Οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια

«Οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια» είναι ο τίτλος του βιβλίου της Σύμπραξης κατά της ομοφυλοφοβίας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο και επιμελείται ο Νίκος Χατζητρύφων και η Θεοφανώ Παπαζήση.

Πρόκειται για τα πρακτικά του 2ου Συνεδρίου που διοργάνωσε η Σύμπραξη στην Θεσσαλονίκη. Το βιβλίο πραγματεύεται την συμβίωση ,το γάμο μεταξύ ομοφυλοφιλικών ζευγαριών και την υιοθεσία. Μιλούν διακεκριμένοι επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίου αλλά και απλοί άνθρωποι που καταθέτουν τις εμπειρίες τους και θέτουν ερωτήματα. Είναι το δεύτερο βιβλίο της Σύμπραξης προηγήθηκε το βιβλίο «Το φύλο και η συμπεριφορά του» που προέκυψε από το πρώτο συνέδριο που διοργάνωσε η ομάδα. Σε μια εποχή που το θέμα της συμβίωσης των ομοφυλόφιλων επανέρχεται συνέχεια στο προσκήνιο ,στις περισσότερες χώρες νομοθετικά έχει λυθεί και που στην Ελλάδα είναι ακόμα στις συζητήσεις το βιβλίο αυτό προσφέρει πολλές πληροφορίες για το θέμα και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο γιατί λείπει άλλη αντίστοιχη βιβλιογραφία στα Ελληνικά. .Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία, τις εκδόσεις Επίκεντρο , στο τηλέφωνο 6999249 000 (Ν.Χατζυτρύφων ) και στέλνοντας email : sympraxi.thess@yahooo.gr

Όλοι Ίσοι, Όλοι Διαφορετικοί;

Το κείμενο της 20ης Μαρτίου αποτελούσε μια όμορφη εισαγωγής για το ακόλουθο κείμενο.
Θυμίζει λίγο τις ταινίες που ξεκινούν όμορφα και μελιστάλαχτα για να καταλήξουν σε ένα τέλος που σε κατεβάζει απότομα στη πραγματικότητα. Για κάποιους αντιπροσωπεύει ένα απλό όνειρο του ομοφυλόφιλου και της λεσβίας: να μπορούν να κυκλοφορούν στον δρόμο απλά με την/τον σύντροφό της ζωής τους όπως ο περισσότερος κόσμος.
Πως μπορούμε όμως εμείς οι ομοφυλόφιλοι να πετύχουμε κάτι τέτοιο; Με την βοήθεια και υποστήριξη επίσημων κρατικών φορέων θα ήταν η απάντηση. Και τι συμβαίνει όταν μας ξεχνούν;

Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα 16-18 Μαρτίου διενεργήθηκε στην Αθήνα ένα διαφορετικό φεστιβάλ με τον τίτλο Όλοι Διαφορετικοί Όλοι Ίσοι.

Στις 13 Μαρτίου στάλθηκε ένα e-mail εκ μέρους της Ελληνικής Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του φεστιβάλ στην Ελληνική Ομοφυλοφιλική Κοινότητα και από ότι καταλαβαίνουμε και σε άλλες ομάδες.

Καλά; Δύο μέρες πριν;

Πολύ σωστά και ευγενικά η κα Γαλανού, γενική γραμματέας της ΕΟΚ, απάντησε ότι δεν είναι εφικτό μέσα σε δύο μέρες να συγκεντρωθεί και να εκτυπωθεί υλικό καθώς και να βρεθούν εθελοντές που θα αποτελέσουν ‘ζωντανές βιβλιοθήκες’ και θα μοιράζονται τις ιστορίες τους με τον κόσμο.

Κλείνει το κείμενό της με ευχές για την καλή οργάνωση και με την ελπίδα αυτή η αβλεψία να μην αποτελεί ‘μεροληπτική συμπεριφορά κατά των ομοφυλοφιλικών ομάδων’.

Είναι ή δεν είναι μεροληπτική συμπεριφορά κάτι τέτοιο, η ουσία είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι μια ομάδα πολιτών που σε αυτήν την χώρα, χώρο και λόγο έχει στα πάνελ των ειδήσεων και των διάφορων εκπομπών της τηλεόρασης. Για τους καναλάρχες αποτελούμε νούμερα τηλεθέασης ενώ για το φιλοθεάμον κοινό απλά ‘νούμερα’. Υπάρχει επίσης και η αντίληψη ότι αυτός ο τόπος έχει τόσα προβλήματα να λύσει με τους ομοφυλόφιλους θα ασχολείται;

Εννοείτε πως κάτι τέτοιο είναι μια πραγματικότητα μέρος της οποίας αποτελούμε όλοι μας. Γιατί και εμείς οι ομοφυλόφιλοι ξέρετε δεν ζούμε στο δικό μας συννεφάκι. Δουλεύουμε, είμαστε άνεργοι, φορολογούμαστε, ψηφίζουμε…Δίπλα σας είμαστε.

Αν σε όλα τα παραπάνω γεγονότα στα οποία αναφέρομαι υπάρχει κάποιο λάθος να ξέρετε ότι αποτελεί απλά έλλειψη ολοκληρωμένης πληροφόρησης. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο ισχύει θα ήθελα πολύ κάποιος ή κάποια να με διορθώσει.

Στην Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί το ίδιο Φεστιβάλ στους χώρους της Θεσσαλονίκης απο τις 30 Μαρτίου έως τις 1 Απριλίου. Σε αυτό συμμετέχει και η Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας. Η παρουσία όλων μας σε ένα τέτοιο γεγονός θα είναι πολύ σημαντική.

Όλοι Διαφορετικοί, Όλοι Ίσοι

Στην Θεσσαλονίκη!

απο τις 30 Μαρτίου έως και την 1η Απρίλη λαμβάνει χώρα στην αποθήκη Γ στο λιμάνι ένα διαφορετικό φεστιβάλ με ελεύθερη είδοσο για όλους.
Το πρόγραμμα είναι το ακόλουθο

Παρασκευή 30 / 3
5:30 – 8:30μ.μ. – Living Library
5:00 – 7:00 μ.μ – Προβολή ταινιών μικρού μήκους
7:00 – 9:00μμ – Ομιλία: προοπτικές ανατροπής φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού

Σαββάτο31 / 3
11:00 π.μ. – 3:00 μμ – Free 2 Choose (διαδραστικό εργαστήριο για τα όρια της ελευθερίας)3:00 – 5:00 μ.μ - Προβολή ταινιών μικρού μήκους
5:00 – 7:00 μ.μ – Free 2 Choose (διαδραστικό εργαστήριο για τα όρια της ελευθερίας)
7:00 – 9:00μμ – Ομιλία Συζήτηση: Εικόνα: Μέσο αποξένωσης μέσω οικειοποίησης
5:30 – 8:30 - Living Library
9:00μμ – Ανθρώπινη Αλυσίδα
9:30 – Συναλία Onirama

Κυριακή 1 / 4
11:00 π.μ. – 2:00 μμ – Free 2 Choose (διαδραστικό εργαστήριο για τα όρια της ελευθερίας)11:00 π.μ. – 3:00 μμ – Δράσεις για παιδιά
3:00 – 7:00 μ.μ - Προβολή ταινιών μικρού μήκους
5:30 – 8:30 - Living Library
7:00 – Μουσικές του κόσμου

(Όσα με κόκκινο θα διενεργηθούν στο ισόγειο, όλα τα υπόλοιπα στην αίθουσα σεμιναρίων)

Οι οργανώσεις που συμμετέχουν είναι
PRAKSIS
Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας
Παιδιά εν δράσει
Σύλλογος Αλβανών Μεταναστών ‘Μητέρα Τερέζα’ Θεσσαλονίκη
GREEK ASSOCIATION OF POLITICAL SCIENCE STUDENTS
Νεανικός Όμιλος Προβληματισμού Για Την Επιστήμη Τον Πολιτισμό Και Την Κοινωνία
Δίκτυο Γυναικών Μεταναστριών Βόρειου Ελλάδος
Εβραϊκή Νεολαία Θεσσαλονίκης
ACT UP HELLAS
Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Πανελλήνιος Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Δημιουργικός Σύλλογος Άπορων Και Άστεγων Ελληνίδων Αθίγγανων Ρομ
Αρσις «Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων»
Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα
Έδρα UNESCO ΑΠΘ Εκπαίδευση Στα Δικαιώματα Του Ανθρώπου
Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Και Αιτούντων Άσυλο Θεσσαλονίκης
Αντιγόνη «Κέντρο Πληροφόρησης Και Τεκμηρίωσης Για Τον Ρατσισμό, Την Οικολογία, Την Ειρήνη Και Τη Μη-Βία
Αρμενική Νεολαία Ελλάδος
ΙΕΚ Πολιτιστικό

All equall, all the same under the sky

Στο όνειρό μου..
Συντροφιά με μένα ήταν
Όλο Το Σύμπαν
Όλοι οι ερωτευμένοι και οι αγαπημένοι.
(ταξίδευαν) Τα όνειρα μας
και οι σκέψεις μου Συνέθεταν
Ένα πολύχρωμο ουρανό

Άντρες και γυναίκες
Άντρες και αγόρια Που ερωτεύονται γυναίκες και κορίτσια
Άντρες και αγόριαπου ερωτεύονται άντρες και αγόρια
Γυναίκες και κορίτσια πουερωτεύονται άντρες και αγόρια
Γυναίκες και κορίτσια που ερωτεύονται γυναίκες και κορίτσια

Κάτω από τον ίδιο ουρανό
Η καρδιά χτυπά στον ίδιο ρυθμό

Άντρας - γυναίκα - άνθρωπος
Ίδιο αίσθημα, ίδιο συναίσθημα, ίδιος πόνος
Κάτω από τον ίδιο ουρανό

Και εμένα η δικιά μου (η καρδιά)
Όπως και η δικιά σου (η καρδιά) χτυπά κάτω απο τον ίδιο ουρανό

Μόνο που θα ήθελα να το πώ απλά και καθαρά
Χωρίς ψευδώνυμα, κωδικούς, usernames και passwords
Έτσι απλά

Ότι ονειρεύομαι να μπορώ να κρατήσω στο χέρι μου το
Χέρι σου
Και να περπατήσουμε στον κόσμο.

Εκκένωση της Ungdomshuset

H εκκένωση της Ungdomshuset και ως μια ομοφοβική επίθεση Ανακοίνωση lgbt ανθρώπων που συμμετείχαν στην Ungdomshuset.

Από anna ap — τελευταία τροποποίηση 10/3/2007 11:58

Με τη εκκένωση της Ungdomshuset, οι αρχές στην Κοπεγχάγη κάνουν με έναν τρόπο μια ομοφοβική σταυροφορία. Το δημοτικό συμβούλιο της Κοπεγχάγης, υποστηρίζει το δανέζικο κράτος, που ανοίγει το δρόμο στη δεξιά χριστιανική φονταμενταλιστική εκκλησία Faderhuset, για να καταλάβει και να κατεδαφίσει το πολιτιστικό και πολιτικό κέντρο Ungdomshuset στην Nψrrebro της Κοπεγχάγης.Σαν λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, bisexuals, και transgender άνθρωποι στη Nοrrebro είμαστε τώρα ανησυχοι και εξαγριωμένοι, επιδή προώθείται μια δεξιά παραδοσιακή πολιτική στην πόλη της Κοπεγχάγης, και στη Δανία συνολικότερα, τα τελευταία χρόνια. Η Ungdomshuset ήταν ένας χώρος που προσπάθησε να λειτουργήσει με μη εμπορευματικές, αντι-ρατσιστικές, αντι-σεξιστικές, και αντι-ετεροσεξιστικές αντιλήψεις για πολλά χρόνια.
Το 1910 η διεθνής ημέρα της γυναίκας, 8η Μαρτίου, θεσμοθετήθηκε στην Ungdomshuset.

Τα τελευταία χρόνια η Ungdomshuset ήταν ένας από τους λίγους χώρους στην Κοπεγχάγη όπου ήταν δυνατό να διοργανωθούν φτηνά γεγονότα, που να χωράνε queer/lgbt άτομα, και ήταν ο μόνος χώρος στην Nοrrebro με συνεχείς queer/lgbt δραστηριότητες.Το 2001 το δημοτικό συμβούλιο της Κοπεγχάγης πούλησε την Ungdomshuset σε μια επιχείρηση που ελέγχεται από τη χριστιανική φονταμενταλιστική εκκλησία, Faderhuset, και είναι μέχρι τώρα απρόθυμο να επιλύσει την κατάσταση. Μετά από τη έξωση από την αστυνομία και την κατεδάφιση του κτηρίου η ηγέτης της Faderhuset, Ruth Evensen, έκανε μία λειτουργία για την κοινότητά της. Εκεί υποστήριξε ότι κέρδισε και περιέγραψε τις αυτόνομες διαμαρτυρίες ως “μία μάχη του σατανά με το θεό». Σκιαγράφησε επίσης την περαιτέρω πολιτική σταυροφορία της:«Ο θεός έχει μεγάλα σχέδια για την Faderhuset. Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται ότι μπορούμε σύντομα να αναπνεύσουμε με ανακούφιση. Αλλά δεν πρόκειται να είναι έτσι. Δεν είναι φανταστικό που μια κοινότητα, δίκαιων και πειθαρχημένων Χριστιανών, ήταν σε θέση να προκαλέσει τέτοια αλλαγή στην κοινωνία; Εκτιθόμαστε όχι μόνο σε όλη την Δανία αλλά και στον μεγαλύτερο μέρος τουκόσμου. Τι λέτε; Τι πιστεύεται ότι θα έρθει μετά; Μήπως η ομοφυλοφυλία;Η Δανία έχει προσαρμοστεί στο πνεύμα του καιρού. Σήμερα η κρατική εκκλησία ευλογεί τα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια. Δεν είναι φυσικό για δύο ανθρώπους του ίδιου φύλου να είναι μαζί. Συγνώμη, αλλά δεν έχουμε φτιαχτεί για αυτό. Και τι γίνεται με τις λεσβίες, οι οποίες προφανώς θα μπορούν να κάνουν τεχνητή γονιμοποίηση; Δύο γυναίκες να κάνουν παιδιά; Αυτό δεν είναι θέλημα Θεού!»Καλούμε τους ανθρώπους, τις ομάδες, και τις οργανώσεις να ασκήσουμε πίεση στις αρχές της Δανίας για να σταματήσουν την προώθησή ετεροσεξιστικών αξιών, και να εγγυηθούν έναν καινούριο χώρο στη Nοrrebro, της Κοπεγχάγη που θα στεγάσει τις μελλοντικές δραστηριότητες της Ungdomshuset.

Προωθήστε αυτή την ανακοίνωση και σε άλλες ομάδες, οργανώσεις, lgbt- αλλά και άλλα μέσα ενημέρωσης.

LGBT-άνθρωποι που ζουν στη Nοrrebro, της Κοπεγχάγης.

H Ψιλικατζού

Δεν συνηθίζουμε σε αυτό το ιστολόγιο να παρουσιάζουμε εκδόσεις που δεν σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία.

Θα θέλαμε όμως να κάνουμε μια εξαίρεση και να σας ενημερώσουμε για την έκδοση του βιβλίου «Η Ψιλικατζού» της Δελημήτρου Κωνσταντίνας. Από τις εκδόσεις Intro Books.Είναι μια έκδοση που περιλαμβάνει κείμενα από το ιστολόγιο της γνωστής μας Ψιλικατζούς http://xpsilikatzoy.wordpress.com/ και από όσο γνωρίζω είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείτε μια τέτοια εκδοτική προσπάθεια

