together. We were so happy, our love unshakable.
I went home with Michael the night we met, and figuratively speaking, I didn't leave again for those 7 1?2 years. The breakup sucked, the more so because it was no one's fault. Our relationship had begun to suffer the inanition of many marriages at seven years. (The seven-year itch isn't a myth; the U.S. Census Bureau says the median duration of first marriages that end in divorce is 7.9 years.) Michael and I loved each other, but slowly--almost imperceptibly at first--we began to realize we were no longer in love. We were intimate but no longer passionate; we had cats but no kids.
Things drifted for a while. There was some icky couples counseling ("Try a blindfold") and therapeutic spending on vacations, clothes, furniture. We were lost. The night Michael wouldn't stay up to watch The Office finale with me, I knew I had to move out. Yes, he was tired, but if he couldn't give me the length of a sitcom--Jim and Pam are going to kiss!--then we were really done.
What followed for me, in no meaningful order, was intense exercise and weight loss; fugue states punctuated by light psychotherapy, heavy drinking and moderate drug use; really good sex; Italian classes (where I learned to pronounce il mio divorzio perfectly); and marathons of cooking. I had always enjoyed the kitchen, but now I would make pumpkin ravioli from scratch on Thursday and cook a black bass in parchment on Friday and bake an olive-oil cake on Saturday. The fridge was stuffed; my friends were ecstatic and full. But in the mornings, alone before dawn, a jolt of terror: What had I done?
Finally I started reading the academic research on relationships, which is abundant and, surprisingly, often rigorous. I wondered whether Michael and I could have done more to save our union. What impact had our homosexuality had on the longevity, arc and dissolution of our relationship? Had we given up on each other because we were men or because we were gay? Or neither? Friends offered clichés: Some people just aren't meant for each other. But our straight friends usually stayed married. Why not us?
When I was 13, I secretly read my parents' old copy of Dr. David Reuben's Everything You Always Wanted to Know About Sex, first published in 1969. Standing nervously at the bookshelf, I was poised to replace the volume quickly if I heard footsteps. The chapter on homosexuality explained, "The homosexual must constantly search for the one man, the one penis, the one experience, that will satisfy him. He is the sexual Diogenes, always looking for the penis that pleases. That is the reason he must change partners endlessly. [In gay marriages] the principals never stop cruising. They may set up housekeeping together, but the parade of penises usually continue [sic] unabated ... Mercifully for both of them, the life expectancy of their relationship together is brief." My face went hot with embarrassment.
I know now that the book was blithe and stupid, but I think many people, gay and straight, assume gay men are worse at maintaining relationships than straight people are. I needed experts, answers. I was also curious if I should be so upset about my breakup. As a society, we treat single people over 30 with condescension or pity, but maybe the problem was that I had hurtled into a serious relationship too young. I know that in my 20s I had wanted to impress my family and my heterosexual friends with my stability. Maybe I should have waited.
Research on gay relationships is young. The first study to observe how gays and lesbians interact with their partners during conversations (monitoring facial expressions, vocal tones, emotional displays and physical reactions like changes in heart rate) wasn't published until 2003, even though such studies have long been a staple of hetero-couple research. John Gottman, a renowned couples therapist who was then at the University of Washington, and Robert Levenson, a psychology professor at the University of California, Berkeley, led a team that evaluated 40 same-sex couples and 40 straight married couples. The psychologists concluded that gays and lesbians are nicer than straight people during arguments with partners: they are significantly less belligerent, less domineering and less fearful. Gays and lesbians also use humor more often when arguing (and lesbians use even more humor than gays, which I hereby dub "the Ellen DeGeneres effect"). The authors concluded that "heterosexual relationships may have a great deal to learn from homosexual relationships."
But Gottman and Levenson also found that when gay men initiate difficult discussions with their partners, the partners are worse than straight or lesbian couples at "repairing"--essentially, making up. Gottman and Levenson suggest that couples therapists should thus focus on helping gay men learn to repair.
The therapist Michael and I hired did not encourage us to repair. She didn't have to. Our relationship had become so etiolated and dull that we didn't even have proper fights. We carried an aura of passivity, and the therapist wanted to see passion. She was smart to ask for it. Gottman, Levenson and their colleagues found that gays and lesbians who exhibit more tension during disagreements are more satisfied with their relationships than those who remain unruffled. For straight people, higher heart rates during squabbles were associated with lower relationship satisfaction. For gays and lesbians, it was just the opposite. Gays conduct their relationships as though they are acting out some cheesy pop song: You have to make my heart beat faster for me to love you. For gays, it is apathy that murders relationships, not tension. Straight people more often prefer a lento placidity.
Why would gays show more beneficence in arguments, do a worse job of repairing after bad fights and find palpitation satisfying? Researchers have long noted that because gender roles are less relevant in gay and lesbian relationships--it's a canard that in most gay couples, one partner plays wife--those relationships are often more equal than heterosexual marriages. Both guys do the dishes; both women grill the steaks. Straight couples often argue along gender lines: the men are at turns angry and distant, the women more prone to lugubrious bursts. Gays and lesbians may be less tetchy during quarrels because they aren't forced into a particular role.
"In heterosexual couples," Levenson says, "men become very sensitive to their wives' sadness and anger. It's toxic to most straight men and disappointing. They want their wives to idolize them, and they are very, very good anger detectors. And they don't see any of it as funny. In gay couples, there's a sense of 'We're angry, but isn't this funny?'"
No one is sure why gay men are worse at making up after fights, but I have a theory: it's less important for their sex lives. Probably because they don't have women to restrain their evolutionarily male sexual appetites, gay men are more likely than straight and lesbian couples to agree to nonmonogamy, which decreases the stakes for not repairing. And according to a big study from Norway published in The Journal of Sex Research in 2006, gay men also consume more porn than everyone else, making them more "partner-independent."
Finally, I think gay and lesbian couples may prefer more heart-racing during conflict because of what happens to gays and lesbians as kids. Although the world is changing--more than 3,700 schools now have student clubs that welcome gays--many gay kids still grow up believing that what they want is disgusting. They repress for years, and when they finally do have relationships, they need them to carry sufficient drama into those emotional spaces that were empty for so long. Gays need their relationships to scorch.
That's one reason gays and lesbians end relationships sooner than heterosexuals. In a 2004 paper, psychology professor Lawrence Kurdek of Wright State University in Ohio reported that over a 12-year period, 21% of gay and lesbian couples broke up; only 14% of married straight couples did. Too many gay relationships are pulled by the crosscurrents of childhood pain, adult expectation and gay-community pathologies like meth addiction. Kurdek has also found that members of gay and lesbian couples are significantly more self-conscious than straight married people, "perhaps due to their stigmatized status," he writes.
Legalizing same-sex marriage would probably help prolong gay relationships, if only because of the financial and legal benefits married couples enjoy. Federal benefits are unavailable to lesbian and gay couples even in Massachusetts, the only state that allows those couples to obtain marriage licenses. Kurdek says in a 1998 Journal of Marriage and the Family paper that even though gay and lesbian relationships end more often than straight marriages, they don't degrade any faster. In other words, it takes squabbling gay and straight couples the same amount of time to enter what is known as "the cascade toward divorce." But straight couples more often find a way to stop the cascade. For gays, breaking up usually means simply moving out, not hiring divorce attorneys.
Today Michael and I are friends. On Christmas Eve, we gathered a group, and I made an enthusiastic attempt at the traditional Italian seven-fishes feast. I'm in better shape now than I was in high school, which fits with psychologist Bella DePaulo's finding (in her fascinating 2006 book on single life, Singled Out) that the period around divorce is associated with improvements in health. Divorced men are also, not surprisingly, happier than men stuck in bad marriages.
And yet if ours had been a straight marriage, I have little doubt we would still be together. We had financial security and supportive families. We almost certainly would have had children. This isn't regret--fighting my homosexuality would be like shouting against the rain. But while the researchers are certainly right that straight couples have something to learn from gay couples, I think the inverse is true as well.
THE RESEARCH
A team of psychologists found that gay and lesbian couples argue less belligerently than straight pairs.
They're also more likely to use humor in an argument
The authors wrote that 'heterosexual relationships may have a great deal to learn from homosexual relationships'
Still, gay men are worse at making up after fights, and gays and lesbians split up more often than straight couples
Παρασκευή, Ιανουαρίου 25, 2008
Έρευνες, ταινίες, νέα...
Έχουμε την περίληψη μιας έρευνας
Ellis, Lee et al. “Eye Color, Hair Color, Blood Type, and the Rhesus Factor: Exploring Possible Genetic Links to Sexual Orientation”. Archives of Sexual Behavior. 37.1 (Feb2008): 145-149.
