Τι γνωρίζει ο κόσμος για τα oμοφυλόφιλα ζευγάρια; (μέρος 2ο)

(συνέχεια)

Αντιλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη: Η υποστήριξη που απολαμβάνει ένας σύντροφος από το κοινωνικό του περίγυρο επηρεάζει της υγεία της σχέσης καθώς πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι σχέσεις αναπτύσσονται μέσα σε κοινωνικά πλαίσια.
Σε αναλογία με τα ετερόφυλα ζευγάρια, οι ομοφυλόφιλοι είναι λιγότερο πιθανόν να αναφέρουν μέλη της οικογένειάς τους ως υποστηρικτές και είναι πιο πιθανόν να αναφέρουν φίλους τους. Η έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης αποτελεί μια μοναδική πηγή στρές και πιθανόν αντιπροσωπεύει την έλλειψη νομικής, κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής που απολαμβάνουν τα ομόφυλα ζευγάρια για τις σχέσεις τους. Από την άλλη η υποστήριξη που απολαμβάνουν από τους φίλους τους αντισταθμίζει την έλλειψη institutionalized υποστήριξης.

Σταθερότητα: Είναι ίσως η πιο σημαντική ερώτηση: αν και πόσο διαρκούν οι ομόφυλες σχέσεις. Έρευνες που δείχνουν ότι μεταξύ 8 με 21% των γυναικών και μεταξύ 18 με 28% των ανδρών έχουν ζήσει μαζί 10 ή περισσότερα χρόνια , είναι ενδεικτικό ότι μπορούν και χτίζουν σχέσεις ανθεκτικές σε βάθος χρόνου. Οι έρευνες γύρω από το θέμα αυτό είναι λίγες και σποραδικές και δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι σε σχέση με τα ετερόφυλα ζευγάρια τα ομόφυλα κατορθώνουν να αντέχουν χωρίς τα οφέλη της εκάστοτε κρατικής μηχανής.

Παράγοντες που προβλέπουν την ποιότητα της σχέσης: Ένας τρόπος για να ελεγχθεί κάτι τέτοιο είναι αν οι δεσμοί μεταξύ των μεταβλητών που σχετίζονται με την λειτουργία της σχέσης και την ποιότητά της είναι τόσο δυνατοί για τα ομόφυλα ζευγάρια όσο και για τα ετερόφυλα. Οι παράγοντες της ποιότητας μιας σχέσης που έχουν εξεταστεί συνήθως προέρχονται από τέσσερις ομάδες μεταβλητών που χρησιμοποιούνται στις έρευνες των σχέσεων γενικότερα. Είναι τα χαρακτηριστικά που φέρνει ο κάθε σύντροφος στη σχέση (όπως αυτά της προσωπικότητας), πως βλέπει ο κάθε σύντροφος την σχέση (όπως το επίπεδο εμπιστοσύνης), πως συμπεριφέρονται οι σύντροφοι μεταξύ τους (όπως επικοινωνία και τρόποι διευθέτησης διαφωνιών) και επίπεδο υποστήριξης για την σχέση (όπως συγγενείς και φίλοι).

Τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι δεσμοί των μεταβλητών από τις προαναφερθείσες τέσσερις κατηγορίες και η ποιότητα της σχέσης των ομόφυλων δεν διαφέρει από τους παράλληλους δεσμούς των ετερόφυλων ζευγαριών. Έτσι, παρά τις εξωτερικές διαφορές που ευρίσκονται στα ομόφυλα ζευγάρια, οι σχέσεις τους φαίνεται να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι ετερόφυλες σχέσεις.

Με βάση τα αποδεδειγμένα οι ομόφυλες σχέσεις επηρεάζονται από τα ίδιες ομάδες παραγόντων που επηρεάζουν τις ετερόφυλες. Η κρατική υποστήριξη για τις ομόφυλες σχέσεις θα μπορούσε να εντείνει την σταθερότητά τους όπως συμβαίνει και στους ετερόφυλους γάμους. Αυτό το γεγονός, διαμόρφωσε μια από τις βάσεις πάνω στις οποίες η Αμερικανική Ένωση Ψυχολόγων αποφάσισε να περάσει μια απόφαση που θεωρούσε αδικία να μην αναγνωρίζεται στα ομόφυλα ζευγάρια το δικαίωμα γάμου με όλα τα συνεπαγόμενα οφέλη, δικαιώματα και προνόμια (Αμερικανική Ένωση Ψυχολόγων, 2004).