Διαβάζοντας λοιπόν την παρουσίαση του βιβλίου της άφησα το ακόλoυθο μήνυμα:
Μπορεί να μην αφήνω συχνά σχόλια, όμως σε διαβάζω συνεχώς και αδιαλλείπτως. Μπορώ να σε καταλάβω στο θέμα της αδιακρισίας και της πίεσης απο μια άλλη σκοπιά όμως. Απο αυτήν μιας ομοφυλόφιλης γυναίκας για την οποία αναρωτιούνται οι γύρω της - συγγενείς και συνάδελφοι - γιατί δεν αναφέρετε ποτέ στις σχέσεις της, πότε θα παντρευτεί, πότε θα κάνει παιδάκια; Δεν χρωστάω σε κανέναν εξηγήσεις, ούτε πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν τους λόγους για τους οποίους δεν κάνουμε τα πράγματα που κάνουν αυτοί στην ζωή τους, όπως παντρειά και οικογένεια…αλλά είναι αυτό το κάποιες φορές ‘δήθεν ενδιαφέρον’ τους για την προσωπική ζωή των άλλων ίσως γιατί η δική τους είναι ανούσια…

Θα είναι διαθέσιμο από τη Δευτέρα 12/3/2007 στα βιβλιοπωλεία.

Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας

Στη Θεσσαλονίκη στο κτίριο της οδού Φιλίππου 51 στεγάζονται οργανώσεις με έργο και προσφορά που είναι άγνωστες για πολλούς από μας. Ανάμεσα στις ομάδες που στεγάζονται βρίσκετε το Στέκι των Μεταναστών, η Οικολογική Αλληλεγγύη, η ομάδα ΑΝΤΙΓΟΝΗ, Ομάδα για ανθρώπους που έχουν κακοποιηθεί σε βασανιστήρια καθώς και η Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας.

Η Σύμπραξη είναι υπεύθυνη οργάνωσης του Πανοράματος Ομοφυλοφιλικών ταινιών που πραγματοποιείτε κάθε άνοιξη, ενώ θα συμμετάσχει φέτος και στις εκδηλώσεις του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Μαρτίου στην πόλη μας στο χώρο του λιμανιού. Επίσης εκδίδει και το περιοδικό Βιταμίνη Ο το οποίο θα βρείτε στην έκδοση του Antivirus.

Από τις 14 Ιανουαρίου και κάθε Κυριακή στις 8 περίπου το απόγευμα πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις ομοφυλόφιλων στο χώρο της Φιλίππου 51.
Πήγαμε με την σύντροφό μου και έναν φίλο μας την Κυριακή που μας πέρασε. Ήδη υπήρχαν καμιά δεκαπενταριά άτομα στον χώρο. Διάφοροι άνθρωποι που από ότι καταλάβαμε έρχονται τακτικά στον χώρο της Σύμπραξης και στηρίζουν το έργο της. Είχαν έρθει και άλλοι καινούργιοι: άλλος έψαχνε να δικαιολογήσει τους λόγους για τους οποίους είναι ομοφυλόφιλος, μια κοπέλα γνώριζε σε θεωρητικό επίπεδο ότι της αρέσουν οι γυναίκες αλλά στην πράξη δεν μπορούσε να βρει τον τρόπο να τις προσεγγίσει. Γενικά μας υποδέχθηκαν πολύ φιλικά και ζεστά, ήπιαμε κρασάκι, μπυρίτσες και με τους ήχους ωραίας μουσικής τα είπαμε από κοντά. Ο Γιώργος Τσιτιρίδης, ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Σύμπραξης κάθισε μαζί μας, μας ενημέρωσε για τις δραστηριότητες τους ενώ μας μοίρασε και το τελευταίο τεύχος του περιοδικού City Uncovered στο οποίο αρθρογραφεί. Το τηλέφωνο του είναι 6934949991 και όποιος/α επιθυμεί μπορεί να ενημερωθεί για τις δραστηριότητες. Υπάρχει και μια ιστοσελίδα http://www.geocities.com/sympraxis όπου θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες.

Η ομάδα αυτή είναι η μοναδική, εξ όσων γνωρίζω, όπου έχει μια παρουσία στα κοινά της πόλης μας. Όσο μικρή ή μεγάλη και αν είναι αυτή η συμμετοχή η γενική μας αίσθηση είναι ότι αποτελεί μια προσπάθεια που για να ευοδώσει αξίζει την συμπαράσταση και συμμετοχή όσων περισσότερων γίνεται. Έστω και η απλή παρουσία μας σημαίνει κάτι.

Θα σας δούμε την ερχόμενη Κυριακή;

Καινούργιο Lesbian.gr

Δείτε το ανανεωμένο

Lesbian.Gr

Μπράβο σε όσες και όσoυς βοήθησαν στην αναβάθμιση του site.

Congratulations

Couch potatoes

Η δια βίου μάθηση στην πράξη

Διάφορες σκέψεις…

1. Την μια οι δουλείες μου και τα διαβάσματά μου δυστυχώς με απέτρεψαν από το να είμαι συνεπής στην καταχώρηση νέων και σχολίων στο ιστολόγιο. Παρακολουθώ τις εξελίξεις για το θέμα του στρατιωτικού από τον ηλεκτρονικό τύπο και μία φορά που που είδα ειδήσεις άκουσα την ερώτηση ενός δημοσιογράφου που αναρωτήθηκε το εξής: Η ομοφυλοφιλία του στρατιωτικού δεν επηρεάζει την απρόσκοπτη εκτέλεση των στρατιωτικών του καθηκόντων; Ένας από τους υπόλοιπους παριστάμενους τον ρώτησε αποστομωτικά: δεν θα τον επηρέαζε αν είχε σχέση με γυναίκα; Ποια η διαφορά;

Και συνεχίζω: ποια η διαφορά στα συναισθήματα έρωτα, αγάπης και συντροφικότητας που αναζητεί ένας ετερόφυλος με έναν ομοφυλόφιλο ή λεσβία που ερωτεύεται, αγαπά και επιθυμεί να έχει έναν άνθρωπο στο πλάι του; Είναι τα αισθήματα αυτά διαφορετικά; Είναι τα θέλω διαφορετικά; Πως αγαπά ή εννοεί την αγάπη ένας ομοφυλόφιλος από έναν ετερόφυλο;

Το θέμα της εβδομάδας που διανύουμε, μετά από μία εβδομάδα θα γίνει
δεύτερο θέμα, τρίτο θέμα στα τηλεοπτικά παράθυρα έως ότου ξεχαστεί και περάσει
στις καλένδες της τηλεμνήμης μας. Έως τότε όμως θα έχουν βγάλει τα απωθημένα
τους οι διάφοροι ομοφοβικοί που με τις δηλώσεις τους ξυπνούν μνήμες άλλων
παλαιότερων δηλώσεων ομοϊδεατών τους που έχουν κατοικοεδρεύσει στο κοιμισμένο
υποσυνείδήτό των θεατών του καναπέ…

2. Εδώ και αρκετό καιρό απασχολεί και εμένα και την σύντροφό μου το ζήτημα των εφήβων ομοφυλοφίλων. Όταν εμπλέκεσαι άμεσα ή έμμεσα στον χώρο της εκπαίδευσης συναντάς νέες και νέους προβληματισμένους, μπερδεμένους, αποκομμένους από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.
Πως μια νέα ή νέος ομοφυλόφιλος αντιδρά όταν αρχίζει να καταλαβαίνει ότι η σεξουαλική του/της προτίμηση διαφέρει από αυτές των φίλων του/της. Τι διεργασίες λαμβάνουν χώρα σε επίπεδο ψυχολογικό και συναισθηματικό επίπεδο όταν συνειδητοποιήσει την διαφορέτικότητά του/της; Μια διαφορέτικότητα που χρωματίζετε ως διαφορετικότητα από τις ταμπέλες των υπόλοιπων που θεωρούν τους εαυτούς τους ετερόφυλους και άρα (κατά αυτούς φυσιολογικούς) Ποια είναι τα στάδια έως ότου κάποιος αποδεχθεί την σεξουαλικότητά του;

Υπάρχει ένα άρθρο με τον τίτλο Meeting the needs of lesbian and gay young adolescents τουHoward E. Taylor στο περιοδικό Clearing House, volume 73. Σε αυτό παρέχονται κάποιες επιστημονικές απαντήσεις για τα παραπάνω ερωτήματα αλλά θεωρώ πως ο κάθε ένας και η κάθε μία θυμάται τι συνέβαινε στην ψυχούλα του όταν άρχισε να συνειδητοποιεί την σεξουαλική του ταυτότητα.

Για να μιλήσω για μένα από την παιδική μου ηλικία και χωρίς να γίνεται συνειδητά ήθελα να παίζω με τα αγόρια ποδόσφαιρο και κυνηγητό. Αρνιόμουν να φορέσω μόνο ποδιά και από κάτω φορούσα πάντοτε παντελόνι γιατί διαφορετικά αισθανόμουν περιορισμένη. Στην πέμπτη δημοτικού μου άρεσε ένα κορίτσι της έκτης και στο γυμνάσιο ερωτευόμουν διάφορες καθηγήτριες, συμμαθήτριες και φίλες. Η δράση αυτή υπήρξε τελείως φυσιολογική για μένα και μόνο όταν μπήκα στην εφηβεία άρχισα να συνειδητοποιώ την διαφορετικότητά μου. Πέρασα δύσκολές φάσεις: θυμάμαι τον εαυτό μου θλιμμένη και μελαγχολική. Μάλωνα με τους γονείς μου ενώ οι σχέσεις μου με το ανδρικό φύλο περιορίζονταν στις κοινές δραστηριότητες γυμναστικής. Εκεί τα πήγαινα μια χαρά. Δεν θυμάμαι ποτέ να με ενδιέφεραν πριν ελαχίστων εξαιρέσεων και αυτές ήταν με αγόρια όπου μπορούσα να κάνω μια σοβαρή συζήτηση. Αυτό που έχω να θυμάμαι από τα γυμνασιακά μου χρόνια ήταν ο Πάνος. Ένα αγόρι ψηλόλιγνο, με λίγο μακριά μαλλιά που έκανε μανικιούρ τα νύχια του και που οι κινήσεις του θεωρούνταν αδελφίστικές. Στα διαλείμματα καθόταν σε ένα συγκεκριμένο σημείο του προαύλιου χώρου και έκανε παρέα με δύο κορίτσια τα οποία θεωρούνταν από τους υπόλοιπους λίγο καθυστερημένες και καθόλου trendy για τα δεδομένα της εποχής. Τα υπόλοιπα παιδιά τον πειράζανε με διάφορα υποτιμητικά κοσμητικά επίθετα το συνηθίστερο εκ των οποίων ήταν το κουνίστρο και όλοι γελούσαν. Ακόμη και οι καθηγητές και καθηγήτριες που είχαν υπηρεσία επιτήρησης γελούσαν με τα σχόλια των παιδιών. Η σιωπή τους και τα ψευτογελάκια σήμαιναν για όλους τους υπόλοιπους ότι επικροτούσαν την στάση τους και έτσι παίρνανε θάρρος να συνεχίσουν το ‘θεάρεστο έργο’ τους….

Αν και έχουν περάσει χρόνια κάθε φορά που θυμάμαι την στάση των καθηγητών αναρωτιέμαι: εφόσον οι καθηγητές, που υποτίθεται δίνουν το παράδειγμα στους μαθητές τους, φέρονται έτσι πως περιμένουμε την πλειοψηφία της γενιάς των σημερινών 30άρηδων και σαραντάρηδων να φέρεται; Πως περιμένουμε να αλλάξει η νοοτροπία μιας γενιάς που έχει γαλουχηθεί με τις αρπακολατζίδικες ‘αξίες’ που τους εμφύσησαν στην διάρκεια της εκπαίδευσής τους και που πλέον συνεχίζουν την ‘δια βίου εκπαίδευσή τους’ μπροστά στην μικρή οθόνη;