The present study sought to expand the limited evidence that sexual orientation is influenced by genetic factors. This was accomplished by seeking statistical differences between heterosexuals and homosexuals for four traits that are known to be genetically determined: eye color, natural hair color, blood type, and the Rhesus factor. Using a sample of over 7,000 U.S. and Canadian college students supplemented with additional homosexual subjects obtained through internet contacts, we found no significant differences between heterosexuals and homosexuals regarding eye color or hair color. In the case of blood type and the Rh factor, however, interesting patterns emerged. Heterosexual males and females exhibited statistically identical frequencies of the A blood type, while gay men exhibited a relatively low incidence and lesbians had a relatively high incidence ( p < .05). In the case of the Rh factor, unusually high proportions of homosexuals of both sexes were Rh− when compared to heterosexuals ( p < .06). The findings suggest that a connection may exist between sexual orientation and genes both on chromosome 9 (where blood type is determined) and on chromosome 1 (where the Rh factor is regulated).
Σχόλια ταινίας απο Hong Kong
Khoo, Olivia. “The Ground Beneath Her Feet”. GLQ: A Journal of Lesbian & Gay Studies, 14.1(2008): 99-119.
The author presents an analysis of the motion picture "Ho Yuk: Let's Love Hong Kong," directed by Yau Ching. The film is the first of its kind in Hong Kong, as it uses an almost entirely female cast and crew to present the passions and desires of lesbian women. Previous films about lesbianism from Hong Kong have all been directed by men and the author explains that they used the subject matter as a form of exploitation. The author discusses the importance of this film, how it effects the people of Hong Kong and what is being said about the women of this region
και νέα απο το Lesbian News
Wockner, Rex. “News International”. Lesbian News; 33.6 (Jan 2008): 14.
URUGUAY PASSES CIVIL-UNION LAW
Uruguay's House of Representatives passed a civil-union law for gay and straight couples November 29.
The measure had passed the Senate in September. It is expected to become law before year's end. Uruguay will be the first Latin American country to grant same-sex couples access to civil unions on the national level.
Couples must live together for five years before they can take advantage of the law. Spousal rights will be granted in areas such as health care, pensions, parenting and inheritance.
Other Latin American localities with civil-union laws include the city of Buenos Aires, the Argentine province of Rio Negro, the Brazilian state of Rio Grande do Sul, Mexico City, and the Mexican state of Coahuila, which borders Texas
AUSSIE ACTIVISTS ARE PLEASED HOWARD LOST
Australian gay activists expressed satisfaction with the November 24 election defeat of anti-gay longtime Liberal Prime Minister John Howard.
In 2004, Howard successfully pushed for a national ban on same-sex marriage and, in 2006, he squashed a civil-union law passed by the Australian Capital Territory, a jurisdiction similar to Washington, D.C. Losing both his PM job and his longtime seat in Parliament, Howard was replaced by Kevin Rudd of the Labor Party, which has pledged to end financial and legal discrimination against same-sex couples by modifying 58 federal statutes.
Activists said they will hold Rudd's feet to the fire on that promise and other gay-friendly Labor pledges, including the party's stated support for the ACT civil-union law.
U.S. GAY SINGERS ALLOWED TO PERFORM IN SINGAPORE
U.S. Christian singers Jason and deMarco, a gay couple, have received permission to perform in Singapore on December 13.
The decision was a surprise given that the government has been on a gay-ban spree this year, prohibiting a gay photo exhibition, a gay story-reading event, a forum on gay legal issues and a speech by Metropolitan Community Churches founder Troy Perry.
Gay sex is illegal in Singapore and punishable with two years in prison.
But Jason and deMarco, who were banned as recently as 2005, got a green light this time after organizers convinced the Media Development Authority that "the aim of the concert is AIDS education and HIV prevention … targeted at the high-risk groups," an MDA spokesperson said.
BRAZILIAN TV NETWORK MUST PAY $42 MILLION FOR OUTING MODEL
A São Paulo court has ordered the Brazilian TV network Rede TV to pay $42.7 million to model Carlos Alberto Cunha Gonçalves after he was outed by a guest on the talk show Superpop, GayNewsWatch.com reported November 23.
Judge Carlos Dias Motta ruled that the remark invaded Gonçalves' privacy.
"Programs that are notoriously sensationalist should at a minimum make sure to respect the dignity of individuals because freedom of expression, achieved at a high price, cannot justify violating privacy, which is also a principle of the Federal Constitution," Motta said.
MAN HANGED IN IRAN FOR 'ANAL RAPE'
A 21-year-old man was hanged in Iran's Kermanshah Central Prison on "anal rape" (ighab) charges December 5 despite a November order from the nation's chief justice, Ayatollah Syed Mahmoud Hashemi Shahroudi, that stayed the execution and sent the case for a retrial.
Shahroudi had determined that Makvan Mouloodzadeh's sentence violated Islamic teaching, decrees of senior Shiite clerics and Iranian law, after Mouloodzadeh's lawyer argued that there was no evidence of the alleged crimes and that several elements of the case violated proper procedure.
Shahroudi's retrial order, however, required review and assent from the Special Supervision Bureau of the Iranian Justice Department. According to the International Gay and Lesbian Human Rights Commission, the bureau declined to assent, upheld the sentence and ordered the execution to be carried out.
Mouloodzadeh was convicted in June of committing rape when he was 13 years old despite the fact that, at his trial, his three accusers recanted their accusations, saying they had lied under duress. Mouloodzadeh likewise said his confession to the crimes had been coerced.
"This is a shameful and outrageous travesty of justice," IGLHRC Executive Director Paula Ettelbrick said after the hanging. "How many more young Iranians have to die before the international community takes action?"
RUSSIAN GAYS ARRESTED AT POLLING PLACE
Thirteen gays and lesbians were arrested in Moscow December 1 as they were voting at a polling place.
The activists, including lead Pride organizers Nikolai Alekseev and Nikolai Baev, were later charged with staging an illegal demonstration. The detentions were an apparent response to a call by activists for gays to write "No to homophobes!" on their ballots.
Mayor Yuri Luzhkov, who banned gay pride events this year and last year, was scheduled to vote at the same location about an hour after the arrests occurred.
The activists were taken to a police station and released several hours later after a representative of the city prosecutor's office pointed out that it is illegal to detain someone for more than three hours without giving a reason.
BRAZILIAN GOVERNMENT ORGANIZES LARGE LGBT CONFERENCE
Brazil's federal government is organizing a groundbreaking 1st National Conference of Lesbians, Gay Men, Bisexuals and Transpersons.
Subtitled "Human Rights and Public Policies: The Way Forward to Ensuring the Citizenship of Lesbians, Gay Men, Bisexuals and Transpersons," the event will be held May 9-11, 2008.
CROATIA SEES FIRST OPENLY GAY CANDIDATE
Croatia's small Croatian Bell party has put forward the nation's first openly gay political candidate.
Vinko Kalinic wants to represent the northern region of Zagorje in Parliament. According to Javno.com, Kalinic is a reporter, songwriter, fisherman and former intelligence officer and seminarian.
"I came out of the closet exclusively as rebellion and in solidarity with those who were discriminated against and humiliated, and I state that with pride everywhere I go," he told Javno. "My goal in politics is to, by coming out of the closet, have the sexual orientation of people become a completely irrelevant issue."
BRIGHTON TO BAN ANTI-GAY MUSIC
Local authorities in the gay-resort city of Brighton, England, are set to ban music that bashes gays. The ban would apply to live music and to recordings played in bars, clubs and other venues. Reports named rappers Eminem and 50 Cent and Jamaican dancehall singer Buju Banton as likely targets of the law.
An establishment that violates the ban would face losing its business license and being shut down. The ban also would extend to music that incites hatred based on religion or race.Councilor Dee Simson, chairwoman of the local council's licensing committee, told the BBC the ban "will be used in really extreme eases to stop the playing of what's loosely termed 'murder music.
Ellis, Lee et al. “Eye Color, Hair Color, Blood Type, and the Rhesus Factor: Exploring Possible Genetic Links to Sexual Orientation”. Archives of Sexual Behavior. 37.1 (Feb2008): 145-149.
The present study sought to expand the limited evidence that sexual orientation is influenced by genetic factors. This was accomplished by seeking statistical differences between heterosexuals and homosexuals for four traits that are known to be genetically determined: eye color, natural hair color, blood type, and the Rhesus factor. Using a sample of over 7,000 U.S. and Canadian college students supplemented with additional homosexual subjects obtained through internet contacts, we found no significant differences between heterosexuals and homosexuals regarding eye color or hair color. In the case of blood type and the Rh factor, however, interesting patterns emerged. Heterosexual males and females exhibited statistically identical frequencies of the A blood type, while gay men exhibited a relatively low incidence and lesbians had a relatively high incidence ( p < .05). In the case of the Rh factor, unusually high proportions of homosexuals of both sexes were Rh− when compared to heterosexuals ( p < .06). The findings suggest that a connection may exist between sexual orientation and genes both on chromosome 9 (where blood type is determined) and on chromosome 1 (where the Rh factor is regulated).
