She' s a boy I knew
A Jihad for LoveΗ Τζιχάντ του έρωτα / Παρβέζ Σάρμα
Σε μια εποχή που το Ισλάμ δέχεται μεγάλη επίθεση τόσο εκ των έσω όσο και εκ των έξω, η Τζιχάντ του έρωτα είναι ένα τολμηρό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε σε δώδεκα χώρες και σε εννιά γλώσσες. Ο μουσουλμάνος ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης Παρβέζ Σάρμα πήγε εκεί όπου η σιωπή είναι πιο εκκωφαντική, κινηματογραφώντας με τεράστιο κίνδυνο σε χώρες όπου δεν τίθεται καν θέμα κυβερνητικής άδειας. Πρόκειται για το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που διερευνά τα πολύπλοκα ανά την υφήλιο σταυροδρόμια του Ισλάμ και της ομοφυλοφιλίας. Ο Παρβέζ εισχωρεί στους διαφορετικούς κόσμους του Ισλάμ, ρίχνοντας φως σε ιστορίες τόσο ποικίλες όσο και το ίδιο το Ισλάμ. Η ταινία διατρέχει ένα ευρύ γεωγραφικό τόξο, παρουσιάζοντάς μας ιστορίες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν, την Τουρκία, την Αίγυπτο, τη Νότια Αφρική και τη Γαλλία. Κινηματογραφώντας πάντα κρυφά και πάντα με τη ματιά του Μουσουλμάνου, ο Παρβέζ κάνει μια ταινία μέσα από την πίστη, σκιαγραφώντας το Ισλάμ με το σεβασμό που δείχνουν γι’ αυτό και οι ίδιοι οι χαρακτήρες-πρωταγωνιστές του
Δείτε και την ιστοσελίδα http://www.ajihadforlove.com/
Αίθουσα ΦPINTA ΛIAΠΠA Τρίτη, 11 Μαρτίου 2008 - 22:00
Ολύμπιον Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 0:30
Campillo sí, quiero/ Καμπίγιο ναι, δέχομαι / Αντρές Ρούβιο
Tον Ιούνιο του 2005, το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, δίνοντας έτσι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της υιοθεσίας. Σε κάποιες πόλεις, όπως το Βαγιαδολίδ, μία από τις μεγαλύτερες στην Ισπανία, οι δήμαρχοι εφεσίβαλαν την εφαρμογή του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος Φρανθίσκο Μαρότο από το Καμπίγιο δε Ράνας, ένα μικρό χωριό πενήντα κατοίκων στα βάθη των βουνών της Γουαδαλαχάρα, βγήκε μπροστά και είπε: «Εγώ παντρεύω!» Ο Ρέι, αμερικανός ομοφυλόφιλος, και ο ισπανός φίλος του, Πέπε, φτάνουν στο Καμπίγιο για να παντρευτούν
OΛYMΠION: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 19:30
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Σάββατο, 15 Μαρτίου 2008 - 22:00
Την ήξερα όταν ήταν αγόρι / Γκουέν Χόουερθ
Μέσα από αρχειακό υλικό και κινούμενα σχέδια, η σκηνοθέτις καταγράφει τη μεταμόρφωσή της από άντρα σε γυναίκα, κυρίως μέσα από τα λόγια της αγχώδους αλλά γεμάτης αγάπη οικογένειάς της, του καλύτερού των φίλων της και της συζύγου της. Καθώς η οικογένειά της (συμπεριλαμβανομένου και του αστυνομικού πατέρα της) αφηγείται το πώς βίωσε την αλλαγή φύλου της σκηνοθέτιδας, η ταινία μάς καλεί να αναθεωρήσουμε τις αντιλήψεις μας για το ρόλο που παίζουν τα ονόματα, τα ρούχα, η κοινωνία και η ανατομία στη διαμόρφωση της σεξουαλικής ταυτότητας. Μια κωμική, συγκινητική και κεφάτη αυτοβιογραφική ταινία που επικεντρώνεται στις διαπροσωπικές σχέσεις μιας οικογένειας η οποία νιώθει ξαφνικά τους δεσμούς της να δυναμώνουν, καθώς ξεπερνά τις προκαταλήψεις της απέναντι στο φύλο και τη σεξουαλικότητα.
