Βαρέθηκα τα χωρατά ώρα γι' αυτά δεν έχω τώρα...

Πριν με ονομάσετε οτιδήποτε εγώ θα συνεχίσω να γράφω σκέψεις και να σας στέλνω άρθρα επίκαιρα και επιστημονικά για την ομοφυλοφιλία και όχι μόνο. Άρθρα και σκέψεις για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ζήσει την σύντομη ζωή του όπως θέλει. Γιατί το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς μας…

Ώρες ώρες σκέφτομαι τι μ*** άνθρωπος είμαι και ασχολούμαι με μικροπρέπειες των άλλων, και καταναλώνω την ζωή μου με το να αγχώνομαι και να αφήνομαι σε έναν αέναο λαβύρινθο σκέψεων και πράξεων που δεν έχουν λογική και αιτία. Εκεί που σκεφτόμουν την πορεία της σεξουαλικής μου ζωής για την οποία δεν μπορώ να πω ότι έχω παράπονο. Εκεί που πετούσα στο μικρό μου συννεφάκι σκεφτόμενη την καλή μου αγαπημένη. Τις στιγμές που την αγαπάω καθώς και αυτές που με εκνευρίζει αλλά και που πάλι την αγαπάω…εκεί που αγχωνόμουν με το μεταπτυχιακό και τις εργασίες που δεν λένε να προχωρήσουν. Εκεί που σκεφτόμουν το τι σχολιάζει η μαμά, ο μπαμπάς, ο αδελφός και ο ξάδελφος του συμπέθερου του θείου και τρωγόμουν με τα ρούχα μου… Εκεί σκάει η βόμβα: ένας φίλος έχει καρκίνο…και όλα ισοπεδώνονται. Όλες οι πεζές σκέψεις, οι μικροπρέπειες που μας βασανίζουν γίνονται καπνός και εκμηδενίζονται στο άκουσμα της λέξης και μόνο…και το μυαλό μένει κενό. Το τηλεκοντρόλ της καθημερινότητας πατάει το κόκκινο κουμπί και η οθόνη είναι μαύρη…

Και σκέφτομαι ξανά μετά το πρώτο σοκ τι μ*** άνθρωπος που είμαι και αγχώνομαι, πως αφήνω καταστάσεις να με συνεπάρουν ρε γαμώτο και να ξεχνάω να εκτιμώ αυτά που έχω δίπλα μου και μου δίνουν ζωή. Για τα απλά πράγματα μιλάω. Σκέφτομαι πως κατάντησα έτσι και πόσο γελοία αισθάνομαι γράφοντας αυτές τις γραμμές, που φαντάζουν τόσο κοινότυπες αλλά είμαι σίγουρη πως τις σκεφτόμαστε όλοι μας όταν σοκαριζόμαστε, έστω και για λίγο από κάτι. Από μια αρρώστια, από ένα ατύχημα, από έναν θάνατο… δεν σκεφτόμαστε ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει…υποψήφιοι. Ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο από όλα όσα έχουμε γύρω μας. Και ότι η ζωούλα αυτή που μας δόθηκε είναι πολύτιμη για να την περνάμε καταπιέζοντας τον εαυτούλη μας κάνοντας πράγματα που δεν συνάδουν με τις ιδέες μας και με την φύση μας…

Εγώ παλεύω στη φωτιά μέσα στην μπόρα
Και την αλήθεια θα την βρω στα χέρια μου και στην καρδιά μου