Σχόλια ταινίας απο Hong Kong
Khoo, Olivia. “The Ground Beneath Her Feet”. GLQ: A Journal of Lesbian & Gay Studies, 14.1(2008): 99-119.
The author presents an analysis of the motion picture "Ho Yuk: Let's Love Hong Kong," directed by Yau Ching. The film is the first of its kind in Hong Kong, as it uses an almost entirely female cast and crew to present the passions and desires of lesbian women. Previous films about lesbianism from Hong Kong have all been directed by men and the author explains that they used the subject matter as a form of exploitation. The author discusses the importance of this film, how it effects the people of Hong Kong and what is being said about the women of this region
και νέα απο το Lesbian News
Wockner, Rex. “News International”. Lesbian News; 33.6 (Jan 2008): 14.
URUGUAY PASSES CIVIL-UNION LAW
Uruguay's House of Representatives passed a civil-union law for gay and straight couples November 29.
The measure had passed the Senate in September. It is expected to become law before year's end. Uruguay will be the first Latin American country to grant same-sex couples access to civil unions on the national level.
Couples must live together for five years before they can take advantage of the law. Spousal rights will be granted in areas such as health care, pensions, parenting and inheritance.
Other Latin American localities with civil-union laws include the city of Buenos Aires, the Argentine province of Rio Negro, the Brazilian state of Rio Grande do Sul, Mexico City, and the Mexican state of Coahuila, which borders Texas
AUSSIE ACTIVISTS ARE PLEASED HOWARD LOST
Australian gay activists expressed satisfaction with the November 24 election defeat of anti-gay longtime Liberal Prime Minister John Howard.
In 2004, Howard successfully pushed for a national ban on same-sex marriage and, in 2006, he squashed a civil-union law passed by the Australian Capital Territory, a jurisdiction similar to Washington, D.C. Losing both his PM job and his longtime seat in Parliament, Howard was replaced by Kevin Rudd of the Labor Party, which has pledged to end financial and legal discrimination against same-sex couples by modifying 58 federal statutes.
Activists said they will hold Rudd's feet to the fire on that promise and other gay-friendly Labor pledges, including the party's stated support for the ACT civil-union law.
U.S. GAY SINGERS ALLOWED TO PERFORM IN SINGAPORE
U.S. Christian singers Jason and deMarco, a gay couple, have received permission to perform in Singapore on December 13.
The decision was a surprise given that the government has been on a gay-ban spree this year, prohibiting a gay photo exhibition, a gay story-reading event, a forum on gay legal issues and a speech by Metropolitan Community Churches founder Troy Perry.
Gay sex is illegal in Singapore and punishable with two years in prison.
But Jason and deMarco, who were banned as recently as 2005, got a green light this time after organizers convinced the Media Development Authority that "the aim of the concert is AIDS education and HIV prevention … targeted at the high-risk groups," an MDA spokesperson said.
BRAZILIAN TV NETWORK MUST PAY $42 MILLION FOR OUTING MODEL
A São Paulo court has ordered the Brazilian TV network Rede TV to pay $42.7 million to model Carlos Alberto Cunha Gonçalves after he was outed by a guest on the talk show Superpop, GayNewsWatch.com reported November 23.
Judge Carlos Dias Motta ruled that the remark invaded Gonçalves' privacy.
"Programs that are notoriously sensationalist should at a minimum make sure to respect the dignity of individuals because freedom of expression, achieved at a high price, cannot justify violating privacy, which is also a principle of the Federal Constitution," Motta said.
MAN HANGED IN IRAN FOR 'ANAL RAPE'
A 21-year-old man was hanged in Iran's Kermanshah Central Prison on "anal rape" (ighab) charges December 5 despite a November order from the nation's chief justice, Ayatollah Syed Mahmoud Hashemi Shahroudi, that stayed the execution and sent the case for a retrial.
Shahroudi had determined that Makvan Mouloodzadeh's sentence violated Islamic teaching, decrees of senior Shiite clerics and Iranian law, after Mouloodzadeh's lawyer argued that there was no evidence of the alleged crimes and that several elements of the case violated proper procedure.
Shahroudi's retrial order, however, required review and assent from the Special Supervision Bureau of the Iranian Justice Department. According to the International Gay and Lesbian Human Rights Commission, the bureau declined to assent, upheld the sentence and ordered the execution to be carried out.
Mouloodzadeh was convicted in June of committing rape when he was 13 years old despite the fact that, at his trial, his three accusers recanted their accusations, saying they had lied under duress. Mouloodzadeh likewise said his confession to the crimes had been coerced.
"This is a shameful and outrageous travesty of justice," IGLHRC Executive Director Paula Ettelbrick said after the hanging. "How many more young Iranians have to die before the international community takes action?"
RUSSIAN GAYS ARRESTED AT POLLING PLACE
Thirteen gays and lesbians were arrested in Moscow December 1 as they were voting at a polling place.
The activists, including lead Pride organizers Nikolai Alekseev and Nikolai Baev, were later charged with staging an illegal demonstration. The detentions were an apparent response to a call by activists for gays to write "No to homophobes!" on their ballots.
Mayor Yuri Luzhkov, who banned gay pride events this year and last year, was scheduled to vote at the same location about an hour after the arrests occurred.
The activists were taken to a police station and released several hours later after a representative of the city prosecutor's office pointed out that it is illegal to detain someone for more than three hours without giving a reason.
BRAZILIAN GOVERNMENT ORGANIZES LARGE LGBT CONFERENCE
Brazil's federal government is organizing a groundbreaking 1st National Conference of Lesbians, Gay Men, Bisexuals and Transpersons.
Subtitled "Human Rights and Public Policies: The Way Forward to Ensuring the Citizenship of Lesbians, Gay Men, Bisexuals and Transpersons," the event will be held May 9-11, 2008.
CROATIA SEES FIRST OPENLY GAY CANDIDATE
Croatia's small Croatian Bell party has put forward the nation's first openly gay political candidate.
Vinko Kalinic wants to represent the northern region of Zagorje in Parliament. According to Javno.com, Kalinic is a reporter, songwriter, fisherman and former intelligence officer and seminarian.
"I came out of the closet exclusively as rebellion and in solidarity with those who were discriminated against and humiliated, and I state that with pride everywhere I go," he told Javno. "My goal in politics is to, by coming out of the closet, have the sexual orientation of people become a completely irrelevant issue."
BRIGHTON TO BAN ANTI-GAY MUSIC
Local authorities in the gay-resort city of Brighton, England, are set to ban music that bashes gays. The ban would apply to live music and to recordings played in bars, clubs and other venues. Reports named rappers Eminem and 50 Cent and Jamaican dancehall singer Buju Banton as likely targets of the law.
An establishment that violates the ban would face losing its business license and being shut down. The ban also would extend to music that incites hatred based on religion or race.Councilor Dee Simson, chairwoman of the local council's licensing committee, told the BBC the ban "will be used in really extreme eases to stop the playing of what's loosely termed 'murder music.
Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2008
Αν έχεις το όνομα έχεις και τη χάρη...
Λοιπόν, όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα του L Word η γνωστή Bette (δηλ. Jennifer Beals) κυκλοφορούσε με μια φωτογραφική μηχανή και έκανε πολλά κλίκ!
Απολαύστε κάποιες απο αυτές με σχόλια της!
Left: "That's Mia Kirshner at our first Television Critics Association appearance doing her makeup, and I thought, she's just so elegant, and I mean she's many things, but one of them is elegant." Above: "We can often get very silly together, especially Kate Moennig and Leisha. There was this big mattress on set and all of a sudden it's like we were 5 years 01d and it was really cold, so to stay warm, to just goof off, we started playing on the mattress." Below: "That's Leisha, Mia, Kate, and Pam Grier at one of our promo shoots. There's a slight anxiety--Do I look OK? Am I fat? Is this all working out?--but it's also a bit of a party."
Top: "I took this picture of Leisha Bailey at a photo shoot for Vanity Fair. I think it works as a photograph, period. But I also love that it--I don't want to use the word 'captures'--that it makes clear her joy." Bottom: "Leisha's holding this book where you think of a question and then you open the book to see what the answer is. We were slightly obsessed with it during downtime."
Απολαύστε κάποιες απο αυτές με σχόλια της!
Left: "That's Mia Kirshner at our first Television Critics Association appearance doing her makeup, and I thought, she's just so elegant, and I mean she's many things, but one of them is elegant." Above: "We can often get very silly together, especially Kate Moennig and Leisha. There was this big mattress on set and all of a sudden it's like we were 5 years 01d and it was really cold, so to stay warm, to just goof off, we started playing on the mattress." Below: "That's Leisha, Mia, Kate, and Pam Grier at one of our promo shoots. There's a slight anxiety--Do I look OK? Am I fat? Is this all working out?--but it's also a bit of a party."
Top: "I took this picture of Leisha Bailey at a photo shoot for Vanity Fair. I think it works as a photograph, period. But I also love that it--I don't want to use the word 'captures'--that it makes clear her joy." Bottom: "Leisha's holding this book where you think of a question and then you open the book to see what the answer is. We were slightly obsessed with it during downtime."Τετάρτη, Ιανουαρίου 16, 2008
Transgender ιστορία
LAVERNE COX trans, actress-entertainerΔιαβάστε το ακόλουθο πολύ σημαντικό άρθρο που βρήκα στο Advocate, στο τεύχος της 18/12/2007. Παρουσιάζει την ιστορία των τρασέξουαλ. Το βρήκα πολύ διαφωτιστικό και ελπίζω να το βρείτε και εσείς:
TRANSGENDER HISTORY
1952 America learns of George William Jorgensen Jr.'s sex-change surgery in a New York Doily News story headlined "Ex-GI Becomes Blonde Beauty." A World War II veteran, Jorgensen, who underwent the procedure in Denmark and adopted the name Christine, becomes an instant celebrity on her return to the United States in February 1953. She later has careers as an actress and nightclub entertainer.
1966 A riot erupts after police attempt to arrest rowdy drag queens at Gene Compton's cafeteria in San Francisco. Protesters break windows, throw furniture, and burn down a newsstand; one throws coffee in an officer's face. The subject of the 2005 documentary Screaming Queens, the event is the beginning of the transgender rights movement.
1969 Writer and scholar Virginia Prince coins the word transgenderal, to describe herself and others, in "Men Who Choose to Be Women," an essay published in Sexology magazine. "I, at least, know the difference between sex and gender and have simply elected to change the latter and not the former," wrote Prince. The word becomes increasingly popular in the 1970s and by the 1980s has been shortened to transgender.
Drag queens are among those who resist arrest during a police raid on the Stonewall Inn in New York City's Greenwich Village, widely regarded as the start of the modern gay rights movement.
In 1970 the activist groups Street Transvestite Action Revolutionaries and the Τranssexual/Transvestite Action Organization are formed.
1972 Sweden becomes the first country in the world to allow unmarried transsexual citizens to legally change their sex; the government will even pay for it. Panama would become the second country to legalize transsexuality, in 1975.
1975 Minneapolis becomes the first U.S. city to offer legal protections for transgender people after revising its human rights ordinance to ban discrimination against them. Today, at least 92 jurisdictions have trans-friendly measures on the books.
1977 The New York supreme court rules in favor of professional tennis player Renée Richards, a trans woman who filed a discrimination lawsuit against the United States Tennis Association after she was not allowed to play in the 1976 U.S. Open. She later coached Martina Navratilova with great success, including two Wimbledon singles wins.
1986 Activist Lou Sullivan forms FTM, the San Francisco-based support group that would become FTM International, now the longest-running female to male organization. Serving 18 countries, it also offers panels and workshops.
1989 Drag performer RuPaul first captures the public's attention with a cameo appearance in the B-52's "Love Shack" video. In 1993 he would achieve international fame with the hit single "Supermodel (You Better Work)."
1993 Transgender rights groups protest against organizers of the April 25 March on Washington for Lesbian, Gay, and Bi Equal Rights and Liberation for not referring to transgender people in the event's title, though the march's platform does. Names of earlier marches on Washington, in 1979 and 1987, also failed to reference the transgender community,
With its Human Rights Act, Minnesota becomes the first state to ban discrimination against its transgender residents, in language that protects those "having or being perceived as having a self image or identity not traditionally associated with one's biological maleness or femaleness."
1994 Riki Wilchins forms the Gender Public Advocacy Coalition, aiming to educate people about gender identity.
The acronyms LGBT and GLBT begin to appear in print, according to the Lexis-Nexis database.
The first mainstream news article to use the inclusive acronym is a September 9 piece in the Minneapolis Star Tribune about a local theater's creation of a GLBT singles night.
1998 The Gay Games requires transgender people to submit documentation of a sex change in order to compete in Amsterdam, a policy the 1994 Games in New York did not enforce.
1999 The Transgender Day of Remembrance is first observed in November, one year after the murder of Boston trans woman Rita Hester, a case that has never been solved. The Day of Remembrance is now observed annually in hundreds of cities around the world.
Boys Don't Cry is released in theaters nationwide. Based on the true story of Brandon Teen, a, a trans man who was raped and murdered in 1993, the film garners an Academy Award for Hilary Swank. For many Americans, her portrayal of Teena is the first depiction they've seen of a trans man.