TZON KAΣΣABETHΣ: Πέμπτη, 13 Μαρτίου 2008 - 22:30
ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008 - 23:00
TΩNIA MAPKETAKH: Κυριακή, 16 Μαρτίου 2008 - 22:30
Δείτε την ιστοσελίδα http://www.artflick.com/
4 σχόλια:
εμενα θα με βρείτε εκει ....να φεστιβαλίζομαι
νόμιζω οτι ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης
Σέξι / Μένα Λάουρα Μάιερ
Σέξι ονομάζεται μια νεανική σειρά στην οποία νέοι απ’ όλη την Ολλανδία περιγράφουν, ανοιχτά και αφοπλιστικά, την ερωτική τους ζωή. Η σκηνοθέτις Μένα Λάουρα Μάιερ κατέγραψε νέους σε κάθε μορφή σχέσης. Τα ντοκιμαντέρ καταπιάνονται με θέματα όπως το ασφαλές σεξ, η σεξουαλική ταυτότητα, η θλίψη και η επιθυμία. Οι ιστορίες, οι εικόνες και η μουσική κάνουν τη σειρά μια διερευνητική μαρτυρία της εποχής μας, καθώς νέοι άνθρωποι αποκαλύπτουν τις ερωτικές και σεξουαλικές τους εμπειρίες εν έτει 2007. Στιγμιότυπα από ταινιάκια του διαδίκτυου, διεγερτικές φωτογραφίες κι ένα μουσικό σάουντρακ με μουσική R&B, ροκ και ντίσκο κάνουν κάθε εικοσιπεντάλεπτο επεισόδιο να «ξεχειλίζει» από λαγνεία και ερωτική επιθυμία, ενώ η αμήχανη θέση των συνεντευξιαζόμενων δημιουργεί μοναδικές στιγμές
Γενιά 68 / Σάιμον Μπρουκ
Στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, μια πολιτιστική επανάσταση έλαβε χώρα στην Ευρώπη με τις φοιτητικές αναταραχές του 1968. Ήταν μια επανάσταση που άλλαξε τις τέχνες και τον πολιτισμό με την ευρύτερη έννοια, καθώς και τις ιδιοσυγκρασίες των ανθρώπων. Η μουσική έγινε στρατευμένη και στους στίχους δεν υπήρχαν πια ταμπού. Το θέατρο έγινε πολιτικό και πειραματικό, η Op Art πήγε τον ανθρώπινο νου πέρα απ’ τα όριά του και η Μαίρη Κουάντ δημιούργησε τη μίνι φούστα... Κι όλα αυτά ενώ εμαίνετο ο πόλεμος του Βιετνάμ... Οι εικόνες αρχείου σχολιάζονται από μια εκλεκτή ομάδα εκπροσώπων των τεχνών, όπως ο σκηνοθέτης Μίλος Φόρμαν, η ντι-τζέι Άνι Νάιτινγκεïλ, ο πρόεδρος Βάτσλαβ Χάβελ, ο καλλιτέχνης Eντ Ρούσα, ο φωτογράφος Ουίλιαμ Κλάιν, ο ηθοποιός Ντένις Χόπερ, ο θεατρικός σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ και η σχεδιάστρια Μαίρη Κουάντ. Το Γενιά 68 είναι σαν ένα ταξίδι στο χρόνο που επιχειρεί να ξαναζωντανέψει αυτή την απίστευτη περίοδο.
