Διαβάζοντας τα άρθρα που (ανα)δημοσιεύονται αυτόν τον καιρό από το ‘Απέναντι Πεζοδρόμιο’ για τα gay prides, που διοργανώνονται σε όλο τον κόσμο, έρχονται στο μυαλό στίχοι και εικόνες…
Θυμηθήκαμε το κομμάτι ‘Τα Παιδιά’ από το συγκρότημα Κρόταλα (www.krotala.gr.)
‘Όλα τα παιδιά της γης ήταν εκεί εκείνο το βράδυ. Άνθρωποι πλασμένοι από το ίδιο υλικό. Από χώμα και νερό με καρδιά και ψυχή που διψάει για ζωή. Και το φωνάζουν, το τραγουδούν το Αυτονόητο που θέλουνε να τους στερήσουν.
Μίλα μου, θέλω να ακούσω τη φωνή σου,
Την ιστορία σου.
Τραγούδα μου να σου χορέψω. Δεν βλέπω το χρώμα σου, μόνο στα μάτια σου βαθιά κοιτάζω και βλέπω τα δικά μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου