Η απάντηση της ΟΛΚΕ στις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου

«…απόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» Ματθαίος κβ΄ 21
Διαβάσαμε χθές τις τελευταίες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλου, στην εισήγησή του στο Συνέδριο γάλλων συμβολαιογράφων για την αναγκαιότητα προστασίας του θεσμού της οικογένειας στα πλαίσια τού Ευρωπαϊκού Δικαίου. Ο κ. Χριστόδουλος δηλώνει πλέον ανοιχτά τις θέσεις του για θέματα που αυτήν την στιγμή είναι πλέον πραγματικότητα στην Eυρώπη και τον κόσμο, όπως το θέμα του γάμου μεταξύ ζευγαριών τού ίδιου φύλου καθώς κι εκείνο του δικαιώματος της υιοθεσίας από ένα ζευγάρι ή από ένα άτομο. Μιλάμε βέβαια πάντα για τον πολιτικό γάμο. Ο πολιτικός γάμος είναι αστικό δικαίωμα και η Εκκλησία έχει πάρει θέση από την στιγμή που έλαβε ισχύ στην Ελλάδα το 1982. Η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας ενστερνίζεται την ήδη υπάρχουσα θέση ότι ο πολιτικός γάμος δεν «γκρεμίζει» την οικογένεια αλλά την εμπλουτίζει με βάση τον πολιτισμό και την κοινωνία του σήμερα. Ο γάμος δεν είχε από την αρχή της υπάρξεώς του την μορφή που έχει σήμερα. Σε διάφορες χρονικές περιόδους και εποχές και σε διάφορες κουτλτούρες και πολιτισμούς είχε μορφές που δεν είχαν αναγκαστικά αναγνωρισθεί από την όποια εκκλησία. Ο κύριος Χριστόδουλος μιλάει ξαφνικά σήμερα σαν να αγνοεί κάθε άλλη κουλτούρα και πολιτισμό, με την μισαλλοδοξία χριστιανών άλλων πιο σκοτεινών αιώνων. Οι κοινωνίες σήμερα προχωρούν σε ένα διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας στηρίζοντας την θέση ότι το δικαίωμα της πίστης σε όποια θρησκεία είναι δικαίωμα της καθεμιάς και του καθενός και όχι υποχρέωση, και αυτή είναι η αρχή που επικρατέι σήμερα σε κάθε δημοκρατική κοινωνία.

Η εκκλησία δεν πρέπει να παρεμβαίνει στο έργο της Πολιτείας δημιουργώντας διακρίσεις μέσα από την ισχύ που της δίνει η θέση της - «… απόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» Ματθαίος κβ΄ 21 . Το γεγονός ότι συνεχίζουν να τελούνται γάμοι δείχνει την υπαρκτή επιθυμία από την μεριά των ζευγαριών και ως αστικό δικαίωμα θα συνεχίσει όσο η κοινωνία νοιώθει την ανάγκη τέλεσης γάμου. Αντίστοιχα η κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων δείχνει την ανάγκη αλλαγής της μορφής που ο γάμος έχει σήμερα. Ο πολιτικός γάμος μεταξύ ζευγαριών του ίδιου φύλου δεν πλήττει την ύπαρξη του γάμου αλλά την διευρύνει, καθώς επιτρέπει σε κάθε πολίτισσα και πολίτη ανεξάρτητα από το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό να έχει πρόσβαση στα ίδια δικαιώματα.

Αναρωτιόμαστε αν ο κ Χριστόδουλος προτιμά παιδιά πεταμένα στα σκουπίδια, σε νοσοκομεία και ιδρύματα ή εξαναγκαμένα σε πορνεία από το να τα υιοθετεί μία ή ένας ενήλικας. Τα κριτήρια γονεϊκότητας στις δημοκρατικές πολιτείες είναι τα ίδια ακριβώς για όλες και για όλους χωρίς καμία διάκρισηση.

Ο κύριος Χριστόδουλος απειλήθηκε με την αντικατάσταση των λέξεων μητέρα και πατέρας στην ληξιαρχική πράξη της Ισπανίας με εκείνη των γεννητόρων. Είναι όμως πολύ γνωστό και αποδεκτό από πάντα ότι μητέρα και πατέρας είναι εκείνοι που μεγαλώνουν το παιδί για οποιουσδήποτε κοινωνικούς ή άλλους λόγους. ενώ ο πολιτικός γάμος για ετερόφυλα ζευγάρια ισχύει προ πολλών ετών. Στην Ελλάδα ισχύει από το 1982. «Πυρηνική έκρηξη ισχύος» δεν συνιστούν οι νέες μορφές οικογένειας που δίνουν ίσα δικαιώματα σε όλες τις πολίτισσες και όλους τους πολίτες και οι ενώσεις ανθρώπων που ώριμα αποφασίζουν τον πολιτικό γάμο χωρίς θρησκευτικές ή κοινωνικές πιέσεις, αλλά οι γυναίκες και τα παιδιά που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης ετερόφυλων ως τώρα οικογενειών. Οι κοινωνίες ποτέ δεν ήταν ιδανικές και συμπαγείς μόνο μέσα από την αμοιβαία συνεργασία, ανεκτικότητα, αλληλεγγύη και την αναγνώριση της διαφορετικότητας δημιουργούν πολιτισμό και πρόοδο σε κάθε άλλη περίπτωση δημιουργούν πολίτισσες και πολίτες που πράττουν δυσμενείς διακρίσεις, εκτρέφουν την αδικία, καταδυναστεύουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ταπεινώνουν την ειρήνη και ευτελίζουν το ανθρώπινο γένος.

Ο κ. Χριστόδουλος θα έπρεπε να γνωρίζει λίγη περισσότερη Ιστορία πριν μάς μιλήσει για «το αίσθημα της παράδοσης του γαλλικού έθνους». Ακριβώς αυτό τους «…το άνοιγμα στην πνευματική καινοτομία και το έντονο αίσθημα της παράδοσης…» τούς έκανε να δημιουργήσουν προ δέκα ετών το αστικό συμβόλαιο συμβίωσης PACS που περιλαμβάνει όλες τις μορφές σεξουαλικού προσανατολισμού, . Σήμερα πια στην πράξη μέσα από έρευνες και μελέτες αποδείχθηκε πως η PACS επιτρέπει την ύπαρξη διακρίσεων, και η Γαλλίδα Moniquie Saliou γραμματέας Διεθνών σχέσεων PS (κόμμα των Πρασίνων) δήλωσε τον Απρίλιο του 2006 πως η Γαλλία προχωρεί κι αυτή μαζί με όλο και περισσότερες χώρες στον πλανήτη στην θέσπιση του πολιτικού γάμου και για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου.

Ως τώρα κύριε Χριστόδουλε μόνο την άγνοια, την επιθυμία, την μη χρήση προφυλακτικών ή αντισυλληπτικών μεθόδων και ο βιασμός, γνωρίζουμε ως αιτίες δημιουργίας παιδιών, όμως η επιθυμία ως ελέυθερη βούληση, μετά από ώριμη σκέψη είναι δικαίωμα όλων όσων θέλουν να γίνουν γονείς . Κανένα παιδί στο κόσμο από υπάρξεως των ανθρωπίνων όντων δεν ρωτήθηκε για το να γεννηθεί ή όχι. Εκτός αν ξέρετε κάτι που εμείς αγνοούμε.
Με την δέουσα τιμή το ΔΣ της ΟΛΚΕ.