Συμμορφώσου / Μαρία Ράμος
Η ταινία Συμμορφώσου παρουσιάζει τις δικαστικές διώξεις ανηλίκων οι οποίοι έπεσαν στα χέρια του βραζιλιάνικου νομικού συστήματος. Είναι αγόρια και κορίτσια από μη προνομιούχα περιβάλλοντα που βρέθηκαν αντιμέτωπα με το έγκλημα και στη συνέχεια με δικαστικές αποφάσεις και καταδίκες για κλοπές, διακίνηση ναρκωτικών, ακόμη και φόνο. Λόγω των νομικών περιορισμών που υπάρχουν στην αποκάλυψη της αληθινής ταυτότητας ανηλίκων, οι κατηγορούμενοι έφηβοι αντικαταστάθηκαν από άλλους νέους που έζησαν σε παρόμοιες συνθήκες αλλά που δεν έχουν κατηγορηθεί για κάποιο έγκλημα. Όλοι οι άλλοι χαρακτήρες της ταινίας – δικαστές, κατήγοροι, δημόσιοι υπερασπιστές, σωφρονιστικοί υπάλληλοι, μέλη των οικογενειών – είναι αυτοί που κατέγραψε η κάμερα κατά τη διάρκεια των ακροάσεων στο δικαστήριο ανηλίκων του Ρίο ντε Ζανέιρο και στις επισκέψεις στο Ινστιτούτο Πάντρε Σεβερίνο, το σωφρονιστικό ίδρυμα όπου στέλνονται οι παραβάτες ανήλικοι. Οι τελευταίες σεκάνς της ταινίας αποκαλύπτουν τις συνέπειες που αντιμετωπίζει μια καθώς πρέπει κοινωνία, η οποία προτρέπει τα παιδιά της να συμπεριφέρονται σωστά, χωρίς όμως η ίδια να δίνει το καλό
Μαύρο, άσπρο και γκρι: Ένα πορτρέτο των Σαμ Ουάγκσταφ και Ρόμπερτ Μάπλθορπ / Τζέιμς Κραμπ
Μια ενδελεχής διερεύνηση της μεταμόρφωσης του Σαμ Ουάγκσταφ –απόφοιτου του Γέιλ και γόνου εύπορης οικογένειας– από καινοτόμο έφορο μουσείων σε εραστή και προστάτη του Ρόμπερτ Μάπλθορπ. Κατά τη διάρκεια των ξέφρενων δεκαετιών του εβδομήντα και ογδόντα, η καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης ήταν σε αναβρασμό νέων ιδεών και ο Μάπλθορπ έμελλε να βρεθεί στο επίκεντρό της. Ο Ουάγκσταφ τον έβγαλε από τη ζωή των προαστίων, του έδωσε μια φωτογραφική μηχανή και τον έφερε σ’ αυτόν τον καλλιτεχνικό κόσμο που έμοιαζε να τον περιμένει, δημιουργώντας έτσι τον άνθρωπο του οποίου οι διαβόητες φωτογραφίες προκαλούσαν από δέος μέχρι και θυμό. Απ’ την πλευρά του, ο Μάπλθορπ εισήγαγε αυτό το «καλό παιδί» στον κόσμο των ναρκωτικών και του γκέι σαδομαζοχιστικού σεξ. Η ταινία εστιάζει επίσης στη σχέση που ανέπτυξαν οι δύο άντρες με τη μουσικό και ποιήτρια Πάτι Σμίθ, της οποίας το πρώτο άλμπουμ, Horses, την έκανε αμέσως διάσημη.