2001 San Francisco becomes the first U.S. city to offer its employees health coverage for transgender-related medical needs. The city will fund sex-reassignment surgery and related treatments up to $75,000, according to the mayor's LGBT liaison.
2003 Activists found the National Center for Transgender Equality, a nonprofit group whose work includes educating members of Congress about transgender issues.
2007 Both houses of Congress pass the Matthew Shepard Act, which would expand the existing federal hate-crimes law to include sexual orientation and Bender identity. The same day, Rep. Barney Frank introduces a new version of the Employment Non-Discrimination Act that no longer protects transgender people, sparking a controversy that continues even after the bill passes the House in November
Παρασκευή, Ιανουαρίου 11, 2008
Kαλή Χρονία
Σε όλες και όλους με υγεία και κυρίως χαρά.
Γράφω την λέξη χαρά και αισθάνομαι οτι είναι απο τις πρώτες φορές που δεν αποτελεί μηχανική εκφορά μιας ευχής απο τις τόσες κοινότοπες που ανταλλάξαμε και θα ανταλλάσουμε για λίγες μέρες ακόμη...Ώσπου όλα αυτά να τα ξεχάσουμε και να βυθιστούμε στην καθημερινότητα μας χωρίς χαρά στην ζωή μας..Γιατί ξέρετε υγιεία έχουμε αλλά την χαρά δεν ξέρουμε να την χαρούμε και να την ζήσουμε και όταν χάσουμε την υγίεια μας προσπαθούμε να ρουφήξουμε στιγμές χαράς.
Τι σκέφτομαι για την καινούργια χρονιά;
κλείνουν κύκλοι στη ζωή μου και (ξανα) ανοίγουν άλλοι:
μεταπτυχιακό φέτος τελειώνει οπότε θα έχω περισσότερο χρόνο να 'αφιερωθώ' στην επιστήμη μου με τρόπο ουσιαστικό,
αυτοκίνητο: τέρμα οι δόσεις,
Ταξίδια πολλά στο εξωτερικό. Αγγλία, Μόναχο (κλεισμένα) μας μένουν Πόλη και ίσως Βαρκελώνη, εσύ κυρία μου Βερολίνο και οφείλω να ομολογήσω οτι ζηλεύω πολύυυυ. Την επόμενη φορά όμως θα πάμε μαζί, έτσι;
Yoga, reiki επιστροφή
διάβασμα, "εξωσχολικό" όπως λέω πολύ
και ότι άλλο όμορφο ή challenging προκύψει (πάλι το πέταξες αμερικανάκι θα μου πείς αλλά σε πρόλαβα)
Σε γλυκοφιλώ και σε σκέφτομαι ομορφιά μου..
Άννα
Γράφω την λέξη χαρά και αισθάνομαι οτι είναι απο τις πρώτες φορές που δεν αποτελεί μηχανική εκφορά μιας ευχής απο τις τόσες κοινότοπες που ανταλλάξαμε και θα ανταλλάσουμε για λίγες μέρες ακόμη...Ώσπου όλα αυτά να τα ξεχάσουμε και να βυθιστούμε στην καθημερινότητα μας χωρίς χαρά στην ζωή μας..Γιατί ξέρετε υγιεία έχουμε αλλά την χαρά δεν ξέρουμε να την χαρούμε και να την ζήσουμε και όταν χάσουμε την υγίεια μας προσπαθούμε να ρουφήξουμε στιγμές χαράς.
Τι σκέφτομαι για την καινούργια χρονιά;
κλείνουν κύκλοι στη ζωή μου και (ξανα) ανοίγουν άλλοι:
μεταπτυχιακό φέτος τελειώνει οπότε θα έχω περισσότερο χρόνο να 'αφιερωθώ' στην επιστήμη μου με τρόπο ουσιαστικό,
αυτοκίνητο: τέρμα οι δόσεις,
Ταξίδια πολλά στο εξωτερικό. Αγγλία, Μόναχο (κλεισμένα) μας μένουν Πόλη και ίσως Βαρκελώνη, εσύ κυρία μου Βερολίνο και οφείλω να ομολογήσω οτι ζηλεύω πολύυυυ. Την επόμενη φορά όμως θα πάμε μαζί, έτσι;
Yoga, reiki επιστροφή
διάβασμα, "εξωσχολικό" όπως λέω πολύ
και ότι άλλο όμορφο ή challenging προκύψει (πάλι το πέταξες αμερικανάκι θα μου πείς αλλά σε πρόλαβα)
Σε γλυκοφιλώ και σε σκέφτομαι ομορφιά μου..
Άννα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