Ατιμασμένη / Γκαρντ Αλεξάντερ Αντρέασεν, Σιγκρούν Νόρντερβαλ
Στη Μερουάλα, το τοπικό συμβούλιο των φατριών, το «Πουντσάτ», θεώρησε υπαίτιο την οικογένεια της Μουχτάρ Μαΐς για μια διαμάχη που δημιουργήθηκε μεταξύ της δικής της και μιας πιο εύπορης φατρίας. Η υπόθεση ήταν ζήτημα τιμής και η τιμωρία που επιβλήθηκε ήταν ο βιασμός της Μουχτάρ. Τον Ιούνιο του 2002, τέσσερις άντρες την βίασαν παρουσία εκατό και πλέον ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και του πατέρα της, στον οποίο δεν επιτράπηκε να παρέμβει. Στο Πακιστάν, κάθε χρόνο, εκατοντάδες γυναίκες υποβάλλονται στην ίδια κακοποίηση. Η Μουχτάρ αρνήθηκε να δεχτεί αυτή την ταπείνωση. Στην μάχη που δίνει για δικαιοσύνη έχει κηρύξει πόλεμο σε δικαστικό και δημόσιο επίπεδο. Πού στοχεύει; Στις πακιστανικές αρχές και τις παλιές παραδόσεις των φυλών. Δίνει τη μάχη του αουτσάιντερ, αλλά χάρις στην παγκόσμια κατακραυγή που έχει προκληθεί είναι πιθανόν να κερδίσει. Η Μουχτάρ Μαΐς ήταν μια αγράμματη χωρική, ήρεμη αλλά με δυνατή θέληση. Ρισκάροντας τη ζωή της, απαιτεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα για τις γυναίκες του Πακιστάν.
Μη με παρεξηγήσεις / Αντίνα Πιντιλίε
«Πώς σταματάς τη βροχή;» ρωτάει επανειλημμένα ένας ασθενής τον συνομιλητή του σ’ ένα ψυχιατρείο της Ρουμανίας. Ο τελευταίος εξηγεί ότι βρίσκεται σε στενή επαφή με το Θεό κι ότι είναι υπερφυσικό ον. Κι όμως, ο φίλος του δεν πείθεται εύκολα. Και οι δύο πάσχουν από σχιζοφρένεια και περνάνε τις μέρες τους στην κλινική, επαναλαμβάνοντας συνεχώς τις ίδιες συζητήσεις. Άλλοι ασθενείς απασχολούνται μετακινώντας ψυχαναγκαστικά πετραδάκια, ατενίζοντας προβολές «υγρού φωτός» στον τοίχο ή φροντίζοντας υπομονετικά άλλους ασθενείς. Χωρίς σχολιασμό, η κάμερα καταγράφει τα πάντα, σταματώντας στις λεπτομέρειες. Κάθε πλάνο είναι σαν μια φωτογραφία με έντονες αντιθέσεις. Ηχητικά μας συνοδεύει ο ήχος απ’ τα πετραδάκια, τα σούρτα-φέρτα των τροφίμων και η ατέρμονη συζήτηση των δύο αντρών για το αν υπάρχει ή όχι Θεός. Το νοσηλευτικό προσωπικό μένει εκτός ταινίας. Το Μη με παρεξηγήσεις δείχνει μόνο τους ασθενείς και την ευάλωτη συνθήκη της ζωής τους.
Chip & Ovi / Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Ο Τσιπ και ο Όβι γνωρίστηκαν σ’ ένα ορφανοτροφείο κοντά στην πόλη Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας σε εφηβική ηλικία. Είναι ανάπηροι, ο ένας στα χέρια εκ γενετής κι ο άλλος στο πόδι από πολιομυελίτιδα. Οι μητέρες τους τους εγκατέλειψαν λίγο μετά τη γέννα και τους ανέλαβαν κρατικά ορφανοτροφεία. Εδώ και ενάμιση χρόνο είναι ζευγάρι και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις δυσκολίες του να βρουν δουλειά, την κοινωνική διάκριση, τη φτώχεια αλλά και τα γυρίσματα της σχέσης τους. Ονειρεύονται, ο Όβι να γίνει επαγγελματίας κάμεραμαν κι ο Τσιπ ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγών στο Τέξας.
δείτε και την σελίδα
http://tdf.filmfestival.gr/default.aspx?page=698
Πολύ ωραία και αυτά που προτείνεις..Θα μας βρείς και εμάς να φεστιβαλιζόμαστε..ευκαιρία να τα πούμε κιόλας.
Koritsia kalispera,
an thelete steilete mo to e-mail sas, exo kati gia sas!
vanmix51@hotmail.com
Δημοσίευση σχολίου